روایت: جواز ورود به بهشت چیست ؟

موفق بن احمد خوارزمی، ابن مردویه و ابو شجاع دیلمی از علمای اهل تسنن روایت کرده‌اند:
٤٠ـ وأخبرنی شهردار هذا أجازة أخبرنی أبو الفتح عبدوس بن عبد الله بن عبدوس الهمدانی کتابة. أخبرنا الشیخ أبو طاهر الحسین بن علی بن سلمة من مسند زید بن علی حدثنا الفضل بن العباس ، حدثنا أبو عبد الله محمد بن سهل حدثنا محمد بن عبد الله الباکری ، حدثنی إبراهیم بن عبید الله بن العلاء حدثنی أبی عن زید بن علی ، عن أبیه ، عن جده ، عن علی بن أبی طالب ، عن النبی أنه قال لعلی : یا علی لو ان عبداً عبد الله عزوجل مثل ما قام نوح فی قومه وکان له مثل أحد ذهباً فانفقه فی سبیل الله ومد فی عمره حتى حج الف عام على قدمیه ثم قتل بین الصفا والمروة مظلوماً ثم لم یوالک یا علی لم یشم رائحة الجنة ولم یدخلها .
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: یا علی! اگر بنده‌ای عبادت کند خدای عز و جل را به اندازه عمر نوح و به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق کند و به قدری عمرش طولانی شود که هزار بار پیاده به مکه رود، و عمل حج انجام دهد، بعد هم در بین صفا و مروه در راه خدا مظلومانه شهید شود، ولی ولایت تو را نداشته باشد، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید و وارد بهشت هم نخواهد شد.

المناقب، تالیف موفق بن احمد خوارزمی، صفحه ۶۷-۶۸، حدیث ۴۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۳، حدیث ۴۹، چاپ دار الحدیث

الفردوس بماثور الخطاب، تالیف ابو شجاع دیلمی، جلد ۳، صفحه ۳۶۴، حدیث ۵۱۰۳، چاپ دار الکتب العلمیة

خروج از نسخه موبایل