دعا برای تعجیل فرج
در میان جامعه ی شیعه و معتقدان به آن بزرگوار باید غفلت زدایی کرد و«اعتیاد به غیبت امام زمان أرواحنا فداه و خو گرفتن به غفلت از وجود «امام زنده و شاهد و ناظر» را هشدار داد و لزوم درمان این اعتیادرا گوش‌زد کرد.
اگر دوران غیبت را برای امام زمان أرواحنا فداه زندان و برای قاطبه ی شیعه نیز –که از درک آن حضور آسمانی محروم اند- محرومیّت خود ساخته از بزرگترین نعمت الهی بدانیم و زندگی بی‌امام را «زندگانی» ندانیم، آن گاه از صمیمی قلب و سوز سینه، ظهور آن حضرت را از خداوند طلب خواهیم کرد؛ زیرا مانع اصلی ظهور آماده نبودن مردم است. شاید ویژگی پر شدن دنیا از ظلم و جور از آن رو باشد که با کثرت ستم و بیداد، مردم جهان به وضوح دریابند که حقوقشان چگونه پایمال می‌شود و بفهمند اصلاح امورشان از توان و عهده‌ی بشر عادی خارج است و این خود زمینه ساز پناه بردن آنان به دامان پر مهر و عدالت گستر امام عصر أرواحنا فداه خواهد شد. البته این آگاهی و طلب درخواست در قالب «دعا« به درگاه خداوند متجلی می‌شود و عینیّت می‌یابد
دعا؛ اظهار عجز و ناتوانی مطلق بندگان ناچیز در برابر پروردگاری است که أقدرالقادرین و فعّال ما یشاء است ودر خواست گشایش و اجابت از آستان اوست. هرکجا سخن از ظهور و تعجیل فرج است، سخن از دعاست. بی گمان، دعا برای تعجیل فرج در ظهور آن حضرت اثر قطعی دارد و اگر جز این بود، پیامبر اکرم(ص) وائمّه‌ی معصومین (علیهم السلام) از طریق روایات بسیار، ما را به ان امر نمی‌کردند. پس بر‌ماست که برای ظهور، دست به دعا برداریم و لحظه ای از رحمت واسعه‌ی پروردگار مأیوس نشویم و به همان صورت که در امور فردی و حوایج و گرفتاری های شخصی و خانوادگی تا به اجابت رسیدن دعا و گشایش، حضرات معصومین(علیهم السلام) دست بر‌نمی‌داریم، در این امر حیاتی نیز ـ که کلید حل تمام مشکلات معنوی و مادی ما و همه‌ی جهانیان است – همّت فرونگذاریم و اگر تا کنون سهل انگاری و کوتاهی نموده‌ایم، فرصت برای جبران باقی است، آری
دست از طلب ندارم تاکام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید.
سیدبن طاووس – که از بزرگان علمای اهل شیعه است و بارها و بارها توفیق تشرف به محضر مقدس امام عصر أرواحنا فداه را پیدا کرده و از ناحیه آن عزیز، به دریافت خطاب «فرزندم!» مفتخر گردیده و بر اسم اعظم واقف و بر اسرار آگاه بوده است- هشت سده پیش، خطاب به فرزندش می نویسد:
بدان که اهم حوائج، خواسته های آن‌کس است که تو در پناه هدایت و حمایت او به‌سر می‌بری و آن امام زمان توست. پس باید نماز و روزه و دعای تو اول جهت قضای حوائج آن حضرت باشد و بعد خواسته های خودت… آن‌چه را به تو گفتم عمل کن که حقیقتی است روشن و کسی که در مورد مولا سهل‌انگاری کند و در آن سستی ورزد و ازآن چه بیان کردم غافل کردم – به خدا سوگند – در اشتباه است؛ اشتباهی که مایه‌ی ننگ و عار است! آیا تا به حال اندیشیده‌ای که امامن پاک و هدایتگر ما چگونه به این موضوع اهمیت داده‌اند؟ آیا تا کنون نسبت به این امر مهم، اعتنایی کرده‌ای؟ باز تکرار می‌کنم: با توجه به آن چه بیان کردم، عذری برای تو در اهمیت ندادن به دعا برای تعجیل ظهور باقی نمی‌ماند.«۱»
در مجموع باید گفت: دعا برای تعجیل فرج در پیش افتادن ظهور حضرت ولی عصر(ع) اثر قطعی دارد و شرط وفاداری، محبت، معرقت و دیانت آن است که هر شیعه‌ای برای تعجیل در فرج امام زمان خویش دعا کند.
پاورقی
۱. کتاب فلاح السائل؛صفحه‌ی۴۴.
منبع کل نوشته: کتاب آشنایی با امام عصر أرواحنا فداه؛ دکتر علی هراتیان