دعای وداع ماه رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع و الثلاثین فیما نذکره من زیادات و دعوات فی آخر لیله منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و چهارم- اعمال و دعاهای مخصوص شب سی ام ماه رمضان، دومین دعای وداع ماه رمضان:
مِنْ مَجْمُوعَهِ مَوْلَانَا زَیْنِ الْعَابِدِینَ ص
از مجموعهى امام زین العابدین-علیه السّلام-
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ لَا شَرِیکَ لَهُ
به نام خداوند رحمتگستر مهربان. ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است، ستایش خدا را که شریکى براى او وجود ندارد،
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْأَعْلَى الْعَلِیمِ الْکَرِیمِ الْعَظِیمِ الرَّحِیمِ اللَّطِیفِ الْخَبِیرِ
ستایش خدا را که بلندپایه، آگاه، بزرگوار، مهربان، باریکبین و کاردان است،
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَحْمُودِ عَلَى نَعْمَائِهِ الْمَشْکُورِ عَلَى آلَائِهِ
ستایش خدا را که در برابر نعمتهایش ستایش و در برابر عطاهایش ستوده میگردد،
الَّذِی لَا یَنْسَى مَنْ ذَکَرَهُ وَ لَا یُخَیِّبُ مَنْ رَجَاهُ وَ لَا یَرُدُّ مَنْ دَعَاهُ
هم او که به یادآورندگانش را فراموش و امیدوارانش را نومید نمیکند و دعاکنندگان به درگاهش را نمیراند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا رَبَّ سِوَاهُ وَ لَا خَالِقَ إِلَّا إِیَّاهُ وَ لَا إِلَهَ غَیْرُهُ وَ لَا مَعْبُودَ إِلَّا هُوَ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ
و ستایش خدا را که پروردگار و آفریدگار و خداى شایستهى پرستش و معبودى جز او وجود ندارد و شریکى براى او نیست.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْءٍ لِعَظَمَتِهِ وَ ذَلَّ کُلُّ شَیْءٍ لِمُلْکِهِ وَ هَیْبَتِهِ
ستایش خدا را که همهى اشیا در برابر عظمت او فروتن و در برابر سربلندى [نیرومندى]او خوار هستند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْءٍ لِقُدْرَتِهِ وَ خَضَعَ کُلُّ شَیْءٍ لِعِزَّتِهِ [لِقُوَّتِهِ]
و ستایش خدا را که همه اشیا در برابر قدرت او تسلیم و در برابر عزتش خاضع هستند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ
و ستایش خدا را در برابر بردبارىاش باوجود آگاهىاش و ستایش خدا را در برابر گذشتش باوجود قدرتش
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَلِیِّ کُلِّ نِعْمَهٍ وَ مُنْتَهَى کُلِّ رَغْبَهٍ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاضِی کُلِّ حَاجَهٍ وَ دَافِعِ کُلِّ ضَرُورَهٍ
و ستایش خدا را که ولی هر نعمتی است و منتهای هر خواسته و میلی است و ستایش خدا را که جواب دهنده تمام حاجات و دفع کننده تمام ضرر هاست
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بِنِعْمَتِهِ أَصْبَحْنَا وَ أَمْسَیْنَا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بِنُورِهِ اهْتَدَیْنَا وَ بِفَضْلِهِ اسْتَغْنَیْنَا
و ستایش خدایى را که به نعمت او صبح و شام کردیم و ستایش خدا را که به نور او رهنمون گردیده و به تفضل او بىنیاز شدیم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الشِدَّهِ وَ الرَّخَاءِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ عَلَى کُلِّ حَالٍ
و ستایش خدا را بر شادمانى و رنجورى و سختى و فراخى و ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است بر هر حال
وَ (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ)[1]
و ستایش خدا را که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکىها و نور را قرار داد و بااینحال کسانى که به پروردگارشان کفر ورزیدهاند، براى او شریک قرار میدهند.
کَذَبَ الْعَادِلُونَ بِاللَّهِ وَ الْمُفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَ الْمُدَّعُونَ غَیْرَهُ إِلَهاً (قَدْ ضَلُّوا ضَلالًا بَعِیداً)[2]
دروغ گفتند کسانى که به خدا شرک ورزیدند و به دروغ بر خدا افترا بستند و جز او معبود خود گرفتند و بسیار دور [سخت]گمراه شده
وَ خَسِرُوا (خُسْراناً مُبِیناً)[3] وَ قَالُوا قَوْلًا عَظِیماً (مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ
و آشکارا زیان بردند و سخن بزرگ بر زبان راندند. خداوند هیچکس را به فرزندى نگرفته
وَ ما کانَ مَعَهُ مِنْ إِلهٍ إِذاً لَذَهَبَ کُلُّ إِلهٍ بِما خَلَقَ وَ لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ
و هیچ معبودى جز او وجود ندارد، وگرنه در این صورت، هر معبودى آفریدههاى خود را به همراه خود میبرد [از آنها حمایت میکرد]و بر یکدیگر اظهار برترى میکردند.
سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ فَتَعالى عَمَّا یُشْرِکُونَ)[4]
پاکا خدا از آنچه او را بدان توصیف میکنند، خدایى که داناى غیب و آشکار و از آنچه براى او شریک قرار میدهند، منزّه است.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِدِینِهِ الَّذِی لَا یَقْبَلُ عَمَلًا وَ لَا یَغْفِرُ ذَنْباً إِلَّا لِأَهْلِهِ
ستایش خدا را که ما را به آیین خود راهنمایى کرد، خدایى که هیچ عملى را نمیپذیرد و هیچ گناهى را جز از اهلش نمیآمرزد.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَعَانَنَا عَلَى صِیَامِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ قِیَامِهِ وَ نَحْنُ نَسْأَلُ اللَّهَ خَیْرَ مَسْئُولٍ وَ أَکْرَمَ مَأْمُولٍ
ستایش خدا را که ما را بر روزهدارى و شبخیزى در ماه رمضان یارى داد و ما از خداوند که بهترین درخواستشونده و گرامیترین کسى است که به او امید بسته میشود،
أَنْ یَسْتَجِیبَ دُعَاءَنَا وَ یَقْبَلَ مِنَّا صَوْمَنَا وَ یُزَکِّیَ أَعْمَالَنَا وَ یَشْکُرَ سَعْیَنَا وَ لَا یَرُدَّنَا خَائِبِینَ
درخواست میکنیم که دعاى ما را مستجاب کند و روزهى ما را از ما بپذیرد و اعمال ما را پاکیزه گرداند و کوشش و عمل را مورد سپاس قرار دهد و نومید برنگرداند
وَ أَنْ یَجْعَلَنَا عِنْدَهُ مِنَ الْمَقْبُولِینَ وَ فِی الْآخِرَهِ مِنَ الْفَائِزِینَ إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
و در نزد خود از پذیرفته شدگان و در آخرت از رستگاران قرار دهد، به راستى که او مهربانترین مهربانان است.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ وَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ وَ یَا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّینَ وَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ
خدایا، از تو درخواست میکنیم اى بخشندهترین بخشنده و اى گرامیترین گرامی و اى اجابتکنندهى دعاى بیچارگاه
وَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ وَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ یَا عِیَاذَ الْمَکْرُوبِینَ وَ یَا قَابِلَ تَوْبَهِ الْمُذْنِبِینَ
و اى مدافع یارىجویان و اى فریادرس فریادکنندگان و اى یارىدهنده به فریادخواهان و اى دادرس اندوهناکان و اى پذیرندهى توبهى گناهکاران
وَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ وَ یَا مُعْطِیَ السَّائِلِینَ وَ یَا قَاصِمَ الْجَبَّارِینَ وَ یَا مُدَمِّرَ الْمُتَکَبِّرِینَ
و اى ایمنىبخش هراسناکان و اى عطاکننده به درخواستکنندگان و اى درهمشکنندهى سرکشان و سرکوبکنندهى متکبّران
وَ یَا مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ وَ یَا عِصْمَهَ الْمُتَوَکِّلِینَ وَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَ
و اى کسى که گریختگان را درمییابى و اى نگاهدارندهى توکلکنندگان و اى سرپرست مؤمنان و اى نیرومند استوار
وَ یَا نَاصِرَ الْمَظْلُومِینَ وَ یَا مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ وَ یَا مُنْتَهَى رَغْبَهِ السَّائِلِینَ وَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ
و اى یاور ستمدیدگان و اى مالک روز پاداش و اى منتهاى گرایش درخواستکنندگان و اى روزىدهنده به ناداران
وَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ وَ یَا خَیْرَ الرَّازِقِینَ وَ یَا ثِقَهَ الْمَلْهُوفِینَ وَ یَا مُجِیبَ الدَّاعِینَ أَجِبْ دُعَاءَنَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و اى مهرورز بر بیچارگان و اى بهترین روزىدهنده و اى مورد اعتماد ستمدیدگان و اى اجابتکنندهى دعاها، دعاى ما را مستجاب نما، اى مهربانترین مهربانان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَا تَرُدَّنَا خَائِبِینَ وَ (تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)[5]
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را نومید برمگردان و [اعمال این ماه را]از ما بپذیر، به راستى که تو شنوا و آگاهى.
إِلَیْکَ أَسْلَمْنَا أَنْفُسَنَا طَائِعِینَ وَ لَکَ أَصْبَحْنَا وَ صَلَّیْنَا خَاضِعِینَ وَ بِکَ آمَنَّا مُوقِنِینَ
به اختیار خود تسلیم توایم و براى تو صبح کردیم و فروتنانه نماز گزاردیم و با یقین به تو ایمان آوردیم
وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا مُطْمَئِنِّینَ وَ إِلَیْکَ فَوَّضْنَا أَمْرَنَا رَاضِینَ وَ إِلَیْکَ أَقْبَلْنَا رَاجِینَ وَ مِنْ ذُنُوبِنَا مُعْتَذِرِینَ فَاقْبَلْ عُذْرَنَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و با اطمینان بر تو توکل نمودیم و با خرسندى، کار خود را به تو واگذار کردیم و با امید، به درگاه تو روى آوردیم و از گناهان خود پوزش میخواهیم، پس عذر ما را بپذیر اى مهربانترین مهربانان.
