الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثالثه عشر و یومها و ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم الثالث عشر من دعوات غیر متکرره، دعاء آخر فی الیوم الثالث عشر من مجموعه مولانا زین العابدین ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، فصل اول دعاهای مخصوص روز سیزدهم ماه رمضان (دعای سوم) از مجموعه مولی امام زین العابدین-صلوات الله علیه-:
اللَّهُمَّ إِنَّ الظَّلَمَهَ جَحَدُوا آیَاتِکَ وَ کَفَرُوا بِکِتَابِکَ وَ کَذَّبُوا رُسُلَکَ وَ اسْتَنْکَفُوا عَنْ عِبَادَتِکَ
خداوندا، ستمگران نشانه‌ها و معجزات تو را انکار کرده و به کتاب تو کفر ورزیدند و فرستادگانت را تکذیب نموده و از پرستشت سرباز زدند
وَ رَغِبُوا عَنْ مِلَّهِ خَلِیلِکَ وَ بَدَّلُوا مَا جَاءَ بِهِ رَسُولُکَ وَ شَرَّعُوا غَیْرَ دِینِکَ وَ اقْتَدَوْا بِغَیْرِ هُدَاکَ
و از آیین دوستت روگردانده و شیوه‌ى دیگر غیر از راه و روش او را برگزیدند
وَ اسْتَنُّوا بِغَیْرِ سُنَّتِکَ وَ تَعَدَّوْا حُدُودَکَ وَ سَعَوْا مُعَاجِزِینَ فِی آیَاتِکَ وَ تَعَاوَنُوا عَلَى إِطْفَاءِ نُورِکَ
و از مرزهاى تو تجاوز نموده و در [نابودى]نشانه‌ها و معجزه‌هایت کوشیدند و بر خاموش کردن نور تو همیارى نمودند
وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِکَ وَ کَفَرُوا نَعْمَاءَکَ وَ شَاقُّوا وُلَاهَ أَمْرِکَ وَ وَالَوْا أَعْدَاءَکَ وَ عَادَوْا أَوْلِیَاءَکَ
و [مردم را]از راه تو بازداشتند و به نعمتت کفر ورزیدند و با فرمانروایان تو ستیزه کرده و با دشمنانت دوستى و با دوستانت دشمنى نمودند
وَ عَرَفُوا ثُمَّ أَنْکَرُوا نِعْمَتَکَ وَ لَمْ یَذْکُرُوا آلَاءَکَ وَ أَمِنُوا مَکْرَکَ وَ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ عَنْ ذِکْرِکَ
و پس از شناخت نعمتت کفر ورزیدند و نعمت‌هاى تو را به یاد نیاوردند و از نیرنگ تو ایمن گردیده و دل‌هایشان از یاد تو سخت گردید
وَ اسْتَحَلُّوا حَرَامَکَ وَ حَرَّمُوا حَلَالَکَ وَ اجْتَرَءُوا عَلَى مَعْصِیَتِکَ وَ لَمْ یَخَافُوا مَقْتَکَ
و حرام تو را حلال حلال تو را حرام شمردند و بر نافرمانى تو گستاخ شده و از ناخشنودى تو نترسیدند
وَ نَسُوا نَقِمَتَکَ وَ لَمْ یَحْذَرُوا بَأْسَکَ وَ اغْتَرُّوا بِنِعْمَتِکَ
و کیفرت را فراموش کردند و از عذاب تو نهراسیدند و به نعمتت فریفته شدند.
اللَّهُمَّ فَاصْبُبْ [فَانْتَقِمْ] مِنْهُمْ وَ اصْبُبْ عَلَیْهِمْ عَذَابَکَ وَ اسْتَأْصِلْ شَأْفَتَهُمْ وَ اقْطَعْ دَابِرَهُمْ
خداوندا، از آنان انتقام بگیر و کیفرت را بر آنان فرو ریز و ریشه و نسل‌شان را قطع کن
وَ ضَعْ عِزَّهُمْ وَ جَبَرُوتَهُمْ وَ انْزِعْ أَوْتَارَهُمْ وَ زَلْزِلْ أَقْدَامَهُمْ وَ أَرْعِبْ قُلُوبَهُمْ
و سربلندى شکوه‌شان را پایین آور و زه کمان‌هایشان را برکَن و گام‌هایشان را به لرزه در آور و دل‌هاشان را به هراس وادار.
