به نام خداوند بخشنده مهربان
(ای رسول گرامی) آیا ما تو را (به نعمت حکمت و رسالت) شرح صدر (و بلندی همّت) عطا نکردیم؟ (۱)
و بار سنگین (گناه) را (به اعطای مقام عصمت) از تو برداشتیم. (۲)
در صورتی که آن بار سنگین ممکن بود پشت تو را گران دارد. (۳)
و نام نکوی تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کردیم. (۴)
پس (بدان که به لطف خدا) با هر سختی البته آسانی هست. (۵)
و با هر سختی البته آسانی هست. (۶)
پس چون از نماز و طاعت پرداختی برای دعا همت مصروف دار. (۷)
و به سوی خدای خود همیشه متوجه و مشتاق باش. (۸)