اللَّهُمَّ قَدْ أَکْدَى الطَّلَبُ وَ أَعْیَتِ الْحِیَلُ إِلَّا عِنْدَکَ وَ ضَاقَتِ الْمَذَاهِبُ وَ انْقَطَعَتِ الطُّرُقُ إِلَّا إِلَیْکَ وَ دَرَسَتِ الْآمَالُ
خدایا، درخواست فروکش و چارهها جز در نزد تو وامانده است و راهها و روشها جز بهسوى تو تنگ و گسسته است و آرزوها
وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْکَ وَ خَابَتِ الثِّقَهُ وَ أَخْلَفَ الظَّنُّ إِلَّا بِکَ وَ کَذَبَتِ الْأَلْسُنُ وَ أُخْلِفَتِ الْعِدَاتُ إِلَّا عِنْدَکَ
و امید جز از تو، نابود و بریده است و اعتماد و گمان جز به تو همراه خلف وعده و زبانها و وعدهها جز در نزد تو دروغ است.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ تَوَسَّلَ بِهَا إِلَیْکَ رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ
خداوندا، به هر دعایى که شخص امیدوارى را به واسطهى توسل به آن، به آرزویش رساندهاى یا گناهکار خطاکارى که گناهش را آمرزیدى،
أَوْ مُعَافاً أَتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ أَوْ فَقِیرٌ أَدْلَیْتَ غِنَاکَ إِلَیْهِ
یا تندرستى که نعمتت را بر او تمام کردهاى، یا نیازمندى که بىنیازى را بهسوى او رساندهاى
وَ لِتِلْکَ الدَّعْوَهِ یَا رَبِّ عِنْدَکَ زُلْفَهٌ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ لَنَا حَوَائِجَنَا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ
و آن دعا-اى پروردگار من-در نزد تو ارزش و منزلت برخوردار بوده است، خواهانیم که بر محمد و آل محمد درود فرستى و حوایج ما را همراه با فراوانى و عافیت از جانب خود، برآورى
وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ تَرْحَمَنَا فَإِنَّا إِلَى رَحْمَتِکَ فُقَرَاءُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و ما را بیامرزى و بر ما رحم آورى، زیرا ما همه به رحمت تو نیازمندیم اى مهربانترین مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَمَرْتَ بِالصَّلَاهِ وَ التَّسْلِیمِ عَلَى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَرِیضَهً مِنْکَ وَاجِبَهً
خدایا، خود دستور دادهاى که بر پیامبرت حضرت محمد-درود تو بر او و خاندان او- درود و سلام بفرستیم، فریضهاى که از ناحیهى تو واجب گردیده
وَ کَرَامَهً فَاضِلَهً وَ بَدَأْتَ وَ مَلَائِکَتُکَ بِالصَّلَاهِ عَلَیْهِ فَقُلْتَ
و کرامتى که برتر است و فرشتگان نیز [بر او] درود میفرستند:
(إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً)[6]
«به راستى که خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستند، اى کسانى که ایمان آوردهاید، چنانکه باید بر او درود و سلام بفرستید.»
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْ [فَاجْعَلْ] شَرَائِفَ صَلَوَاتِکَ وَ نَوَامِیَ بَرَکَاتِکَ وَ أَزْکَى تَحِیَّاتِکَ وَ أَفْضَلَ سَلَامِکَ
خدایا، پس برترین درودها و بالندهترین برکتها و پاکیزهترین تحیّتها و برترین سلام
وَ مُعَافَاتِکَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ نَجِیِّکَ وَ أَمِینِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِإِذْنِکَ
و عافیت خود را بر حضرت محمد، بنده و فرستاده و برگزیده و رازدار و امانتدار و انتخابشدهى تو از میان آفریدههایت، قرار ده،
وَ الْهَادِی إِلَى سَبِیلِکَ وَ الشَّاهِدِ عَلَى عِبَادِکَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ السِّرَاجِ الْمُنِیرِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ وَ سَلَّمَ
هم او که به اذن تو [مردم را]به سوى تو فراخواند و هدایتگر بهسوى تو بود و گواه بر بندگان و مژدهدهنده و بیمرسان و چراغ فروزان است. درود و سلام خداوند بر او و بر خاندان پاک او.