اللَّهُمَّ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا دِینَکَ دَغَلًا وَ مَالَکَ دُوَلًا وَ عِبَادَکَ خَوَلًا
خداوندا، آنان دین تو را به تباهى کشانده و اموالت را دست‌به‌دست گردانده و بندگانت را به بردگى گرفته‌اند.
اللَّهُمَّ اکْفُفْهُمْ بَأْسَهُمْ وَ افْلُلْ حَدَّهُمْ وَ أَوْهِنْ کَیْدَهُمْ وَ أَشْمِتْ عَدُوَّهُمْ وَ اشْفِ صُدُورَ الْمُؤْمِنِینَ
خدایا، جلوى تندى آنان را بگیر و تیزى‌شان را کند و نیرنگ‌شان را سست کن و آنان را دشمن‌شاد بگردان و دل مؤمنان را بهبودى بخش.
اللَّهُمَّ افْتُتْ أَعْضَادَهُمْ وَ اقْهَرْ جَبَابِرَتَهُمْ وَ اجْعَلِ الدَّائِرَهَ عَلَیْهِمْ
خدایا، اعضاى آنان را بشکن و بر سرکشان آن‌ها غلبه کن و آنان را دچار شکست کن
وَ اقْضُضْ بُنْیَانَهُمْ وَ خَالِفْ بَیْنَ کَلِمَتِهِمْ وَ فَرِّقْ جَمْعَهُمْ وَ شَتِّتْ أَمْرَهُمْ
و پایه و بنیانشان را فرو ریز و میان گفتار آنان اختلاف انداز و جمعشان را متفرّق کن و کارهایشان را گوناگون گردان
وَ اجْعَلْ بَأْسَهُمْ بَیْنَهُمْ وَ ابْعَثْ عَلَیْهِمْ عَذَاباً مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ
و تندى آنان را میان خودشان قرار داده و از بالا و زیر پایشان عذاب را بر آنان برانگیز
وَ اسْفِکْ بِأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ دِمَاءَهُمْ وَ أَوْرِثِ الْمُؤْمِنِینَ (أَرْضَهُمْ وَ دِیارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ)[1]
و خونشان را به دست مؤمنان بریز و سرزمین و دیار و اموال آنان را به ارث مؤمنان بگذار.
اللَّهُمَّ أَضِلَّ أَعْمَالَهُمْ وَ اقْطَعْ رَجَاءَهُمْ وَ أَدْحِضْ حُجَّتَهُمْ وَ اسْتَدْرِجْهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ
خداوندا، اعمال آنان را نابود و امیدشان را قطع و دلیل‌شان را باطل گردان و از آنجا که نمی‌دانند نعمت‌هایت را [براى گمراهى آنان]به صورت تدریجى به آنان عطا کن
وَ ائْتِهِمْ بِالْعَذَابِ مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ وَ أَنْزِلْ بِسَاحَتِهِمْ مَا یَحْذَرُونَ
و آنان را به‌صورت ناآگاهانه مشمول عذاب خود بگردان و آنچه را از آنان می‌پرهیزند و بیم دارند، بر آستانه‌ى خانه‌هایشان فروفرست
وَ حَاسِبْهُمْ (حِساباً شَدِیداً)[2] وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً نُکْراً وَ اجْعَلْ عَاقِبَهَ أَمْرِهِمْ خُسْراً
و از آنان سخت حساب بکش و آن‌ها را عذاب بى‌نظیر بنما و عاقبت کار آنان را زیان‌بارى و خسران قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنَّهُمُ اشْتَرَوْا بِآیَاتِکَ ثَمَناً قَلِیلًا (وَ عَتَوْا عُتُوًّا کَبِیراً)[3]
خدایا، آنان نشانه‌هاى تو را به قیمت اندک خریدند و سرکشى بزرگ نمودند.
اللَّهُمَّ فَخُذْهُمْ (أَخْذاً وَبِیلًا)[4] وَ دَمِّرْهُمْ تَدْمِیراً وَ تَبِّرْهُمْ تَتْبِیراً
خدایا، پس آنان را چنان‌که باید سخت بگیر و نابود گردان و بشکن
وَ لَا تَجْعَلْ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ نَاصِراً وَ لَا فِی السَّمَاءِ عَاذِراً (وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً کَبِیراً)[5]
و در روى زمین یاور و در آسمان عذرخواهى براى آنان قرار مده و لعنت بزرگ خود را مشمول آنان کن.
اللَّهُمَّ فَخُذْهُمْ (أَخْذاً وَبِیلًا)[6] اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ (أَضاعُوا الصَّلاهَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ)[7] وَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ
خدایا، پس آنان را چنان‌که باید سخت بگیر. خدایا، آنان نماز را تباه کرده و از خواهش‌هاى نفس خود پیروى نموده و کارهاى زشت به‌جا آوردند.
اللَّهُمَّ فَخُذْهُمْ بِالْبَلِیَّاتِ وَ احْلُلْ بِهِمُ الْوَیْلَاتِ وَ أَرِهِمُ الْحَسَرَاتِ یَا اللَّهُ إِلَهَ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ
خدایا، پس آنان را به انواع گرفتارى‌ها بگیر و انواع مرگ را بر آنان مسلّط کن و دریغ‌ها و افسوس‌ها را به آنان بنمایان، اى خدا اى معبود زمین‌ها و آسمان‌ها.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنَا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به رحمت خود بر من رحم کن، اى مهربان‌ترین مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَدِینُکَ یَا رَبِّ بِطَاعَتِکَ وَ لَا نُنْکِرُ وَلَایَهَ مُحَمَّدٍ رَسُولِکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ
خدایا اى پروردگار من، من با اطاعت از تو به تو دین‌ورزى می‌کنم و ولایت فرستاده‌ات حضرت محمد-درود تو بر او و خاندان او-
وَ وَلَایَهَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ وَلَایَهَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ سِبْطَیْ نَبِیِّکَ
و ولایت امیر مؤمنان علىّ بن ابى طالب-درود بر او-و ولایت امام حسن و حسین، دو نواده
وَ وَلَدَیْ رَسُولِکَ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ وَ وَلَایَهَ الطَّاهِرِینَ الْمَعْصُومِینَ مِنْ ذُرِّیَّهِ الْحُسَیْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
و فرزند فرستاده‌ات-درود بر آن دو-و ولایت فرزندان پاک و معصوم امام حسین، یعنى علىّ بن حسین
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ
و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و علىّ بن موسى و محمد بن على
وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ سَلَامُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ
و علىّ بن محمد و حسن بن على-درود و برکات خدا بر همه‌ى آنان-
وَ وَلَایَهَ الْقَائِمِ السَّابِقِ مِنْهُمْ بِالْخَیْرَاتِ الْمُفْتَرَضِ الطَّاعَهِ صَاحِبِ الزَّمَانِ سَلَامُ اللَّهِ عَلَیْهِ أَدِینُکَ
و ولایت قیام‌کننده و پیشى‌گیرنده به کارهاى خیر از میان آنان و امامی که اطاعت از او واجب است، یعنى حضرت صاحب الزمان-درود خدا بر او-. به تو دین‌ورزى می‌کنم
یَا رَبِّ بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلَایَتِهِمْ وَ التَّسْلِیمِ لِفَرْضِهِمْ رَاضِیاً غَیْرَ مُنْکِرٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ وَ لَا مُسْتَنْکِفٍ
اى پروردگار من، به طاعت و ولایت آنان و با تسلیم در برابر آنچه در مورد آنان واجب است، به تو دین‌ورزى می‌کنم درحالى‌که خشنودم، و بى‌آنکه انکار و یا گردن‌کشى کنم،
عَلَى مَعْنَى مَا أَنْزَلْتَ فِی کِتَابِکَ عَلَى مَوْجُودِ مَا أَتَانَا فِیهِ رَاضِیاً مَا رَضِیتَ بِهِ مُسْلِماً مُقِرّاً بِذَلِکَ
براساس آنچه در معناى کتابت فروفرستاده‌اى و در قرآنى که نزد ما موجود است و درحالى‌که از هرچه خرسندى، خرسندم و تسلیم توام و به این مطالب اقرار دارم
یَا رَبِّ رَاهِباً لَکَ رَاغِباً فِیمَا لَدَیْکَ اللَّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ نَبِیِّکَ وَ خَلِیفَتِکَ
اى پروردگار من، و از تو بیم دارم و به آنچه نزد تو است می‌گرایم. خداوندا، از ولىّ و پسر پیامبرت که جانشین
وَ حُجَّتِکَ عَلَى خَلْقِکَ وَ الشَّاهِدِ عَلَى عِبَادِکَ الْمُجَاهِدِ الْمُجْتَهِدِ فِی طَاعَتِکَ وَ وَلِیِّکَ وَ أَمِینِکَ فِی أَرْضِکَ
و حجّت تو بر آفریده‌هایت و گواه بر بندگانت می‌باشد و در طاعت تو تلاش نموده و می‌کوشد و ولىّ و امانت‌دار تو در روى زمین است، دفاع کن
