افزایش رزق و روزی با نسخه امام جواد (ع)
حدیث اول
ابونصر بزنطی نقل می کند که در نامه ابو الحسن الرضا علیه السلام به فرزندش ابو جعفر امام جواد علیه السلام را دیدم. در آن نامه چنین آمده بود:
یَا أَبَا جَعْفَرٍ بَلَغَنِی أَنَّ الْمَوَالِیَ إِذَا رَکِبْتَ أَخْرَجُوکَ مِنَ الْبَابِ الصَّغِیرِ ،
فرزندم ابو جعفر! شنیده ام که هنگام خروج از منزل ، غلامان و خدمتکارانت تو را از درب کوچک منزل بیرون می برند
فَإِنَّمَا ذَلِکَ مِنْ بُخْلٍ مِنْهُمْ لِئَلَّا یَنَالَ مِنْکَ أَحَدٌ خَیْراً ،
تا از تو به کسی خیری نرسد. این کار به خاطر پستى و تنگ چشمى آنان است.
وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّی عَلَیْکَ لَا یَکُنْ مَدْخَلُکَ وَ مَخْرَجُکَ إِلَّا مِنَ الْبَابِ الْکَبِیرِ ،
از تو درخواست مى کنم و تو را به آن حقّى که بر گردنت دارم سوگند مى دهم که ورود و خروج تو، همیشه از درب بزرگ باشد.
فَإِذَا رَکِبْتَ فَلْیَکُنْ مَعَکَ ذَهَبٌ وَ فِضَّةٌ ،
و چون خواستی بر مرکب سوار شوى همراه خود مقدارى طلا و نقره بردار
ثُمَّ لَا یَسْأَلُکَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَیْتَهُ ،
و هر کس دست مسألت دراز کرد، او را از عطاى خود بهره مند ساز.
وَ مَنْ سَأَلَکَ مِنْ عُمُومَتِکَ أَنْ تَبَرَّهُ فَلَا تُعْطِهِ أَقَلَّ مِنْ خَمْسِینَ دِینَاراً وَ الْکَثِیرُ إِلَیْکَ ،
اگر از عموهایت کسى درخواست احسان کرد ، کمتر از پنجاه دینار طلا عطا مکن ، و بیشتر از این مبلغ به اراده و میل تو است.
وَ مَنْ سَأَلَکَ مِنْ عَمَّاتِکَ فَلَا تُعْطِهَا أَقَلَّ مِنْ خَمْسَةٍ وَ عِشْرِینَ دِینَاراً وَ الْکَثِیرُ إِلَیْکَ ،
اگر از عمه هایت کسى درخواست احسان کرد ، کمتر از بیست و پنج دینار طلا تقدیم مکن ، و بیشتر از این مبلغ به اراده و میل تو است.
إِنِّی إِنَّمَا أُرِیدُ بِذَلِکَ أَنْ یَرْفَعَکَ اللَّهُ ، فَأَنْفِقْ وَ لَا تَخْشَ مِنْ ذِی الْعَرْشِ إِقْتَارا.[1]
من با این توصیه و سفارش مى خواهم که خداوندعزّ و جلّ قدر و منزلت تو را رفیع سازد. در راه خدا انفاق کن و مبادا از تنگدستی ترس داشته باشى.
حدیث دوم
(2)عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عَبَّاسٍ الْهَاشِمِیِّ قَالَ: جِئْتُ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام یَوْمَ عِیدٍ فَشَکَوْتُ إِلَیْهِ ضِیقَ الْمَعَاشِ ، فَرَفَعَ الْمُصَلَّى وَ أَخَذَ مِنَ التُّرَابِ سَبِیکَةً مِنْ ذَهَبٍ ، فَأَعْطَانِیهَا فَخَرَجْتُ بِهَا إِلَى السُّوقِ فَکَانَتْ سِتَّةَ عَشَرَ مِثْقَالا.[2]
اسماعیل بن عباس هاشمى گفت : روز عیدى خدمت حضرت جواد علیه السلام رفتم و به آن جناب از تنگى معاش شکایت کردم. آن حضرت مصلاى خود را بلند کرد و از خاک سبیکه اى از طلا برداشت، یعنى خاک به برکت دست آن حضرت طلا شد ، و بـه مـن عـطـا کـرد. آن را به بازار بردم، شـانـزده مثقال بود.
