شیخ صدوق (رضوان الله تعالی علیه) روایت کرده است:
۴- حدثنا محمد بن إبراهیم بن إسحاق رحمه الله، قال: أخبرنا أحمد بن محمد الهمدانی، عن علی بن الحسن بن علی بن فضال، عن أبیه، قال: قال الرضا علیه السلام: من تذکر مصابنا وبکى لما ارتکب منا کان معنا فی درجتنا یوم القیامه، ومن ذکر بمصابنا فبکى وأبکى لم تبک عینه یوم تبکی العیون، ومن جلس مجلسا یحیى فیه أمرنا لم یمت قلبه یوم تموت القلوب.
حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: هر کس مصیبت ما را به یاد آورد و بگرید، در روز قیامت در جایگاه ما قرار دارد. و هر کس دیگری را بر مصیبت ما بگریاند، در روز قیامت که روزی است که همه گریان هستند گریان نخواهد بود و هر کس در مجلس باشد و امر ما را زنده کند، قلب او در رستاخیز که همه قلب‌ها مرده‌اند، زنده خواهد بود.
امالی شیخ صدوق، مجلس ۱۷، حدیث ۴، صفحه ۶۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات