سرنوشت نوزادى که می میرد چیست؟

سرنوشت نوزادى که می میرد چیست؟ آیا سنش تغییر نمی کند؟ چه کسى از این بچه مواظبت می کند؟

در تفسیر قمی از امام صادق(ع) نقل شده است: اطفال شیعیان ما نیز از مؤمنان هستند؛ فاطمه(س) آنان را تربیت می کند و روز قیامت آن اطفال را به سوى پدرانشان هدایت می کند.[71]
در ذیل آیه شریف 21 سوره طور از ابوبصیر روایت شده که گفت: امام صادق(ع) فرمود: وقتى یکى از کودکان مؤمنان از دنیا می رود، یک منادى در ملکوت آسمان ها و زمین ندا در می دهد که: آگاه باشید! فلانى پسر فلان شخص از دنیا رفت؛ آن گاه وارسى می کنند، اگر پدر و مادر کودک و یا یکى از آن دو و یا بعضى از خویشاوندان کودک مرده بودند، طفل را به او می سپارند تا تغذیه کند والاّ او را به دست فاطمه(س) می دهند تا او غذایش دهد، تا زمانى که پدر و مادرش و یا یکى از آن دو و یا یکى دیگر از بستگانش که از مؤمنان باشد از راه برسد؛ آن گاه فاطمه(س) طفل را به او می سپارد.[72]
در روایت دیگرى از امام صادق(ع) چنین نقل شده است: خداوند متعال ابراهیم و ساره را به کفالت اطفال مؤمنان مأمور کرده تا ایشان را در قصرى از دُرّ نگهدارى کنند و از درختى که در بهشت است و لوله هایى مانند سرپستان گاو دارد، غذا دهند و چون روز قیامت شود، لباس نو در تن ایشان کنند و به بوى خوش معطر ساخته، به عنوان هدیه نزد پدرانشان بفرستند؛ پس این اطفال با پدرانشان در بهشت پادشاهانند.[73]
از روایاتى که در این زمینه نقل شد، ظاهراً چنین استفاده می شود که از این فرزندان نگهدارى می شود و تحت مراقبت هستند تا بزرگ شوند و بعد در بهشت به والدینشان ملحق می شوند.
بنابراین، اطفال مؤمنان اهل بهشت خواهند بود و درباره اطفال کفار و افراد جاهل قاصر و دیوانگان و مردم زمان فترت و ابلهان، برخى از علما معتقدند این افراد در آخرت آزمایش می شوند؛ کسانى که از عهده امتحان برآمدند، اهل نجات و دیگران اهل دوزخ خواهند بود.[74]
—————
[71] على بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج 2، ص 332.
[72]. عبد على عروسى حویزى، تفسیر نورالثقلین، ج 5، ص 140.
[73]. عبد على عروسى حویزى، تفسیر نورالثقلین، ج 5، ص 140.
[74] کافى، ج 3، ص 248، ح 2؛ براى آگاهى بیشتر ر.ک: شبّر، حق الیقین، ج 2، ص 104؛ المیزان، ج 19، ص 16؛ تفسیر نمونه، ج 22، ص 428.