اللَّهُمَّ ابْعَثْهُ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِی وَعَدْتَهُ وَ بَلِّغْهُ الدَّرَجَهَ وَ الْوَسِیلَهَ وَ الْکَرَامَهَ وَ الشَّفَاعَهَ وَ الذَّرَاعَهَ وَ الْفَضِیلَهَ
خداوندا، او را به مقام ستوردهاى که وعده دادهاى برانگیز و به پایه و وسیله [شفاعت]و کرامت و شفاعت و میانجیگرى و برترى [ویژه]برسان
وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَشْفَعُهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ رَبَّ النَّبَأِ الْعَظِیمِ فِی انْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ
و ما را از کسانى قرار ده که مشمول شفاعت او گردیم، به رحمتت اى مهربانترین مهربانان. خداوندا، اى پروردگار خبر بزرگ، در پایان این ماه بزرگ
وَ اسْتِقْبَالِ هَذَا الْعِیدِ الشَّرِیفِ الْمَشْهُورِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و روى آوردن این عید شریف و نامی، بر محمد و آل محمد درود فرست
وَ اجْعَلْنَا فِی هَذِهِ السَّاعَهِ مِنْ أَوْجَهِ مَنْ تَوَجَّهَ وَ أَقْرَبِ مَنْ تَقَرَّبَ إِلَیْکَ وَ أَنْجَحِ مَنْ سَأَلَکَ وَ دَعَاکَ وَ طَلَبَ إِلَیْکَ
و در این لحظه، ما را از ارزشمندترین و نزدیکترین کسانى که به تو روى آورده و نزدیکى جسته و از کامیابترین کسانى که از تو درخواست و خواهش نموده و به درگاهت دعا کردهاند، قرار ده.
یَا مَنْ وَسِعَ (کُلَّ شَیْءٍ رَحْمَهً وَ عِلْماً)[7] لَا تَرُدَّنَا خَائِبِینَ وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صِیَامَهُ
اى خدایى که رحمت و آگاهىات همهى اشیا را فراگرفته است، ما را نومید برمگردان و روزهى ما را بپذیر
فَإِنْ کَانَ آخِرَ شَهْرٍ صُمْنَاهُ فَاخْتِمْ لَنَا فِیهِ بِالسَّعَادَهِ وَ الشَّهَادَهِ وَ الْبَرَکَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ الْقَبُولِ
و اگر این ماه رمضان، آخرین ماه رمضانى است که روزه داشتهایم، آن را به نیکبختى و شهادت [گواهى]و برکت و رحمت و پذیرش خود ختم کن
وَ اجْعَلْ عَمَلَنَا فِیهِ مَقْبُولًا وَ سَعْیَنَا فِیهِ مَشْکُوراً فَ (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ)[8] عَلَى فِرَاقِ شَهْرِ رَمَضَانَ شَهْرِ الصِّیَامِ
و عمل ما را در آن پذیرفته و کوشش ما را مورد سپاس قرار ده. پس ما از آن خداییم و به سوى او بازمیگردیم [واى بر ما]از جدایى ماه رمضان، که ماه روزهدارى
وَ شَهْرِ الْقِیَامِ وَ شَهْرِ الْقُرْآنِ وَ غُرَرِ الْأَیَّامِ فَیَا شَهْرَنَا غَیْرَ مُوَدِّعٍ وَدَّعْنَاکَ لَا بِمَلَلٍ صُمْنَاکَ
و شبخیزى و ماه قرآن و درخشانترین روزها است. پس اى ماه ما، بىآنکه از تو دست بکشیم از تو خداحافظى و وداع میکنیم، نه با خستگى تو را روزه داشتیم
وَ لَا مَقْلِیّاً فَارَقْنَاکَ فَلَوْ کَانَ یُقَالُ جَزَى اللَّهُ شَهْراً لَقُلْنَا جَزَاکَ اللَّهُ یَا شَهْرَ رَمَضَانَ عَنَّا خَیْراً
و نه با رنجورى از تو جدا میشدیم. اگر در مورد ماه گفته شد که خداوند تو را پاداش دهد، قطعا میگفتیم اى ماه رمضان، خداوند تو را در رابطه با ما جزاى خیر دهد؛
فَفِیکَ عُتِقَتِ الْفُرُوجُ وَ النُّفُوسُ وَ صَحَّتِ النِّیَّاتِ وَ الْقُلُوبُ وَ کُنْتَ خَیْرَ زَائِرٍ مَحْبُوبٍ
زیرا که شرمگاهها و جانها در تو رها و نیتها و دلها سالم گردید و تو بهترین زیارتکنندهى محبوب بودى.
فَلَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْکَ وَ لَا بِکَ وَ خَتَمَ لَنَا فِیکَ بِخَیْرٍ وَ تَقَبَّلْ مِنَّا بِرَحْمَهٍ إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
پس خدا دیدار مرا با تو و به تو آخرین دیدار قرار ندهد و پایان کار ما را در تو به خیر ختم کند و به رحمت خود از ما بپذیرد، به راستى که او مهربانترین مهربانان است.
