بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾
سوگند به اسبان دوندهای که نفس زنان (به سوی میدان جهاد) پیش رفتند. (۱)
فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾
و سوگند به آنها (که بر اثر برخورد سمشان به سنگهای بیابان) جرقه های آتش افروختند. (۲)
فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾
و با دمیدن صبح بر دشمن یورش بردند. (۳)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾
و گرد و غبار به هر سو پراکنده کردند. (۴)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند. (۵)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿۶﴾
که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش ناسپاس و بخیل است. (۶)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿۷﴾
و او خود نیز بر این معنی گواه است. (۷)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿۸﴾
او علاقه شدیدی به مال دارد. (۸)
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿۹﴾
آیا نمیداند روزی که تمام آنچه در قبرهاست زنده میشود. (۹)
وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾
و آنچه در درون سینه ها است آشکار میگردد. (۱۰)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿۱۱﴾
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا با خبر است. (۱۱)