عصمت را تعریف کنید؟
«عصمت» در لغت به معناى محافظت و ممانعت به کار رفته است و از کار برد آن می توان فهمید که مراد محافظت و ممانعت از شر، امور ناگوار و ناپسند است.[1]
در قرآن کریم مشتقات واژه عصمت سیزده بار به کار رفته است که در بیشتر موارد به همان معناى لغوى است.[2]
در علم کلام عصمت را این گونه تعریف می کنند:
عصمت پیراسته بودن از گناه و نافرمانى ـ چه صغیره و چه کبیره ـ و از خطا و نسیان است.[3]
—————
[1] ابن فارس، معجم مقائیس اللغه، ج 4، ص 331؛ خلیل بن احمد فراهیدى، کتاب العین، ج 1، ص 313 و ابن منظور، لسان العرب، ج 12،ص 244.
[2] مائده، آیه 67؛احزاب، آیه 17؛ هود، آیه 43؛ یونس، آیه 27؛ غافر، آیه 33.
[3] شیخ مفید، تصحیح الاعتقاد، چاپ شده در: مؤلفات شیخ مفید، ج 5، ص 128؛ شیخ طوسى، تلخیص الشافى، ج 1، ص 62؛ علامه حلى، کشف المراد، ص 376 و پیام قرآن، ج 7، ص 75.