اللَّهُمَّ بِکَ ثِقَتُنَا وَ رَجَاؤُنَا وَ بِکَ حَوْلُنَا وَ قُوَّتُنَا وَ عَلَیْکَ تَوَکُّلُنَا فِی أُمُورِنَا وَ بَارِکْ
خدایا، اعتماد و امید و دگرگونى و نیرومندى ما به تو است و در همهى امور بر تو توکل نمودهایم،
[فَبَارِکْ] لَنَا فِی اسْتِقْبَالِ شَهْرِنَا هَذَا وَ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِعَافِیَهٍ مُجَلِّلَهٍ فِی دُنْیَانَا وَ آخِرَتِنَا
پس روى آوردن این ماه [شوّال]را بر ما مبارک گردان و هلال آن را همراه با عافیت فراگیر در امور مربوطه به دنیا و آخرت، به ما نشان بده.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَ الْعَافِیَهَ وَ الْمُعَافَاهَ فِی أَدْیَانِنَا وَ أَبْدَانِنَا وَ أَنْفُسِنَا وَ أَهْلِینَا وَ أَوْلَادِنَا وَ أَمْوَالِنَا
خدایا، از تو، گذشت و تندرستى و عافیت دین و خود و خانواده و فرزندان و دارایىمان
وَ جَمِیعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْنَا وَ وَفِّقْنَا فِی هَذَا الْیَوْمِ الْعَظِیمِ الشَّرِیفِ لِطَاعَتِکَ وَ أَجِرْنَا فِیهِ مِنْ مَعْصِیَتِکَ
و همهى نعمتهایى را که بر ما ارزانى داشتهاى، خواهانیم و در این روز بزرگ و ارجمند ما را به طاعتت موفق گردان و از معصیت در پناه خود در آور
وَ اکْفِنَا فِیهِ شَرَّ کُلِّ ذِی شَرٍّ وَ شَرَّ کُلِّ دَابَّهٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِناصِیَتِها)[9] إِنَّکَ (عَلى صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ)[10]
و از شرّ همهى موجودات بدىرسان و هر جنبدهاى که تو [موى]پیشانى او را گرفتهاى، کفایت کن، به راستى که تو بر راه راست، استوارى.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَلَّغَنَا هَذَا الْیَوْمَ الشَّرِیفَ الْفَرْدَ الْعَظِیمَ الْمُبَارَکَ الْکَرِیمَ الْمَثَابَهَ الْمَشْهُودَ الْمَوْعُودَ
ستایش خدا را که ما را به این روز شریف و تک [و بىهمتا]و بزرگ و خجسته و پرپاداش که همه در آن حضور مییابند و وعده [نیکى]در آن داده شده است رساند،
الَّذِی أَحَلَّ فِیهِ الطَّعَامَ وَ حَرَّمَ فِیهِ الصِّیَامَ وَ جَعَلَهُ عِیداً لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ وَ افْتَتَحَ فِیهِ الْحَجَّ إِلَى بَیْتِهِ الْحَرَامِ
روزى که خداوند خوراک را در آن حلال و روزهدارى را در آن حرام گردانید و عید مسلمانان قرار داد و [رفتن]حجّ به خانهى محترمش را آغاز کرد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لَنَا إِلَى بَیْتِکَ الْحَرَامِ سَبِیلًا فِی عَامِنَا هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ مَا أَبْقَیْتَنَا
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و در این سال و در همهى سالها تا زمانى که ما را زنده نگاه داشتهاى، راهى براى ما بهسوى خانهى محترم
وَ إِلَى زِیَارَهِ قَبْرِ مُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مُتَقَبَّلًا فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ وَ سَعَهِ رِزْقٍ حَلَالٍ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
و زیارت قبر پیامبرت حضرت محمّد-درود خدا بر او و خاندان او-قرار ده و آن را همراه با فراوانى و عافیت و گستردگى روزى حلال از جانب خود، بپذیر، اى شکوهمند و بزرگوار.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لَنَا وَ لآِبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ ارْحَمْهُمْ کَمَا رَبَّوْنَا صِغَاراً
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما و پدران و مادران ما را بیامرز و همان گونه که ما را در کوچکى تربیت نمودند، بر آنان رحم آر
وَ اغْفِرْ لِکُلِّ وَالِدٍ وَلَدَنَا فِی الْإِسْلَامِ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ
و بر تمام اجداد مسلمان ما، اعمّ از مردان و زنان مسلمان و مؤمن، خواه زنده باشند یا مرده، بیامرز.
اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَیْهِمْ رَحْمَهً مِنْ بَرَکَهِ دُعَائِنَا لَهُمْ مَا تُنَوِّرُ بِهِ قُبُورَهُمْ وَ تَفْسَحُ بِهِ عَلَیْهِمْ ضِیقَ مَلَاحِدِهِمْ وَ تُبَرِّدُ بِهِ مَضَاجِعَهُمْ
خدایا، از برکت دعاى ما براى آنان، رحمتى بر آنان وارد کن که به واسطهى آن، قبرهاى آنان را روشن گردانیده و تنگى جاى آنان در قبرهایشان را گشوده و جایگاه درازکشیدنشان را خنک گردانى
وَ بَلَّغْتَهُمْ بِهِ السُّرُورَ فِی الْجَنَّهِ فِی نُشُورِهِمْ وَ تُهَوِّنُ بِهِ حِسَابُهُمْ وَ تُؤْمِنُهُمْ بِهِ مِنَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و هنگام زنده و برانگیخته شدن، آنان را در بهشت به شادمانى برسانى و آسان از آنان حساب بکشى و از بزرگترین هراس [روز قیامت]ایمن گردانى، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.