وَ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقْتَ وَ بَرَأْتَ وَ اجْعَلْهُ فِی وَدَائِعِکَ الَّتِی لَا یَضِیعُ مَنْ کَانَ فِیهَا
و از شرّ آنچه آفریده و پدید آورده‌اى در پناه خود قرار ده، و او را در سپرده‌هاى خود که کسى در آن ضایع نمی‌گردد
وَ فِی جِوَارِکَ الَّذِی لَا یَقْهَرُ وَ آمِنْهُ بِأَمَانِکَ وَ اجْعَلْهُ فِی کَنَفِکَ وَ انْصُرْهُ بِنَصْرِکَ الْعَزِیزِ یَا اللَّهُ إِلَهَ الْعَالَمِینَ
و در همسایگى خودت که کسى بر آن چیره نمی‌گردد و به ایمنى‌بخشى خود در حمایت خود قرار ده و با لشکر چیره خود یارى کن اى معبود جهانیان،
اللَّهُمَّ اعْصِمْهُ بِالسَّکِینَهِ وَ أَلْبِسْهُ دِرْعَکَ الْحَصِینَهَ وَ أَعِنْهُ
خداوندا، او را با آرامش خود محفوظ بدار و سپر مصون خود را به او بپوشان و او را یارى کن
وَ انْصُرْهُ بِنَصْرِکَ الْعَزِیزِ (نَصْراً عَزِیزاً)[8] وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً وَ اجْعَلْ لَهُ (مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصِیراً)[9]
و با یارى سرفرازانه یارى کن و به پیروزى آسان، پیروز گردان و از نزد خود براى او تسلّط یارى‌گر قرار ده.
اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ
خدایا، با دوستان او دوست و با دشمنان او دشمن باش و یارى‌گران او را یارى کن و کسانى را که از یارى او دست می‌کشند، یارى منما.
اللَّهُمَّ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا وَ کَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنَا
خداوندا، به وجود [ظهور]او شکست و نقصان ما را جبران نما و پراکندگى ما را گردآور و جمعیت اندک ما را بسیار کن و ذلّت ما را به عزّت تبدیل کن
وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مُغْرَمِنَا وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ [أَغْنِ] بِهِ فَاقَتَنَا وَ یَسِّرْ بِهِ عُسْرَتَنَا
و بدهى ما را ادا و نادارى‌مان را جبران کن و حاجت ما را برآور و نیازمندى ما را به سربلندى [بى‌نیازى]و سختى ما را به آسانى تبدیل کن
وَ کُفَّ بِهِ وُجُوهَنَا وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دُعَائَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا وَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ اهْدِنَا لِمَا اخْتُلِفَ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ
و روى‌مان را [از درخواست از مردمان بد]نگاه دار و خواسته‌هایمان را برآور و دعاهایمان را مستجاب گردان و بیش از خواسته‌هاى‌مان به ما عطا کن و سینه‌هایمان را بهبودى بخش و در موارد اختلافى، به حقّ رهنمون شو،
یَا رَبِّ إِنَّکَ تَهْدِی مَنْ تَشَاءُ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ اللَّهُمَّ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَ قَوِّ نَاصِرَهُ
اى پروردگار ما، به راستى که تو هرکس را بخواهى به راه راست هدایت می‌کنى. خدایا، به وجود او، ستم را بکش و عدل و داد را آشکار کن و یاوران او را یارى کن
وَ اخْذُلْ خَاذِلَهُ وَ دَمِّرْ مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ أَهْلِکْ مَنْ غَشَّهُ وَ اقْتُلْ بِهِ جَبَابِرَهَ الْکُفْرِ وَ اقْصِمْ رُءُوسَ الضَّلَالَهِ
وکسانى را که از یارى او دست می‌کشند، یارى مکن و دشمنان او را سرکوب و خیانت‌کنندگان به او را نابود گردان و سرکشان کفر را بکش و سرکردگان گمراهى
وَ سَائِرَ أَهْلِ الْبِدَعِ وَ مُقَوِّیَهَ الْبَاطِلِ وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبَابِرَهَ وَ أَبِرْ بِهِ الْکَافِرِینَ وَ الْمُنَافِقِینَ
و سایر اهل بدعت و تقویت‌کنندگان باطل را سرکوب و سرکشان را خوار و کافران و منافقان
وَ جَمِیعَ الْمُلْحِدِینَ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا (لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ)[10] مِنْهُمْ دَیَّاراً وَ لَا تَبْقَ لَهُمْ آثَاراً
و همه‌ى منحرفان در نقاط مشرق و مغرب زمین، اعمّ از خشکى و دریا و صحرا و کوه‌ها را نابود گردان و هیچ‌یک از آنان و آثار آنان را بر روى زمین باقى مگذار.
