بنام خداوند بخشاینده مهربان
قسم به اسبانی که نفسشان به شماره افتاده. (۱)
و در تاختن از ستم ستوران بر سنگ آتش افروختند. (۲)
و صبحگاه آنها را به غارت گرفتند. (۳)
و گرد و غبار برانگیختند. (۴)
سپاه دشمن را همه در میان گرفتند. (۵)
انسان نسبت به پروردگارش کافر نعمت و ناسپاس است. (۶)
خدا (یا خود او) بر این ناسپاسی گواهی خواهد داد. (۷)
و هم او بر حب مال دنیا سخت فریفته و بخیل است. (۸)
آدمی نمیداند که روزی از قبر ها برانگیخته میشود. (۹)
و آنچه در دلها پنهان است همه را پدیدار میسازد. (۱۰)
محققا آنروز پروردگار از کردارشان کاملا آگاه است. (۱۱)