سوم رویای صادقه
(3)شیخ احمد بن علی بن احمد نجاشی ، معروف به ابن کوفی ، که نزد شیعه و سنّی ، ثقه و راستگوست ، در آخر ماه ربیع الاول سال442 در بغداد نقل می کند: حسن محمّد بن جعفر تمیمی این داستان را از جانب دوستش ابوالوفای شیرازی برای من نقل نمود: من در دست ابوعلی الیاس ، حاکم کرمان، با سختی اسیر بودم. موکّلین من به من گفتند که ابوعلی الیاس، قصد قتل مرا کرده است. مضطرب شدم و با توسّل به ائمه علیهم السلام با خداوند مناجات کردم. وقتی شب جمعه شد و از نماز فارغ شدم ، خوابیدم. در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را دیدم که می فرمایند: در مقاصد دنیوی به من ، به دخترم و دو پسر من متوسّل نشو ، مگرآنکه به دنبال رضوان الهی و طاعت خداوند باشی. سپس حضرت در مورد هر یک از ائمه علیهم السلام سفارشی کردند تا آنجا که در مورد حضرت جوادالائمه علیه السلام فرمودند:
وَ أَمَّا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ فَاسْتَنْزِلْ بِهِ الرِّزْقَ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى
و اما در مورد محمّد بن على علیهما السلام ، به سبب او نزول رزق را از خداى تعالى در خواست کن.[3]
چهارم بخشی از یک دعا
(4)مرحوم شیخ سلیمان صهرشتی در کتاب قبس المصباح ، دعایی را جهت توسّل به ائمّه اطهار علیهم السلام نقل می کند که در بخشی از آن چنین آمده است:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى ابْنَتِهِ وَ عَلَى ابْنَیْهَا وَ أَسْأَلُکَ بِهِمْ أَنْ تُعِینَنِی عَلَى طَاعَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ تُبَلِّغَنِی بِهِمْ أَفْضَلَ مَا بَلَّغْتَ أَحَداً مِنْ أَوْلِیَائِکَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ… اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ إِلَّا جُدْتَ بِهِ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَى مَنْ وَسِعَکَ ، وَ وَسَّعْتَ عَلَیَّ رِزْقَکَ ، وَ أَغْنَیْتَنِی عَمَّنْ سِوَاکَ َ، وَ جَعَلْتَ حَاجَتِی إِلَیْکَ وَ قَضَاهَا عَلَیْکَ ، إِنَّکَ لِمَا تَشَاءُ قَدِیرٌ.[4]
پنجم کلام محدث قمی
(5)مرحوم محدّث قمی در منتهی الآمال می نویسد:
علما روزها را دوازده ساعت بخش کرده اند و هر ساعتى را به امامى نسبت داده اند و ساعت نهم روزها متعلق به حضرت جواد علیه السلام است … و تـوسـل بـه آن حـضرت در این ساعت براى وسعت رزق نافع است ، و شایسته است که در توسل به آن حضرت این دعا را بخواند:
اَللّهـُمَّ اِنـّى اَسـْئَلُکَ بـِحـَقِّ وَلِیِّکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی علیه السلام اِلاّ جُدْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ فـَضـْلِکَ ، وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ وُسْعِکَ ، وَ وَسَّعْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ، وَ اَغْنَیْتَنى عَمَّنْ سـِواکَ ، وَ جـَعـَلْتَ حـاجـَتـى اِلَیـْکَ وَ قَضاها عَلَیْکَ ، اِنَّک لِما تَشاَّءُ قَدیرٌ.
بعضى گفته اند این دعا بعد از هر نماز به جهت اداء دین مجرب است.[5]
(6)سید هبة الله راوندی در مجموع الرائق ، دعایی را برای سفر کردن نقل می کند که در بخشی از آن چنین آمده است:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْجَوَادِ إِلَّا جُدْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ ، وَ تَفَضَّلْتَ عَلَیَّ مِنْ وُسْعِکَ ، وَ وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ ، وَ أَغْنَیْتَنِی عَمَّنْ سِوَاکَ ، وَ جَعَلْتَ حَاجَتِی إِلَیْکَ وَ قَضَاءَهَا عَلَیْکَ ، فَإِنَّکَ لِمَا تَشَاءُ قَدِیرٌ.[6]
—————————————————————————————-
[1] – الکافی، ج 4، ص43/بحارالانوار،ج50، ص102 به نقل از عیون اخبارالرضا و کافی
[2] – بحار الأنوار ، ج 50 ، ص 49 به نقل از خرائج/الخرائج،ج 1،ص383
[3] – بحارالأنوار، ج 94 ،ص32- 33 به نقل از قبس المصباح/ نقل مشابه: بحارالأنوار، ج 94 ،ص 35
[4] – بحارالأنوار ج 94 ص 34 به نقل از قبس المصباح
[5] – منتهی الآمال، ج2،باب11،فصل2،ص372-373
[6] – مستدرک الوسائل، ج 8 ،ص 134