در سوره مبارک کهف، آیه 73، حضرت موسى به حضرت خضر(ع) می گوید: مرا به سبب فراموشى ام مؤاخذه نکن! … حضرت موسى(ع) پیامبر خدا بوده؛ پس چرا فرموده: فراموش کردم؟!
فراموشى درباره انبیا و پیامبران الهى چندگونه است:
1. فراموشى در امور نبوّت و رسالت: در جاى خود به دلایل و برهان هاى مستدل ثابت شده که انبیا و رسولان الهى در امور رسالت، نباید دچار فراموشى شوند.
2. فراموشى در امور عادى زندگى: گرچه پیامبران الهى انسان هاى پاک و معصوم از گناه هستند، امّا ممکن است در امور عادى زندگى مانند انسان ها دچار فراموشى شوند، که این مسئله، خللى به عصمت و رسالت آنها وارد نمی کند.[27]
3. قصد وى آن بوده است که مرا بدان چه ترک نمودم، مؤاخذه مکن. چون آن چه را انجام نداد شبیه فراموشى بود، گفت فراموش کردم.[28]
—————
[27] ر.ک: محمد هادى معرفت، تنزینه انبیا، ص 125 و 126.
[28] علم الهدى سید مرتضى، تنزیه الانبیاء، ترجمه امیر سلیمانى رحیمی، ص 145.