نوزادى که در سن کم می میرد، به بهشت می رود یا جهنم؟

نوزادى که در 2 یا 3 سالگى می میرد، آیا به بهشت می رود یا جهنم و یا هیچ کدام؟

(وَ الَّذینَ ءامَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذرّیتُهُمْ بإِیمـن أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرّیتُهُمْ)[65]؛ و آنها که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندان شان را [در بهشت] به آنها ملحق می کنیم و از عمل آنها چیزى نمی کاهیم و هر کس در گرو اعمال خویش است.
در آیه فوق به یکى از نعمت هاى «مادى» و «معنوى» بهشتیان اشاره می کند، هر چند که مراد از ظاهر آیه شریف، ملحق شدن فرزندان بالغى است که در ایمان از والدین خویش پیروى کردند، ولى بعضى از مفسران آن را اعم از اولاد بزرگ و کوچک گرفته اند؛ همان طور که در اسلام از پدر و مادرشان تبعیت می نمایند.
در روایتى از امام جعفر صادق(ع) نقل شده که: اَطْفالُ الْمُؤْمِنینَ یهْدُونَ اِلى آبائِهِمْ یوْمَ الْقِیامَهِ؛[66] فرزندان خردسال مؤمنان در روز قیامت (در بهشت) به سوى والدینشان می روند.
پس فرزندان خردسال افراد با ایمان می توانند به احترام والدینشان وارد بهشت شوند.[67] امّا درباره سرنوشت فرزندان کفّار، شیعیان همگى قائل به منع عذاب از آنان هستند، به این دلیل که این کار عقلا قبیح است. پس این فرمان از حکیم مطلق صادر نمی شود.
بنابراین، اطفال، به دلیل گناه پدرانشان معذّب نخواهند شد و طبق آیه شریف: (وَ لا تَزِرُ وازِرَهُ وِزْرَ أُخْرى)[68]؛ و هیچ کس بار گناه دیگرى را بر ندارد. بدون آن که گناهى مرتکب شوند عقوبت نخواهند شد.[69]
—————
[65] طور، آیه 21.
[66] بحارالأنوار، ج 5، ص 289.
[67] ر.ک: تفسیر نمونه، ج 22، ص 428؛ مجمع البیان، ج 9، ص 250.
[68] انعام، آیه 164.
[69] براى آگاهى بیشتر ر.ک: علامه حلّى، کشف المراد، ص 344؛ دکتر حبیب الله طاهرى، سیرى در جهان پس از مرگ، ص 455.