اعمال روز بیست و هشتم ماه صفر
باید در روز وفات رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بگونه اى اندوهگین بوده و عزادارى نماید که شایسته اتفاق بزرگ این روز و ناگواریهائى که بعد از رحلت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم رخ داده است، باشد – زیرا حوادث تلخ بعد از رحلت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ناشى از وفات او بوده است. و او را با زیارتهایى که وارد شده یا با زیارتى که خود با یارى خداوند می سازد، او را زیارت نماید. بهتر است در زیارتنامه اى که خود می سازد این سخن آن حضرت را نیز بیاورد که: «زندگى و مرگ او هر دو براى پیروان او نیکوست». و خجالت خود را از خبرهاى بدى که از گناهان او به آن حضرت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم می رسد، اظهار نماید. سپس به مهمترین مصیبتهایى که بر دختر عزیز و پاره جگر و بر خود او، جانشین، خانواده، فرزندان و دودمانش وارد آمده، اشاره نماید و بگوید: اى رسول خدا چه حالى به تو دست می داد اگر می دیدى سرور تمام زنان جهان را که گریه کرده، تو را خوانده، «وا أبتاه» می گفت و یارى می خواست و براى اسلام و براى خود که به عزاى پسرش نشسته حیران و سرگردان بود، یارى می طلبید. چه حالى پیدا می کردى اگر او را بین در و دیوار می دیدى.
چه حالى پیدا می کردى اگر در حالى که پهلویش سیاه و دنده اش شکسته بود او را می دیدى. چه حالى پیدا می کردى اگر می شنیدى که می گفت: «جان من در زندان آه اندوه بار من است. کاش با آه ها جانم بیرون می آمد بعد از تو خیرى در زندگى نیست و گریه ام فقط از ترس این است که زندگیم طولانى شود» [1] واى از داغ تو، پدرم واى از مرگ پسر محبوب تو، ابى الحسن مورد اعتماد و پدر نوه هایت حسن و حسین. اى بهترین مردمان اکنون او را در اسارت می کشند، همانگونه که شتر را می کشند. و چه حالى پیدا می کردى، اگر می شنیدى که ناله می کرد، از اندوه و مصیبتهاى خود شکایت می نمود، تو را صدا می زد و یارى می طلبید. و معتقدم که شکایت دخترت را می شنیدى و می دیدى که چه رفتارى با نزدیکان و دودمان تو می شود و می توانم تصور کنم چه حالى از دیدن و شنیدن آن به تو دست می داد. خداوند بخاطر این مصیبت هاى بزرگ و وقایع دردناک، بهترین پاداشى را که خداوند به پیامبرى بخاطر امتش می دهد به تو عنایت فرماید. و چگونه خداوند چنین پاداشى به تو ندهد که اگر صبر تو در راه خدا و به کمک او نبود و امتت را بخاطر این ظلمها نفرین می نمودى، تمام جهانیان از این جرائم نابود می شدند.
آنگاه امام ابى محمد حسن مجتبى علیه السّلام را زیارت نماید که شهادت او نیز در همین روز است. و مظلومیت او که دل را پاره پاره می کند و اندوه ها را بر می انگیزاند، بیاد آورد. بر او درود فرستاده و کشنده او معاویه پسر ابى سفیان – لعنت خدا بر او – را لعنت نماید.
در همین زمینه اعمال روز بیست و هشتم ماه صفر
[1]
نفسی على زفراتها محبوسهیا لیتها خرجت مع الزفراتلا خیر بعدک فی الحیاه و انماابکی مخافه أن تطول حیاتی