اللَّهُمَّ وَ بَارِکْ لَنَا فِی الْمَوْتِ إِذَا نَزَلَ بِنَا کَمَا نَزَلَ بِهِمْ وَ فِیمَا بَعْدَ الْمَوْتِ إِذَا قَدِمْنَا عَلَیْهِ
خدایا، و نیز آن هنگام که مرگ بر ما فرود میآید، همان گونه که بر آنان فرود میآمد، آن را بر ما خجسته گردان و نیز بعد از مرگ را، آنگاه که بر تو وارد میشویم، بر ما مبارک گردان
وَ اجْعَلِ الْمَوْتَ خَیْرَ غَائِبٍ نَنْتَظِرُهُ وَ اجْعَلْ مَا بَعْدَهُ خَیْراً لَنَا مِمَّا قَبْلَهُ وَ اجْعَلِ الْآخِرَهَ خَیْراً لَنَا مِنَ الدُّنْیَا
و مرگ را براى ما بهترین چیز غایبى که انتظارش را میکشیم، قرار ده و بعد از مرگ را براى ما بهتر از پیش از مرگ و آخرت را بهتر از دنیا قرار ده.
اللَّهُمَّ وَ أَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ فَافْسَحْ لَهُمْ فِی قُبُورِهِمْ وَ نَوِّرْ عَلَیْهِمْ فِی مَضَاجِعِهِمْ
خداوندا، همچنین براى همهى اهل قبور اعمّ از مردان و زنان مؤمن و مسلمان در قبرهایشان،
وَ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ لَقِّهِمْ نَضْرَهً وَ سُرُوراً وَ أَجْزِهِمْ جَنَّهً وَ حَرِیراً
بهشت [برزخى]و جامهى ابریشمی بگشا [و ارزانى دار]
وَ أَدْخِلْ عَلَیْهِمْ مِنْ بَرَکَهِ دُعَائِنَا مَا تَجْعَلُهُ نَجَاهً لَهُمْ مِنَ الْعَذَابِ وَ أَمْناً مِنَ الْعِقَابِ وَ أَوْجِبْ لَنَا بِذَلِکَ أَجْراً وَ أَجْزِلْ لَنَا بِهِ ذِکْراً
و از برکت دعاى ما براى آنان، آنها را از عذاب نجات ده و از کیفر ایمنى بخش و پاداش خود را به ما بایسته کن و آوازهى ما را بلند گردان.
اللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَتْمِمْ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ وَ هَیِّئْ لَنَا کَرَامَتَکَ وَ أَسْبِلْ عَلَیْنَا سِتْرَکَ وَ أَوْزِعْنَا شُکْرَکَ
خدایا، بر محمد و آل محمد درود فرست و عافیت خود را بر ما کامل و کرامتت را براى ما مهیّا گردان و پوشش خود را بر ما بپوشان و سپاسگزارى از خود را به ما الهام کن
وَ أَدِمْ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ وَ عَافِیَتَکَ وَ أَسْبِغْ عَلَیْنَا رِزْقَکَ وَ اکْفِنَا کُلَّ مُهِمٍّ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و نعمت و عافیتت را بر ما مستدام بدار و روزىات را به ما فراوان عطا کن و همهى امور مهم دنیا و آخرت ما را کفایت فرما، به راستى که تو بر هر چیز توانایى
وَ هُوَ عَلَیْکَ یَسِیرُ إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا إِنْ غَفَرْتَ لَنَا فَبِفَضْلِکَ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَبِعَدْلِکَ فَیَا مَنْ لَا یُرْجَى إِلَّا فَضْلُهُ
و برآوردن آن بر تو آسان است. اى معبود و سرور ما، اگر ما را بیامرزى، به تفضل تو است و اگر عذاب کنى، به عدل تو است. پس اى کسى که جز به تفضل تو امید بسته نمیشود
وَ لَا یُخْشَى إِلَّا عَدْلُهُ امْنُنْ عَلَیْنَا بِفَضْلِکَ وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِکَ إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا إِنْ کُنْتَ لَا تَرْحَمُ إِلَّا أَهْلَ طَاعَتِکَ فَإِلَى مَنْ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ
و هیچ کس جز از عدل او بیم ندارد، تفضل خود را بر ما ارزانى دار و ما را از عذابت رهایى ده. اى معبود و سرور من، اگر تو فقط اطاعتکنندگان از خود را میآمرزى، پس گناهکاران به چه کسى پناه ببرند؟
وَ إِنْ کُنْتَ لَا تُکْرِمُ إِلَّا أَهْلَ الْوَفَاءِ بِکَ فَإِلَى مَنْ یَسْتَغِیثُ الْمُسِیئُونَ (سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ)[11]
و اگر جز وفاداران به خود را گرامی نمیدارى، پس بدکاران از چه کسى فریادخواهى کنند؟ پاکى تو و من از ستمگران هستم،
سُبْحَانَکَ مَا أَحْسَنَ عَفْوَکَ وَ أَکْرَمَ قُدْرَتَکَ وَ أَعَمَّ رِزْقَکَ وَ أَوْسَعَ نِعْمَتَکَ
پاکى تو که چقدر گذشتت نیکو و قدرتت گرامی و روزىات فراگیر و نعمتت گسترده است!
سُبْحَانَکَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَکَ وَ أَعَزَّ سُلْطَانَکَ وَ أَقْهَرَ أَمْرَکَ وَ أَعْدَلَ حُکْمَکَ
پاکى تو که چقدر مقام تو بزرگ و تسلط تو سربلند و فرمان تو چیره و حکم تو عدل و داد است.
سُبْحَانَکَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ بِفَضْلِکَ وَ تُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِکَ
پاکى تو، از تو میخواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستى و به فضل خود مرا از آتش جهنم آزاد کنى و به رحمت خود در بهشت وارد نمایى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَ الْعَافِیَهَ وَ الْمُعَافَاهَ فِی الدِّینِ وَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
خداوندا، از تو، گذشت و عافیت و سلامتى در دین و دنیا و آخرت را خواهانم.
ثَلَاثاً
جمله قبل را سه بار یگو
یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ اغْفِرْ لِی مَغْفِرَهً تُطَهِّرُ بِهَا قَلْبِی وَ تَشْرَحُ بِهَا صَدْرِی وَ تُنَوِّرُ بِهَا بَصَرِی
اى بزرگ و بزرگوار، اى رحمتگستر اى مهربان، مرا چنان بیامرز که به واسطهى آمرزشت دلم را پاکیزه گردانى
وَ تَجْلُو بِهَا الْعَمَى عَنْ قَلْبِی وَ تُوجِبُ لِی بِهَا رِضْوَانَکَ وَ الْجَنَّهَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و قلبم را گشوده و دیدهام را روشن گردانى و نابینایى را از دلم برکنار زنى و خشنودىات و بهشت را براى من بایسته کنى، اى مهربانترین مهربانان.
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ اعْفُ عَنِّی وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ وَ اجْعَلْنِی مِنْ عُتَقَائِکَ وَ طُلَقَائِکَ وَ مُحَرَّرِیکَ مِنَ النَّارِ
خداوندا، مرا بیامرز و بر من رحم آر و از من درگذر و بر من تفضل کن و مرا از آزاد و رهاشدگان از آتش جهنّم قرار ده.
اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ لِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ الْعَظِیمَهِ الشَّرِیفَهِ الْکَرِیمَهِ ذَنْباً إِلَّا غَفَرْتَهُ وَ لَا عَیْباً إِلَّا سَتَرْتَهُ وَ لَا هَمّاً إِلَّا فَرَّجْتَهُ
خداوندا، در این شب بزرگ و والا و ارجمند گناهى براى من مگذار مگر اینکه بیامرزى، و نه اندوهى مگر آنکه بگشایى و نه غمی مگر آنکه برطرف نمایى
وَ لَا غَمّاً إِلَّا کَشَفْتَهُ وَ لَا سُؤَالًا إِلَّا أَعْطَیْتَهُ وَ لَا بَلَاءً إِلَّا دَفَعْتَهُ وَ لَا کَرْباً إِلَّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا سُوءاً إِلَّا صَرَفْتَهُ
و نه درخواستى مگر اینکه عطا کنى و نه بلایى جز اینکه دفع کنى و نه ناراحتى گلوگیرى مگر اینکه بگشایى و نه چیز بدى مگر اینکه از من منصرف کنى
وَ لَا دَیْناً إِلَّا قَضَیْتَهُ وَ لَا عَدُوّاً إِلَّا کَفَیْتَهُ وَ لَا غَائِباً إِلَّا أَدَّیْتَهُ وَ لَا مَرِیضاً إِلَّا شَفَیْتَهُ وَ لَا طِفْلًا إِلَّا رَبَّیْتَهُ
و نه وامی جز اینکه ادا کنى و نه دشمنى مگر آنکه مرا از آن کفایت نمایى و نه شخص غایبى جز اینکه به من برسانى و نه بیمارى مگر اینکه بهبودى ببخشى و نه کودکى مگر آنکه بپرورى
وَ لَا فَاسِداً إِلَّا أَصْلَحْتَهُ وَ لَا عَسِیراً إِلَّا یَسَّرْتَهُ وَ لَا حَاجَهً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ لَکَ فِیهَا رِضًى
و نه نابسامانى مگر آنکه اصلاح کنى و نه سختى و دشوارىاى مگر اینکه آسان گردانى و نه حاجتى از حوایج دنیا و آخرت که آن را میپسندى
وَ لِیَ فِیهَا صَلَاحٌ إِلَّا قَضَیْتَهَا لِی وَ یَسَّرْتَهَا فِی عَافِیَهٍ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و به صلاح من است مگر اینکه برآورى و [رسیدن به آن را]همراه با عافیت براى من آسان گردانى، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ عَلَى جَمِیعِ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ
خداوندا، بر فرشتگان مقرب و بر همهى پیامبران فرستادهشده درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ وَ عِزْرَائِیلَ وَ عَلَى حَمَلَهِ الْعَرْشِ أَجْمَعِینَ
