آیا آیه 4 سوره مبارکه ابراهیم(ع) با جهانى بودن رسالت پیامبراکرم(ص) منافات ندارد؟
خداوند متعال می فرماید: (وما اَرسَلنا مِن رَسول اِلاّ بِلِسانِ قَومِه …)؛[27] ما هیچ پیامبرى را، جز به زبان قومش، نفرستادیم … .
این آیه با جهانى بودن رسالت پیامبراکرم(ص) منافاتى ندارد، زیرا:
1. خداوند در این آیه نفرموده: (مآ أَرْسَلْنا رَسُولا إلاّ مَنْ یفْهَمُ لِسانَه)؛ بلکه فرموده: (وَ ما اَرسَلْنا مِن رَسول اِلاّ بِلِسانِ قَومِه) و از آن جا که لسان پیامبر و قومش از طرق مختلف قابل فهم و ترجمه است، به همین جهت براى سایر اقوام، فهمیدن لسان پیامبر(ص) به آسانى ممکن است.
2. خداوند متعال در آیات دیگر، رسالت پیامبراکرم(ص) را جهانى می داند و می فرماید: (وما اَرسَلنـکَ اِلاّ کافَّهً لِلنّاسِ بَشیرًا ونَذیرًا …)؛[28] و ما تو را جز [به سِمَت]بشارتگر و هشدار دهنده براى تمام مردم، نفرستادیم … و … .[29]
—————
[27] ابراهیم، آیه 4.
[28] سبأ، آیه 28.
[29] ر.ک: علامه حلّى، کشف المراد، ص 359.