بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ ﴿۱﴾
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤ ال میکنند؟! (۱)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿۲﴾
از خبر بزرگ و پر اهمیت (رستاخیز). (۲)
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند. (۳)
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿۴﴾
چنین نیست که آنها فکر میکنند، و به زودی میفهمند. (۴)
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿۵﴾
باز هم چنین نیست که آنها میپندارند، و به زودی میفهمند. (۵)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿۶﴾
آیا ما زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم ؟ (۶)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿۷﴾
و کوهها را میخهای زمین ؟ (۷)
وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿۸﴾
و شما را به صورت زوجها آفریدیم. (۸)
وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿۹﴾
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم. (۹)
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿۱۰﴾
و شب را پوششی (برای شما). (۱۰)
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿۱۱﴾
و روز را وسیله ای برای زندگی و معاش. (۱۱)
وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿۱۲﴾
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم. (۱۲)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿۱۳﴾
و چراغی روشن و حرارت بخش آفریدیم. (۱۳)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿۱۴﴾
و از ابرهای باران زا آبی فراوان نازل کردیم. (۱۴)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿۱۵﴾
تا به وسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم. (۱۵)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿۱۶﴾
و باغهایی پر درخت. (۱۶)
إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿۱۷﴾
روز جدایی میعاد همگان است. (۱۷)
یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿۱۸﴾
روزی که در «صور» دمیده میشود، و شما فوج فوج وارد محشر میشوید. (۱۸)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿۱۹﴾
و آسمان گشوده میشود، و به صورت درهای متعددی در میآید (۱۹)
وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿۲۰﴾
و کوهها به حرکت در میآید و به صورت سرابی میشود! (۲۰)
إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿۲۱﴾
جهنم کمین گاهی است بزرگ! (۲۱)
لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿۲۲﴾
و محل بازگشتی برای طغیانگران! (۲۲)
لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿۲۳﴾
مدتهای طولانی در آن میمانند. (۲۳)
لَا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿۲۴﴾
در آنجا نه چیز خنکی میچشند، و نه نوشیدنی گوارایی. (۲۴)
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿۲۵﴾
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون! (۲۵)
جَزَاءً وِفَاقًا ﴿۲۶﴾
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمال آنها). (۲۶)
إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿۲۷﴾
چرا که امیدی به حساب نداشتند. (۲۷)
وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿۲۸﴾
و آیات ما را به کلی تکذیب کردند. (۲۸)
وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿۲۹﴾
و ما همه چیز را احصا و ثبت کرده ایم. (۲۹)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿۳۰﴾
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمیافزاییم. (۳۰)
إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿۳۱﴾
برای پرهیزگاران مسلما پیروزی بزرگی است. (۳۱)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿۳۲﴾
باغهایی سرسبز، و انواعی از انگورها. (۳۲)
وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾
و حوریانی بسیار جوان و هم سن و سال. (۳۳)
وَکَأْسًا دِهَاقًا ﴿۳۴﴾
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور) (۳۴)
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا کِذَّابًا ﴿۳۵﴾
در آنجا نه سخن لغو و بیهوده ای میشنوند و نه دروغی. (۳۵)
جَزَاءً مِنْ رَبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿۳۶﴾
این جزایی است از سوی پروردگارت و عطیه ای است کافی. (۳۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿۳۷﴾
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان، و هیچ کس حق ندارد بیاجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند). (۳۷)
یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِکَةُ صَفًّا لَا یَتَکَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾
اینها در آن روز واقع میشود که «روح» و «ملائکه» در یک صف قیام میکنند، و هیچیک جز به اذن خداوند رحمان سخن نمیگویند: و آنگاه که میگویند صواب میگویند. (۳۸)
ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾
آن روز حق است، هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش بر میگزیند. (۳۹)
إِنَّا أَنْذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم میدهیم، این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش خاک بودم!» (۴۰)