به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
بگو: به من وحى شده است که جمعى از جن به سخنانم گوش فرادادهاند، سپس گفتهاند: «ما قرآن عجیبى شنیدهایم… (۱)
که به راه راست هدایت مىکند، پس ما به آن ایمان آوردهایم و هرگز کسى را شریک پروردگارمان قرارنمىدهیم! (۲)
و اینکه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نکرده است! (۳)
و اینکه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا مىگفت! (۴)
و اینکه ما گمان مىکردیم که انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمىبندند! (۵)
و اینکه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مىبردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مىشدند! (۶)
و اینکه آنها گمان کردند -همانگونه که شما گمان مىکردید- که خداوند هرگز کسى را (به نبوت )مبعوث نمىکند! (۷)
و اینکه ما آسمان را جستجو کردیم و همه را پر از محافظان قوى و تیرهاى شهاب یافتیم! (۸)
و اینکه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مىنشستیم; اما اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند، شهابى را در کمین خود مىیابد! (۹)
و اینکه (با این اوضاع) ما نمىدانیم آیا اراده شرى درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟! (۱۰)
و اینکه در میان ما، افرادى صالح و افرادى غیر صالحند; و ما گروههاى متفاوتى هستیم! (۱۱)
و اینکه ما یقین داریم هرگز نمىتوانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمىتوانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم! (۱۲)
و اینکه ما هنگامى که هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم; و هر کس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان مىترسد و نه از ظلم! (۱۳)
و اینکه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند; هر کس اسلام را اختیار کند راه راست را برگزیده است، (۱۴)
و اما ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند! (۱۵)
و اینکه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان مىکنیم! (۱۶)
هدف این است که ما آنها را با این نعمت فراوان بیازماییم; و هر کس از یاد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شدید و فزایندهاى گرفتار مىسازد! (۱۷)
و اینکه مساجد از آن خداست، پس هیچ کس را با خدا نخوانید! (۱۸)
و اینکه هنگامى که بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمىخاست و او را مىخواند، گروهى پیرامون او بشدت ازدحام مىکردند!» (۱۹)
بگو: «من تنها پروردگارم را مىخوانم و هیچ کس را شریک او قرار نمىدهم!» (۲۰)
بگو: «من مالک زیان و هدایتى براى شما نیستم!» (۲۱)
بگو: «(اگر من نیز بر خلاف فرمانش رفتار کنم) هیچ کس مرا در برابر او حمایت نمىکند و پناهگاهى جز او نمىیابم; (۲۲)
تنها وظیفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست; و هر کس نافرمانى خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مىمانند! (۲۳)
(این کار شکنى کفار همچنان ادامه مىیابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند; آنگاه مىدانند چه کسى یاورش ضعیفتر و جمعیتش کمتر است! (۲۴)
بگو: «من نمىدانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیک است یا پروردگارم زمانى براى آن قرارمىدهد؟! (۲۵)
داناى غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمىسازد، (۲۶)
مگر رسولانى که آنان را برگزیده و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار مىدهد… (۲۷)
تا بداند پیامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ کردهاند; و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چیز را احصار کرده است!» (۲۸)