دعای سید بن باقی در روز بیست و سوم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثالثه و العشرین منه و یومها، فصل فیما یختص بالیوم الثالث و العشرین من شهر رمضان، دعاء آخر فی الیوم الثالث و العشرین من شهر رمضان بروایه سید ابن باقی رحمه الله
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و سوم رمضان (دعای دوم)به نقل از «سید ابن الباقى» -رحمه اللّه-:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ جَعَلَ (اللَّیْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً)[1]
خداوندا، از تو درخواست می‌کنم، اى خدایى که شب را پوشاننده و خواب را آرامشگر و روز را براى برخاستن و فعالیّت قرار داده‌اى،
یَا مَنْ (أَرْسَلَ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ)[2] وَ أَنْزَلَ (مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُوراً)[3] یَا مَنْ (جَعَلَ فِی السَّماءِ بُرُوجاً
اى خدایى که بادها را به عنوان مژده‌رسان پیشاپیش رحمتت [باران]می‌فرستى و از آسمان باران پاکیزه [کننده]فرومی‌فرستى، اى خدایى که برج‌ها
وَ جَعَلَ فِیها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِیراً)[4] یَا مَنْ (مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ … وَ جَعَلَ بَیْنَهُما بَرْزَخاً وَ حِجْراً مَحْجُوراً)[5]
و چراغ و ماه فروزان در آسمان قرار دادى، اى خدایى که دو دریا را از هم جدا کردى و میان آن دو فاصله و مانع غیر قابل نفوذ قرار دادى،
یَا مَنْ (جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَهً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً)[6]
اى خدایى که شب و روز را براى هرکسى که [تو را] یاد کند یا بخواهد سپاسگزارى کند، جانشین یکدیگر قرار دادى،
یَا مَنْ أَوْحَى (إِلى مُوسى أَنِ اضْرِبْ بِعَصاکَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَکانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ)[7]
اى خدایى که به حضرت موسى وحى نمودى که عصاى خود را به دریا [رود نیل]بزن و در اثر آن دریا شکافته شد و هر پاره از آن مانند کوه بزرگ گردید،
یَا مَنْ (جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِیَ وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً)[8]
اى خدایى که زمین را محلّ استقرار و در شکاف‌هاى آن جوى‌ها و براى آن کوه‌هاى استوار و میان دو دریا فاصله و مانع قرار دادى،
یَا مَنْ (یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ)[9] أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ فِی یَوْمِی هَذَا أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
اى خدایى که دعاى بیچاره را هرگاه که دعا کند، اجابت و گرفتارى‌اش را برطرف می‌کنى. اى خدا، به آنچه در این روز با تو مناجات کردم، خواستارم که بر حضرت محمّد و خاندان پاک او درود فرستى
وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی مَخْرَجاً وَ مِنْ أَمْرِی یُسْراً وَ مِنْ هَمِّی فَرَجاً وَ ارْزُقْنِی مِنْ حَیْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لَا أَحْتَسِبُ
و در کار من راه بیرون آمدن و آسانى و در اندوهم گشایش مقرّر بدارى و از آنجا که گمان و حساب می‌کنم و یا نمی‌کنم روزى دهى؛
فَإِنَّکَ تَأْتِی بِالْیُسْرِ بَعْدَ الْعُسْرِ وَ بِالرَّخَاءِ بَعْدَ الشِّدَّهِ وَ بِالْعَافِیَهِ بَعْدَ الْبَلَاءِ وَ بِالرَّحْمَهِ بَعْدَ الْقُنُوطِ وَ بِالْغِنَاءِ [بِالْغِنَى] بَعْدَ الْفَقْرِ
زیرا تو بعد از سختى، آسانى و بعد از گرفتارى، فراخى و بعد از بلا، عافیت و بعد از نومیدى، رحمت و بعد از نادارى، بى‌نیازى را می‌آورى.
وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ أَحَبَّکَ وَ أُحِبُّ عَمَلًا یُقَرِّبُ إِلَى حُبِّکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
اى پروردگار من، از تو دوستى تو و دوستى کسانى که تو و هر عملى که انسان را به دوستى تو نزدیک می‌کند، دوست دارند خواهانم. به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان،
إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
به راستى که تو بر هر چیز توانایى. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
[1]) سوره الفرقان، آیه 47
[2]) همان، آیه 48
[3]) همان
[4]) همان، آیه 61
[5])همان، آیه 53
[6]) همان، آیه 62
[7])سوره الشعراء، آیه 63
[8]) سوره النمل، آیه 61
[9]) سوره النمل، آیه 62