خداوند متعال در کتابش بارها ازاولوالالبابمدح و تعریف می کند. الباب جمع لب یعنى مغز و اولوالالباب یعنى صاحبان مغز.
گویا دیگران پوسته اى از زندگى و مقصود و مغز حیات و آفرینش اولوالالباب هستند. اولوالالباب یعنى کسانى که اهل فکر و اندیشه و عقل و بینش هستند و هدف از آفرینش و هستى را خواب و خوراک نمی دانند. چنین کسانى در هر شرایطى که باشند به هنگام کار و فراغت و استراحت به یاد خدا هستند و ذکر او را به لب دارند و در آفرینش آسمانها و زمین می اندیشند و چنین با خدا می گویند:
ربنا ما خلقت هذا با طلا سبحانک فقنا عذاب النار # ربنا انک من تدخل النار فقد اخزیته و ما للظالمین من انصار # ربنا اننا سمعنا منادیا ینادى للایمان ان آمنوا بربکم فآمنا فاغفرلنا ذنوبنا و کفر عنا سیئاتنا و توفنا مع الابرار # ربنا و آتنا و ما وعدتنا على رسلک و لاتخزنا یوم القیامة انک لا تخلف المیعاد (1) .
بارالها، این جهان را باطل و بیهوده نیافریدى ، منزهى از عیب ما را از آتش جهنم باز دار. بارالها، هر که را تو داخل جهنم کنى او را رسوا ساخته اى و براى ستمگران در برابر تو یاورى نیست .
بارالها، ما شنیدیم ، منادیى را که نداى ایمان سر می دهد، به پروردگارتان ایمان آورید، پس ما ایمان آوردیم . پروردگارا پس بیامرز گناهان ما را و بدى هاى ما را پاک فرما، و ما را با نیکان بمیران .
بارالها، آنچه را به پیامبرانت وعده دادى به ما مرحمت فرما، و ما را در روز قیامت رسوا مساز، همانا تو خلف وعده نمی کنى .
همان طور که ملاحظه می شود این دعا عمومی است و اختصاص به شخصى خاصى ندارد. وقتى از صمیم دل این دعا خوانده شود، استجابت آن حتمی است ، زیرا خداوند، در آیه بعد می فرماید:فاستجب لهم ربهم.
امام على علیه السلام فرمود:رسول خدا صلى الله علیه و آله شبها آنگاه که از خواب برمی خاست مسواک می زد، سپس به آسمان نگاه می کرد و این آیات را می خواند: ان فى خلق السموات و الارض … فقنا عذاب النار (2) .
——————————–
1 – آل عمران (3) آیات 191 – 194.
2 – مجمع البیان ج 2، ص 298.