سخن مشرکان براى نفى رسالت پیامبران چیست؟ آیات مربوط به سخن مشرکان را بیان کنید؟
قرآن کریم شیوه برخورد مشرکان را با پیامبران این گونه بازگو می کند:
1. پیروان پیامبران را فرومایه می خواندند و پیامبران را دروغگو معرفى می کردند: (فَقالَ المَلاَُ الَّذینَ کَفَروا مِن قَومِهِ ما نَرکَ اِلاّ بَشَرًا مِثلَنا وما نَرکَ اتَّبَعَکَ اِلاَّ الَّذینَ هُم اَراذِلُنا بادِىَ الرَّأىِ وما نَرى لَکُم عَلَینا مِن فَضل بَل نَظُنُّکُم کـذِبین)؛[17] پس، سران قومش (قوم نوح) که کافران بودند. گفتند: ما تو را جز بشرى مثل خود نمی بینیم و جز [جماعتى از] فرومایگان ما، آن هم نسنجیده، نمی بینیم کسى تو را پیروى کرده باشد و شما را بر ما امتیازى نیست، بلکه شما را دروغ گو می دانیم.
2. به آیین پیامبران کفر میورزیدند: (اِذ جاءَتهُمُ الرُّسُلُ مِن بَینِ اَیدیهِم ومِن خَلفِهِم اَلاّ تَعبُدوا اِلاَّ اللّهَ قالوا لَو شاءَ رَبُّنا لاََنزَلَ مَلـئِکَهً فَاِنّا بِما اُرسِلتُم بِهِ کـفِرون)؛[18] چون فرستادگان (ما) از پیش رو و از پشت سرشان بر آنان آمدند[ و گفتند:]زنهار، جز خدا را مپرستید، گفتند: اگر پروردگار ما می خواست، قطعاً فرشتگانى فرو می فرستاد، پس ما به آن چه فرستاده شده اید کافریم.
3. حقانیت پیامبران را مشروط به داشتن زر و زیور می دانستند: (فَلَولا اُلقِىَ عَلَیهِ اَسوِرَهٌ مِن ذَهَب اَو جاءَ مَعَهُ المَلــئِکَهُ مُقتَرِنین)؛[19] ]اگر حق است و شایسته ریاست] پس چرا دست بندهاى زرین بر او افکنده نشده است؟ یا چرا فرشتگان همراه وى[ براى تصدیق رسالتش]نیامده اند؟
4. ایمان به پیامبران را به دیدن خداوند متعال و فرشتگان مشروط کردند: (وقالوا لَن نُؤمِنَ لَکَ حَتّى … تَأتِىَ بِاللّهِ والمَلـئِکَهِ قَبیلا)؛[20] و گفتند: هرگز به تو ایمان نمی آوریم، تا … خدا و فرشتگان را رویاروى ما [براى گواهى درستى گفتار خود]بیاورى.
از آیات یاد شده و آیه هاى مانند آن استفاده می کنیم که مشرکان براى نفى رسالت پیامبران، می گفتند: این مقام والا از آنِ یک موجود ملکوتى به نام فرشته است که از هر جهت پاک و منزه می باشد، نه انسان مادى که از جهاتى آن طهارت و پاکیزگى را ندارد.
—————
[17] هود، آیه 27.
[18] فصلت، آیه 14.
[19] زخرف، آیه 53.
[20] اسراء، آیه 90ـ92.