آیا انسان‌هاى خوب و باایمان می‌توانند خدا را ببینند؟

آیا انسان‌هاى خوب و باایمان می‌توانند خدا را ببینند؟ چگونه؟

دیدن خدا
امّا در پرسش سوّمت نوشته بودى: «آیا انسان‌هاى خوب و باایمان می‌توانند خدا را ببینند، چگونه؟» پاسخ آن است که نه، چنین چیزى شدنى نیست. قرآن کریم، دیدن خدا را غیر ممکن می‌داند و در آیه 103 سوره انعام می‌فرماید: «لا تُدرِکُهُ الاَبصارُ و هُوَ یُدرِکُ الاَبصارَ»؛ «چشم‌ها او را نمی‌بینند، ولى او چشم‌ها را می‌بیند». در این موضوع، میان انسان‌هاى خوب و بد فرقى نیست. چشم ما انسان‌ها چیزى را می‌بیند که جسم باشد و پس از برخورد نور به آن و برگشت نور به چشم، دیده شود؛ براى مثال وقتى تو یک درخت را می‌بینى، در حقیقت نورى بر درخت تابیده و به چشم تو رسیده که توانسته‌اى آن را ببینى. حال اگر موجودى جسم نبود، چگونه می‌توان آن را دید؟!
البتّه در بعضى آیه‌هاى قرآن مانند آیه 13 سوره نجم، از دیدن خدا سخن به میان آمده، ولى همان گونه که مفسّر و دانشمند بزرگ علاّمه طباطبایى نوشته، منظور این آیه، دیدن با چشم نیست. معناى این آیه و مانند آن، دیدن با دل و شناخت خدا با دل و جان است. امیرمؤمنان على(علیه السلام) در خطبه 174 نهج‌البلاغه می‌فرماید: «چشم‌هاى ظاهرى هرگز خدا را نمی‌بینند، امّا دل‌ها با حقیقت ایمان او را درک می‌کنند.» بى‌گمان، انسان‌هاى پاک و پرهیزگار، در این نوع دیدن خدا، موفّق‌تر خواهند بود؛ زیرا دلشان را با گناه سیاه نکرده‌اند.