به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
در آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود، (۱)
و در آن هنگام که ستارگان بىفروغ شوند، (۲)
و در آن هنگام که کوهها به حرکت درآیند، (۳)
و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشى سپرده شود، (۴)
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (۵)
و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، (۶)
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد، (۷)
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سوال شود(8)
به کدامین گناه کشته شدند؟! (۹)
و در آن هنگام که نامههاى اعمال گشوده شود، (۱۰)
و در آن هنگام که پرده از روى آسمان برگرفته شود، (۱۱)
و در آن هنگام که دوزخ شعلهور گردد، (۱۲)
و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود، (۱۳)
(آرى در آن هنگام) هر کس مىداند چه چیزى را آماده کرده است! (۱۴)
سوگند به ستارگانى که بازمىگردند، (۱۵)
حرکت مىکنند و از دیدهها پنهان مىشوند، (۱۶)
و قسم به شب، هنگامى که پشت کند و به آخر رسد، (۱۷)
و به صبح، هنگامى که تنفس کند، (۱۸)
که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگوارى است ( جبرئیل امین) (۱۹)
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائى دارد! (۲۰)
در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امین است! (۲۱)
و مصاحب شما ( پیامبر) دیوانه نیست! (۲۲)
او (جبرئیل) را در افق روشن دیده است! (۲۳)
و او نسبت به آنچه از طریق وحى دریافت داشته بخل ندارد! (۲۴)
این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست! (۲۵)
پس به کجا مىروید؟! (۲۶)
این قرآن چیزى جز تذکرى براى جهانیان نیست، (۲۷)
براى کسى از شما که بخواهد راه مستقیم در پیش گیرد! (۲۸)
و شما اراده نمىکنید مگر اینکه خداوند -پروردگار جهانیان- اراده کند و بخواهد! (۲۹)