دعای روز شانزدهم از مجموعه امام سجاد (ع)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله السابعه عشر منه و یومها و منها ما نختاره من عده فصول فی الدعوات بعده روایات روایه، فصل فیما یختص بالیوم السابع عشر من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم السابع عشر من شهر رمضان من مجموعه مولانا زین العابدین ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفدهم ماه. فصل اول دعاهای مخصوص روز هفدهم ماه (دعای سوم) از مجموعه مولانا زین العابدین-صلوات الله علیه-:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ)[1] الَّذِی (لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ)[2]
ستایش خدا را که پروردگار جهانیان و رحمت‌گستر و مهربان است و هیچ‌چیز همانند او نیست و شنوا و بینا است
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ الْفَاضِلَهِ السَّابِغَهِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ الْبَرِّ مِنْهُمْ وَ الْفَاجِرِ
و ستایش خدا را بر نعمت‌هاى برتر و فراوان او بر همه‌ى آفریده‌هایش اعمّ از نیکوکار و بدکار
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حُجَّهِ اللَّهِ الْبَالِغَهِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ مِمَّنْ أَطَاعَهُ وَ مِمَّنْ عَصَاهُ
و ستایش خدا را بر حجّت رساى او بر همه‌ى آفریده‌هایش اعمّ از کسانى که از او اطاعت می‌کنند و یا نافرمانى می‌کنند.
فَإِنْ رَحِمَ فَبِمَنِّهِ وَ إِنْ عَاقَبَ فَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ
بنابراین، اگر رحمت کند به بخشش او است و اگر کیفر کند، به واسطه‌ى اعمالى است که خودشان پیش فرستاده‌اند و هرگز خداوند بر بندگانش ستم نمی‌کند
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ [وَ] (حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ)[3]
و هیچ دگرگونى و نیرویى جز به خداوند بلندپایه و شکوهمند به‌وجود نمی‌آید [و]خدا ما را کافى است و چه کارگزار خوبى!
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَظِیمِ شَأْنُهُ الْوَاضِحِ بُرْهَانُهُ أَحْمَدُهُ عَلَى حُسْنِ الْبَلَاءِ وَ تَظَاهُرِ النَّعْمَاءِ
ستایش خدا را که مقامش شکوهمند و برهانش آشکار است. خدا را در برابر امتحان و ابتلاى زیبا و نعمت‌هاى آشکارش ستایش می‌کنم
وَ أَسْتَعِینُهُ عَلَى مَا أَتَانَا مِنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْهِ وَ کَفى بِاللَّهِ وَکِیلًا
و بر آنچه از دنیا و آخرت به ما عطا کرده، یارى می‌جویم و بر او توکّل می‌کنم و خدا به عنوان کارگزار کافى است
وَ أَشْهَدُ أَنْ (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ)[4] وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ)[5] (لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ)[6] یُحْیِی وَ یُمِیتُ
و گواهى می‌دهم که معبودى جز خدا نیست و یگانه است و شریکى براى او وجود ندارد و فرمانروایى و ستایش از آن او است، زنده می‌کند و می‌میراند
وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و خود او هرگز نمی‌میرد و خیر و خوبى به دست او است و بر هر چیز توانا است،
إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ (صاحِبَهً وَ لا وَلَداً)[7] وَ لَمْ یُشْرِکْ (فِی حُکْمِهِ أَحَداً)[8] رَبِّ کُلِّ شَیْءٍ وَ رَبِّنَا وَ رَبِّ آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ
معبود یگانه، بى‌همتا و بى‌نیازى که هیچ‌کس را به عنوان همسر و فرزند برنگزیده و در فرمان خود شریک نگردانیده است و پروردگار همه‌ى موجودات و پروردگار ما و پدران نخستین ما است
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
و گواهى می‌دهم که حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-بنده و فرستاده‌ى او است،
أَرْسَلَهُ (بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ)[9]
هم او که خدا او را همراه با هدایت و آیین درست گسیل داشت تا بر همه‌ى ادیان چیره گرداند اگرچه بر مشرکان ناخوشایند باشد
ارْتَضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ انْتَجَبَهُ لِدِینِهِ وَ اصْطَفَاهُ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ لِیُبَلِّغَ الرِّسَالَهَ بِالْحُجَّهِ عَلَى عِبَادِهِ
و او را براى خود پسندید و براى [تبلیغ]دین خود انتخاب نمود و بر همه‌ى آفریده‌هایش برگزید تا پیام او را با [اقامه‌ى]دلیل بر بندگانش، ابلاغ کند.
