بنام خداوند بخشاینده مهربان
قسم به روز روشن تا هنگام ظهر آن. (۱)
وقسم به شب یا هنگام آرامش آن. (۲)
که خدای تو ترا هیچ ترک نگفته و بر تو خشم ننموده است. (۳)
و البته عالم آخرت برای تو بسی بهتر از نشاه ی دنیا است. (۴)
و بزودی پروردگارت بتو چندان مقام شفاعت عطا کند که تو راضی شوی. (۵)
آیا خدا تورا یتیمی نیافت که در پناه خود جای داد؟. (۶)
و تورا در بیابان مکه ره گم کرده یافت و رهنمایی کرد. (۷)
و باز تورا فقیر الی الله یافت (بدولت نبوت) توانگر کرد. (۸)
پس تو هم هرگز یتیم را قهر مکن. (۹)
و هرگز فقیر سائل را به زجر (از درت) مران. (۱۰)
و اما نعمت پروردگارت را بازگو. (۱۱)