حرز امام موسی کاظم (ع)
در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» که هر دو از نوشته هاى رضى الدین سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده اند.
5. حرز موسى بن جعفر علیه السّلام: از على بن یقطین روایت شده: به موسى بن جعفر علیه السّلام از آنچه موسى بن مهدى در کار او قصد کرده بود خبر دادند، در حالى که جماعتى از اقوام آن جناب در خدمتش بودند. حضرت به اقوامش فرمود: دراین باره رأى شما چیست؟ گفتن: از او دور شوى و شخص خود را مخفى کنى، که از شرّ او ایمن نتوان شد. حضرت تبّسم فرمود. و به شعر کعب بن مالک تمثلّ جست:
زَعَمْتَ سَخینَةُ اَنْ سَتَغْلِبَ رَبَّهافَلَیَغْلِبَنَّ مَغالِبَ الغُلاّبِ
سنخیه پنداشت به زودى بر پروردگارش غلبه خواهد کردولى خدا به غلبه هاى غلبه کنندگان به یقین غلبه کند
پس دست خود را به جانب آسمان بلند کرد و گفت:
اِلهى کَمْ مِنْ عَدُوٍّ شَحَذَ لى ظُبَةَ مُدْیَتِهِ وَاَرْهَفَ لى شَبا حَدِّه
معبود من چه بسا دشمنى که براى من تیغ کاردش را تیز کرد، و برش کاره سلاحش را براى من باریک ساخت،
وَدافَ لى قَواتِلَ سُمُومِهِ وَ لَمْ تَنَمْ عَنّى عَیْنُ حِراسَتِةِ
و برایم به هم آمیخت زهرهاى کشنده اش را، و دیده نگهبانى اش از من نخوابید،
فَلَمّا رَاَیْتَ ضَعْفى عَنِ احْتِمالِ الْفَوادِحِ وَ عَجْزى عَنْ مُلِمّاتِ الْجَوائِحِ صَرَفْتَ ذلِکَ عَنّى
پس زمانى که ناتوانى ام را ازتحملّ مصائب سنگین، و درماندگى ام را از پیش آمدهاى خانمان برانداز دیدى،
بِحَولِکَ وَ قُوَّتِکَ لا بِحَوْلٍ مِنّى وَلا قُوَّةٍ فَاَلْقَیْتَهُ فِى الْحَفیرِ الَّذىِ احْتَفَرَهُ لى
همه را به حول و قوّه ات نه به حول و قوّه خویش از من بازگردانى، پس او را در همان چاهى که براى من کنده بود انداختى،
خائِباً مِمّا اَمَّلَهُ فِى الدُّنْیا مُتَباعِداً مِمّا رَجاهُ فِى الاْخِرَةِ
نومید از آنچه آن را در دنیا آرزو مى کرد، دور از آنچه در آخرت امید داشت،
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلى ذلِکَ قَدْرَ اِسْتِحْقاقِکَ سَیِّدى
پس تو راست ستایش بر این عنایت به اندازه شایستگى ات آقایم،
اَللّهُمَّ فَخُذْهُ بِعِزَّتِکَ وَافْلُلْ حَدَّهُ عَنّى بِقُدْرَتِکَ
خدایا به عزّتت او را بگیر، و به قدرتت تیزى سلاحش را از من کند کن،
وَاجْعَلْ لَهُ شُغْلاً فیما یَلیهِ وَ عَجْزاً عَمّا یُناویهِ
و او را سرگرم امورى که در اختیار اوست قرار بده، و درمانده از رسیدن به آنچه که طمع دارد،
اَللّهُمَّ وَاَعْدِنى عَلَیْهِ عَدْوىً حاضِرَةً
خداى مرا بر او چیره کن چیره شدنى فورى،
تَکُونُ مِنْ غَیْظى شِفاءً وَ مِنْ حَنَقى عَلَیْهِ وَقاءً
تا براى خشمم درمان، و براى کینه ام نگهدار باشد،
وَ صِلِ اللّهُمَّ دُعائى بِالاِْجابَةِ وَ انْظِمْ شِکایَتى بِالتَّغْییرِ
و پیوست کن خدایا دعایم را به اجابت، و سامان ده شکایتم را به دگرگونى،
وَ عَرِّفْهُ عَمّا قَلیلٍ ما اَوْعَدْتَ الظّالِمینَ
و به همین زودى آنچه که ستمکاران را به آن تهدیدى کردى به او بشناسان،
وَ عَرِّفْنى ما وَعَدْتَ فى اِجابَةِ الْمُضْطَرّینَ اِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ وَ الْمَنِّ الْکَریمِ
و به من بنمایان آنچه در اجابت درماندگان نوید دادى، به درستى که تو صاحب فضل عظیم و احسان کریمى.
راوى گفت: قوم پراکنده شدند، و جمع نشدند مگر براى قرائت خبر مردن موسى بن مهدى.