خداوندا، بر جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل وبر همهى حاملان عرش درود فرست
وَ صَلِّ عَلَى أَبِینَا آدَمَ وَ أُمِّناً حَوَّا وَ مَا وَلَدَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ یَا جَبَّارَ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ
و نیز بر پدر ما، حضرت آدم و مادر ما، حوّا و همهى فرزندان آن دو، اعمّ از مردان و زنان مؤمن و مسلمان و زنده و مردهى آنان، درود فرست. اى باشکوه در زمینها و آسمانها.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ السِّرَاجِ الْمُنِیرِ زَیْنِ یَوْمِ الْقِیَامَهِ
خدایا، و نیز بر محمد و آل محمد درود فرست، هم او که مژدهدهنده و بیمرسان و چراغ فروزان و زینت روز قیامت است.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ
خدایا، بر حضرت محمد درود فرست، هم او که بنده و فرستاده و گزیدهى تو از میان آفریدههایت و امانتدار وحى
الْمُوفِی بِعَهْدِکَ الصَّادِعِ بِأَمْرِکَ الْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِکَ السَّاعِی فِی مَرْضَاتِکَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ بِعِبَادِکَ الصَّابِرِ عَلَى الْأَذَى وَ التَّکْذِیبِ فِی مَحَبَّتِکَ
و وفاکنندهى به پیمان تو و آشکارکنندهى فرمانت و پیکارگر در راه تو و کوشنده در راه خشنودى تو، مهرورز و مهربان نسبت به بندگانت و شکیبا بر آزار اذیتکنندگان و انکار انکارکنندگان، در راه دوستى تو بود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الْأَوَّلِینَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الْآخِرِینَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یَوْمَ الدِّینِ
خدایا، بر حضرت محمد و خاندان او در میان نسلهاى پیشین و نسلهاى متأخر و در روز قیامت درود فرست
وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ
و همان گونه که بر حضرت ابراهیم و خاندان او درود فرستادى و خجسته گردانیدى، بر محمد و آل محمد درود فرست، به راستى که تو ستوده و بلندپایهاى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ وَ اسْقِنَا بِکَأْسِهِ وَ اجْعَلْ مَئُونَتَنَا إِلَى جَنَّتِکَ غَیْرَ خَزَایَا
خدایا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را در حوض [کوثر] او وارد گردان و ما را با جام او سیراب گردان
وَ لَا نَادِمِینَ فَقَدْ رَضِینَا الثَّوَابَ وَ أَمِنَّا الْعِقَابَ وَ اطْمَأَنَّتْ بِنَا الدَّارُ فِی جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ
و مخارج ما را در بهشت مقرر فرما بىآنکه خوار و پشیمان گردیم درحالىکه به پاداش تو خرسند و از کیفر تو ایمن گردیم و در بهشتهایى که از زیر درختان آن جوىها روان است، مستقر گردیم
عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ لَا یَمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَ لَا یَمَسُّهُمْ فِیهَا لُغُوبٌ (وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِینَ)[12] بِمَنِّکَ وَ طَوْلِکَ وَ جُودِکَ
و بر روى تختها، روبروى هم بنشینیم و هیچ خستگى و کوفتگى به ما نرسد و هیچگاه از آن بیرون رانده نشویم، به منّت و بخشش و جود
وَ فَضْلِکَ وَ عَافِیَتِکَ وَ کَرَمِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ (رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ)[13]
و تفضل و عافیت و بزرگوارىات، مهربانترین مهربانان. پروردگارا، نیکى دنیا و آخرت را به ما ارزانى دار و از عذاب آتش جهنم نگاه دار.
[1]) سوره الانعام، آیه 1
[2]) سوره النساء، آیه 167
[3]) سوره النساء، آیه 119
[4]) سوره المومنون، آیات 91-92
[5]) سوره البقره، آیه 127
[6]) سوره الاحزاب، آیه 56
[7]) سوره غافر، آیه 7
[8]) سوره البقره، آیه 156
[9]) سوره هود، آیه 56
[10]) سوره هود، آیه 56
[11]) سوره الانبیاء، آیه 87
[12]) سوره الحجر، آیه 48
[13]) سوره البقره، آیه 201