براى ترویج فرموده‌هاى قرآن و این که دوستانمان با قرآن انس بگیرند باید چه کار کنیم؟
براى این که بتوانیم دوستانمان را با قرآن مأنوس کنیم راه‌هاى زیر مناسب است:
1. بهترین راه ترویج آیات قرآن، این است که ابتدا خودمان با قرآن مأنوس باشیم و به جاى این که با زبان، مردم را به قرآن دعوت کنیم، با کردار و عمل‌هاى خودمان مردم را دعوت کنیم، زیرا: «دوصد گفته چون نیم کردار نیست.»
2. شرکت دوستان در کلاس‌هاى قرآن به ویژه کلاس‌هایى که درباره معنا و تفسیر آیات است. این گونه کلاس‌ها در بیشتر شهرها برگزار می‌شود و اگر در محله شما برگزار نمی‌شود می‌توانید چند تن از دوستانتان را جمع کنید و به اتفاق نزد امام جماعت مسجد محله تان یا یکى دیگر از روحانیان بروید و از او بخواهید کلاس‌هاى آموزشى ترجمه و تفسیر قرآن براى شما تشکیل دهد.
چگونه انسان می‌تواند با قرآن مأنوس باشد؟ آیا انس با قرآن تنها با قرائت و عمل کردن به دستورهاى قرآن‌حاصل می‌شود؟
فرض می‌کنیم تحصیلات راهنمایى شما تمام شده و وارد دبیرستان شده‌اید؛ دبیرستانى که با هیچ یک از هم کلاسى هایتان مأنوس نیستید. حال براى این که با یکى از آنها انس‌گرفته و دوست صمیمی شوید چه می‌کنید؟ بله به طور خلاصه نزد او می‌روید خیلى کوتاه خودتان را به او معرفى می‌کنید، سپس تلاش می‌کنید او را بشناسید. اگر احساس کردید دوستان خوبى می‌توانید باشید، علاقه به او را در خودتان زنده نگه می‌دارید. آن گاه سعى می‌کنید در اولین فرصت مناسب با او گفت‌و‌گو کنید. آن‌چه را دوست ندارد انجام نمی‌دهید و کم کم با ادامه گفت و گو دوستى و الفت شما بیشتر و بیشتر می‌شود. به نظر می‌رسد براى انس با قرآن هم بتوان همین راه را رفت. گام‌هاى اصلى براى انس با قرآن عبارتند‌از:
1ـ شناخت قرآن؛
2ـ علاقه به قرآن؛
3ـ سخن گفتن با قرآن؛
4ـ انجام دادن آن‌چه او دوست دارد وترک کردن آن‌چه قرآن دوست ندارد.
پس باید قرآن خواندن را یاد بگیریم و سعى کنیم معناى آیات را بفهمیم، تا بتوانیم با قرآن سخن بگوییم و فایده کامل ببریم، البته فرق سخن گفتن با قرآن با سخن گفتن با دیگران این است که اگر قرآن بخوانیم، هرچند معناى آن را نفهمیم، خداوند به ما ثواب می‌دهد، ولى اگر بخواهیم به فرموده‌هاى قرآن عمل کنیم باید بفهمیم قرآن چه می‌فرماید، تا به آن عمل کنیم.