ترجمه سوره عادیات – مکارم شیرازی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى که نفس‏زنان به پیش مى‏رفتند، (۱)

و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهاى بیابان)، (۲)

و سوگند به هجوم آوران سپیده دم (۳)

که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (۴)

و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند، (۵)

که انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است; (۶)

و او خود (نیز) بر این معنى گواه است! (۷)

و او علاقه شدید به مال دارد! (۸)

آیا نمی ‏داند در آن روز که تمام کسانى که در قبرها هستند برانگیخته می ‏شوند، (۹)

و آنچه در درون سینه‏ هاست آشکار می ‏گردد، (۱۰)

در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا باخبر است! (۱۱)