نوح علیه السلام
حضرت نوح علیه السلام نخستین پیامبر اولولعزم بود که خداوند او را با کتاب و شریعت مبعوث فرمود. شریعت و کتاب او نخستین شریعت و کتابی بود که مشتمل بر قوانین و احکام الهی بوده است. نام همسر وی «والیه» و گناه او این بود که در نزد قوم خود، نوح علیه السلام را مجنون معرفی کرد. پسرانش حام و سام و یافث و نام پسر گناهکارش که در هنگام طوفان نوح غرق شد، کنعان بود. آن حضرت به مدت 950 سال قومش را به خداپرستی دعوت کرد. قوم نوح علیه السلام بت پرست بودند و او را می آزردند؛ اما نوح علیه السلام در رسالت خود شکیبایی و استقامت می ورزید و مردم را به توحید دعوت میکرد. با این همه، هیچ کس جز عده کمی به او ایمان نیاورد. آنگاه قومش را به آمدن عذاب الهی تهدید کرد، اما آن ها به انکار و لجاجت و عناد ادامه دادند تا آنکه نوح علیه السلام نومید شد و نفرین کرد؛ خداوند نیز دعای او را مستجاب کرد و به وی فرمود که کشتی بزرگی بسازد. هنگام نزول عذاب، نوح علیه السلام به همراه پیروان اندک خود سوار کشتی شد. همه مشرکین در این طوفان غرق شدند، سرانجام عذاب الهی به پایان رسید و کشتی نوح بر کوه جودی قرار گرفت.(1)
___________________
1. رسولی محلاتی، تاریخ الانبیاء، ج 1، ص 41، خزائلی،اعلام قرآن، ص 641، خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 2، ص 277.