چرا قرآن را معجزه جاوید پیامبر» دانستند، در صورتى که پیامبر از همان اول نزول قرآن تحدى کرد و فرمود که قرآن از من نیست و از خداست؟
الف) معجزه هایى که از انبیا صادر می شود دوگونه است: برخى از معجزه ها کار پیامبران به فرمان خداست. خداوند، قدرتى به نفوس پیامبران و اراده آنان می دهد که می توانند با اجازه خداوند، این گونه معجزه ها را خودشان ظاهر سازند؛ مانند معجزه عصاى موسى(ع) یا معجزه هاى حضرت مسیح در زمینه زنده کردن مردگان و شفاى بیماران. قرآن کریم درباره احیاى مردگان به وسیله حضرت مسیح می فرماید: (وَأُحْىِ الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّه)؛[36] من مردگان را به فرمان خداوند زنده می کنم.
برخى از معجزه ها، کار خداوند است؛ مانند قرآن که در او جهت لفظ و معنا ساختار وحیانى دارد و صرفاً کلام خداست که به پیامبراکرم نازل شده و از جانب ایشان به مردم ابلاغ شده است.
ب) قرآن کلام خداست: (وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّى یسْمَعَ کَلَـمَ اللَّه)؛[37] اگر یکى از مشرکان از تو پناه خواست پناهش ده تا کلام خدا را بشنود، ولى بر پیامبر نازل شده است: (نَزَّلَ عَلَیکَ الْکِتَـبَ بِالْحَقِّ)[38] و نشانه نبوت پیامبر اسلام است، تا مردم در همه زمان ها و مکان ها از آن طریق نبوت ایشان را بشناسند، ازاین رو به قرآن معجزه جاوید پیامبر اسلام گفته می شود، در مقابل معجزه هاى انبیاى گذشته که براى اثبات نبوت خود اظهار می کردند و محدود به زمان و مکان خاصى بود.[39]
—————
[36] آل عمران، آیه 49.
[37] توبه، آیه 6.
[38] آل عمران، آیه 3.
[39] ر.ک: ناصر مکارم شیرازى، پیام قرآن، ج 7، ص 281؛ محمد تقى مصباح یزدى، راه و راهنماشناسى، ص 113 و محمد هادى معرفت، علوم قرآنى، ص 58.