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَى الْأَخْیَارِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
و درود خداوند بر او و بر نیکان از خاندان او و سلام و رحمت و برکات خداوند بر او و آنان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ نَجِیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد، بنده و فرستاده‌ات، پیامبر امّى و نخبه از میان آفریده‌هایت،
إِمَامِ الْخَیْرِ وَ قَائِدِ الْخَیْرِ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِإِذْنِکَ السِّرَاجِ الْمُنِیرِ
پیشوا و راهبر خیر، بشارت و بیم‌دهنده و فراخواننده با اجازه‌ى تو به‌سوى تو و چراغ فروزان، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست همانند برترین درودت بر همه‌ى آفریده‌هایت و مانند پیامبران و فرستادگان و برگزیدگان
وَ أَهْلِ الْکَرَامَهِ عَلَیْکَ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الْأَخْیَارِ الصَّادِقِینَ الْأَبْرَارِ الَّذِینَ أَذْهَبَ اللَّهُ الرِّجْسَ عَنْهُمْ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِیراً
و گرامیان در نزد خود بر اهل بیت پاک، نیک، راستگو و نیکوکار او که پلیدى را از آنان زدوده و به نحو شایسته پاکیزه گردانیده‌اى، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
خداوندا، بر فرشتگان مقرّب و پیامبران فرستاده‌شده‌ات درود فرست و نیز بر بندگان شایسته‌ات درود فرست
وَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و مردان و زنان مؤمن و مسلمان اعمّ از زندگان و مردگان را بیامرز، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا عَظِیمُ الَّذِی یَمُنُّ بِالْعَظِیمِ وَ یَدْفَعُ کُلَّ مَحْذُورٍ
خدایا از تو درخواست می‌کنم اى شکوهمندى که بخششت بزرگ است و همه‌ى بیم‌ها را دور می‌کنى
وَ یُضَاعِفُ مِنَ الْحَسَنَاتِ الْقَلِیلَ بِالْکَثِیرِ وَ یُعْطِی کُلَّ جَزِیلٍ وَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ وَ (یَحْکُمُ ما یُرِیدُ)[10]
و کارهاى نیک اندک را فراوان و دوچندان می‌گردانى و بسیار ارزانى می‌دارى و هرچه بخواهى می‌کنى و هرچه اراده کنى فرمان می‌رانى.
اللَّهُمَّ أَلْبِسْنِی سِتْرَکَ وَ نَضِّرْ وَجْهِی بِنُورِکَ وَ أَلْقِ عَلَیَّ مَحَبَّتَکَ وَ بَلِّغْنِی رِضْوَانَکَ وَ شَرَفَ کَرَامَتِکَ وَ جَسِیمَ عَطَائِکَ
خداوندا، پرده‌ات را بر من بپوشان و رویم را به نور خود برافروز و دوستى‌ات را بر من بیفکن و مرا به خشنودى و کرامت والا و عطاى بزرگ خود برسان
وَ اقْسِمْ لِی مِنْ خَیْرٍ أَنْتَ مُعْطِیهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ أَلْبِسْنِی مَعَ ذَلِکَ عَافِیَتَکَ
و از تمام خیراتى که به بندگانت در دنیا و آخرت عطا می‌کنى، بهره‌مند ساز و همراه با آن عافیتت را به من پوشان.
یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَى وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّهٍ وَ یَا دَافِعَ کُلِّ بَلِیَّهٍ یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ
اى جایگاه همه‌ى گله‌ها و اى گواه بر همه‌ى رازگویى‌ها و اى آگاه از همه‌ى نهانى‌ها و اى دورکننده‌ى همه‌ى بلاها، اى کریمانه گذشت‌کننده، اى نیکو درگذرنده،
تَوَفَّنِی عَلَى مِلَّهِ إِبْرَاهِیمَ وَ فِطْرَتِهِ وَ عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى خَیْرِ الْوَفَاهِ فَتَوَفَّنِی مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ وَ مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ
مرا بر آیین و فطرت حضرت ابراهیم و بر دین و روش حضرت محمّد و بر بهترین مرگ، یعنى درحالى‌که دوستدار دوستانت و دشمن دشمنانت هستم، بمیران.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ التَّوْفِیقَ لِکُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ زُلْفَى یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خداوندا، توفیق انجام هر عمل یا گفتار یا کردارى را که به نحو شایسته مرا به درگاه تو نزدیک می‌کند، خواهانم. اى مهربان‌ترین مهربانان.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی حِفْظِکَ وَ فِی جِوَارِکَ وَ فِی کَنَفِکَ وَ جَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ
خداوندا، مرا در حفظ و همسایگى و حمایت خود قرار ده و عافیتت را بر من بپوشان
وَ هَبْنِی کَرَامَتَکَ عَزَّ جَارُکَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ لَا إِلَهَ غَیْرُکَ
و کرامت را به من ارزانى دار. همسایه‌ات سربلند و ستایش تو والا است و معبودى جز تو وجود ندارد.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ تَلْحَقُهُ بِصَالِحِ مَنْ مَضَى مِنْ أَوْلِیَائِکَ الصَّالِحِینَ وَ اجْعَلْنِی مُسْلِماً لِمَنْ قَالَ مِنْهُمْ بِالصِّدْقِ عَلَیْکَ
خدایا، مرا از کسانى قرار ده که به گذشتگان از دوستان شایسته‌ات ملحق می‌کنى و تسلیم کسانى قرار ده که به راستى از تو سخن می‌گویند
وَ أَعُوذُ بِکَ یَا إِلَهِی أَنْ تُحِیطَ شَیْئاً مِنْ خَطِیئَتِی [تُحْبِطَ شَیْئاً مِنْ حَسَنَاتِی] [وَ] بِظُلْمِی وَ إِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی وَ اتِّبَاعِ أَهْوَائِی وَ اشْتِغَالِی بِشَهَوَاتِی
و به تو پناه می‌برم-اى معبود من-از این‌که یکى از گناه‌هاى من به واسطه‌ى ستم و اسرافم بر خویشتن و پیروى از هواى نفس و سرگرم شدن به خواسته‌هاى آن، بر من احاطه کند و مسلّط گردد
فَیَحُولَ ذَلِکَ بَیْنِی وَ بَیْنَ رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ فَأَکُونَ عِنْدَکَ مُسِیئاً أَوْ مُتَعَرِّضاً لِسَخَطِکَ أَوْ نَقِمَتِکَ
و میان من و رحمت و خشنودى‌ات فاصله ایجاد کند و در نتیجه نزد تو گناه‌کار یا جویاى خشم و کیفر تو گردم.
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی لِکُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضَاهُ عَنِّی وَ یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ زُلْفَى
خداوندا، مرا به هر عمل شایسته‌اى که به واسطه‌ى آن از من خشنود می‌گردى و مرا هرچه بهتر به تو نزدیک می‌کند، موفق گردان.
اللَّهُمَّ وَ کَمَا کَفَیْتَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ فَرَّجْتَ هَمَّهُ
خداوندا، همان گونه که حضرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او-را از بیم دشمنش کفایت نمودى و ناراحتى‌اش را برطرف کردى،
اللَّهُمَّ فَاکْفِنِی کُلَّ هَوْلٍ وَ آفَهٍ وَ سُقْمٍ وَ فِتْنَهٍ وَ شَرٍّ وَ حُزْنٍ وَ ضِیقِ الْمَعَاشِ وَ بَلِّغْنِی بِرَحْمَتِکَ کَمَالَ الْعَافِیَهِ
خدایا، همه‌ى ناراحتى‌ها، آسیب‌ها، بیمارى‌ها، فتنه‌ها، بدى‌ها، اندوه‌ها و تنگى و سختى روزى را در رابطه با من کفایت کن
وَ بِدَوَامِ النِّعْمَهِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
و به رحمت خود مرا با نعمت پیوسته تا منتهاى سرآمد عمرم، به کمال عافیت نایل گردان، اى مهربان‌ترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر پیامبر خدا، حضرت محمد و خاندان او.
[1]) سوره الفاتحه، آیات 2-3
[2]) سوره الشوری، آیه 11
[3]) سوره آل عمران، آیه 173
[4]) سوره محمد، آیه 19
[5]) سوره الانعام، آیه 163
[6]) سوره التغابن، آیه 1
[7]) سوره الجن، آیه 3
[8]) سوره الکهف، آیه 26
[9]) سوره التوبه، آیه 33
[10]) سوره المائده، آیه 1