محمّد بن راشد می‌گوید: هشام بن ابراهیم به من گفت: من از بیماری خود و اینکه صاحب فرزند نمی‌گردم، به امام رضا علیه‌السلام شِکوه کردم.
امام رضا علیه‌السلام به من فرمود: در منزل- با صدای بلند- اذان بگو.
هشام بن ابراهیم می‌گوید: من پس از آنکه این کار را انجام دادم. خدای متعال مرا از بیماری شفا داده و فرزندان زیادی به من کرامت فرمود.
سپس محمّد بن راشد می‌گوید: من نیز همیشه درگیر بیماری و مریضی بودم.
و کسانی که با من در خانه زندگی می‌کردند نیز بیمار و مریض بودند. به‌گونه‌ای که من تنها می‌ماندم و شخصی نبود که به من خدمت کند.
هنگامی‌که این حدیث را از هشام شنیدم. به کاری که امام علیه‌السلام فرموده بود پرداختم.
پس آنگاه خداوند عزّوجلّ بیماری‌ها را ازمن وخانواده‌ام دور ساخت _ والحمدلله_.
علی بن مهزیار، عن محمد بن راشد قال: حدثنی هشام بن إبراهیم أنه شکى إلى أبی الحسن الرضا (علیه السلام) سقمه وأنه لا یولد له ولد فأمره أن یرفع صوته بالاذان فی منزله، قال: ففعلت فأذهب الله عنی سقمی وکثر ولدی، قال محمد بن راشد: وکنت دائم العلة ما انفک منها فی نفسی وجماعة خدمی وعیالی فلما سمعت ذلک من هشام عملت به فأذهب الله عنی وعن عیالی العلل.
الکافی ج۳ ص۳۰۸