اللَّهُمَّ أَظْهِرْهُ وَ افْتَحْ عَلَى یَدَیْهِ الْخَیْرَاتِ وَ اجْعَلْ فَرَجَنَا مَعَهُ وَ بِهِ
خداوندا، او را آشکار کن و کارهاى خیر را به دست او بگشا و گشایش کار ما را همراه با او و به وجود او مقرّر بدار.
اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى سُلُوکِ الْمَنَاهِجِ مِنْهَاجِ الْهُدَى وَ الْمَحَجَّهِ الْعُظْمَى وَ الطَّرِیقَهِ الْوُسْطَى
خدایا، ما را بر پیمودن راه و روش او، که راه روشن هدایت و بزرگ‌ترین و معتدل‌ترین راه است
الَّتِی یَرْجِعُ إِلَیْهِ [إِلَیْهَا] الْغَالِی وَ یَلْحَقُ بِهِ [بِهَا] التَّالِی وَ وَفِّقْنَا لِمُتَابَعَتِهِ
و غلوکنندگان باید به سوى آن بازگردند و عقب‌ماندگان بدان بپیوندند، یارى کن و توفیق پیروى از او
وَ أَدَاءِ حَقِّهِ وَ امْنُنْ عَلَیْنَا بِمُتَابَعَتِهِ فِی الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الطَّالِبِینَ رِضَاکَ بِمُنَاصَحَتِهِ
و اداى حقّ او را به ما عطا کن و پیروى از او را در سختى و رنجورى به ما ارزانى دار و ما را از طالبان خشنودى او به واسطه‌ى خیرخواهى و بى‌آلایشى با او قرار ده،
حَتَّى تَحْشُرَنَا یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ مَعُونَهِ سُلْطَانِهِ
تا این‌که در روز قیامت ما را جزو یاران و یاوران و کمک‌کنندگان به فرمانروایى و حکومت او محشور نمایى
وَ اجْعَلْ ذَلِکَ لَنَا خَالِصاً مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَ شُبْهَهٍ وَ رِیَاءٍ وَ سُمْعَهٍ لَا نَطْلُبُ بِهِ غَیْرَکَ
و همه‌ى این‌ها را از هر تردید و شبهه و ریا و قصد شنواندن کار خود به دیگران، خالص و بى‌آلایش گردان،
وَ لَا نُرِیدُ بِهِ سِوَاکَ وَ تُحِلَّنَا مَحَلَّهُ وَ تَجْعَلَنَا فِی الْخَیْرِ مَعَهُ
به‌گونه‌اى که جز تو را نجوییم و نخواهیم و ما را در جایگاه او جاى ده و در انجام کارهاى خیر همراه او بگردان
وَ اصْرِفْ عَنَّا فِی أَمْرِهِ السَّأْمَهَ وَ الْکَسَلَ وَ الْفَتْرَهَ وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِنَا غَیْرَنَا
و ما را از خستگى و تنبلى و سستى در کار او بازدار و کسان دیگر را به جاى ما برمگزین،
فَإِنَّ اسْتِبْدَالَکَ بِنَا غَیْرَنَا عَلَیْکَ یَسِیرٌ وَ عَلَیْنَا عَسِیرٌ وَ قَدْ عَلِمْنَا بِفَضْلِکَ وَ إِحْسَانِکَ
زیرا جانشین کردن دیگران به‌جاى ما بر تو آسان و بر ما سخت است و ما از تفضّل و نیکوکارى تو آگاهیم
یَا کَرِیمُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
اى بزرگوار. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
[1]) سوره الاحزاب، آیه 27 [2]) سوره الطلاق، آیه 8 [3]) سوره الفرقان، آیه 21 [4]) سوره المزمل، آیه 16
[5]) سوره الاحزاب، آیه 67 [6]) سوره المزمل، آیه 16 [7]) سوره مریم، آیه 59 [8]) سوره الفتح، آیه 3
[9]) سوره الاسراء، آیه 8 [10]) سوره نوح، آیه 26