دعای پیامبر (ص) در شب هشتم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثامنه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، دعاء آخر فی هذه اللیله مروی عن النبی ص:
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دوازدهم اعمال و دعاهای مخصوص شب و روز هشتم ماه رمضان و ما بعضی از روایات را بیان می کنیم، دعاى منقول از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-در این شب:
اللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُکَ الَّذِی أَمَرْتَ فِیهِ عِبَادَکَ بِالدُّعَاءِ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ الْإِجَابَهَ
خدایا، این ماه تو است که به بندگانت دستور دادهاى در آن دعا کنند و اجابت دعاى آنان را ضمانت نموده
وَ الرَّحْمَهَ وَ قُلْتَ (وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ
و فرمودهاى: «و هرگاه بندگان من دربارهى من پرسیدند، [بگو:]من نزدیکم
دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ)[1] فَأَدْعُوکَ یَا مُجِیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرِّینَ
و دعاى هر دعاکننده را آنگاه که مرا بخواند، مستجاب میکنم.» از اینرو، تو را میخوانم اى اجابتکنندهى دعاى بیچاره [بیچارگان]
وَ یَا کَاشِفَ السُّوءِ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ [الْمَکْرُوبِ] وَ یَا جَاعِلَ اللَّیْلِ سَکَناً وَ یَا مَنْ لَا یَمُوتُ
و اى برطرفکنندهى رنجورى از اندوهگین [اندوهگینان]و اى کسى که شب را مایهى آرامش قرار دادهاى و اى کسى که نمیمیرى،
اغْفِرْ لِمَنْ یَمُوتُ قَدَّرْتَ وَ خَلَقْتَ وَ سَوَّیْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ
کسانى را که میمیرند، بیامرز. مقدّر کردى و آفریدى و پرداختى، ستایش تو را. غذا و آب دادى و روزى دادى، ستایش تو را.
أَطْعَمْتَ وَ سَقَیْتَ وَ آوَیْتَ وَ رَزَقْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِی (اللَّیْلِ إِذا یَغْشى)[2] وَ فِی (النَّهارِ إِذا تَجَلَّى)[3]
از تو خواهانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى در شب، آنگاه که فرومیپوشاند و در روز آنگاه که آشکار میگردد
وَ فِی الْآخِرَهِ وَ الْأُولَى وَ أَنْ تَکْفِیَنِی مَا أَهَمَّنِی وَ تَغْفِرَ لِی إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیم
و در آخرت و دنیا، و آنچه را که مورد اهتمام من است کفایت نماى و مرا بیامرز، به راستى که تو بسیار بخشاینده و مهربانى.
[1]) سوره البقره، آیه 186
[2]) سوره اللیل، آیه 1
[3]) سوره اللیل، آیه 2
دعای پیامبر (ص) در شب هشتم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتاب های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اللَّیْلَهِ اَلثَّامِنَهِ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب های ماه رمضان می خواندند. شب هشتم:
اَللَّهُمَّ هَذَا اَلشَّهْرُ اَلَّذِی أَمَرْتَ فِیهِ عِبَادَکَ بِالدُّعَاءِ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ اَلْإِجَابَهَ
وَ اَلرَّحْمَهَ فَقُلْتَ وَ إِذٰا سَأَلَکَ عِبٰادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ
دَعْوَهَ اَلدّٰاعِ إِذٰا دَعٰانِ فَأَدْعُوکَ یَا مُجِیبَ دَعْوَهِ اَلْمُضْطَرِّینَ
یَا کَاشِفَ کَرْبِ اَلْمَکْرُوبِینَ یَا جَاعِلَ اَللَّیْلِ سَکَناً وَ یَا مَنْ لاَ یَمُوتُ
اِغْفِرْ لِمَنْ یَمُوتُ قَدَّرْتَ وَ خَلَقْتَ وَ سَوَّیْتَ فَلَکَ اَلْحَمْدُ
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِی (اَللَّیْلِ إِذٰا یَغْشىٰ)[1] وَ فِی (اَلنَّهٰارِ إِذٰا تَجَلّٰى)[2]
وَ فِی اَلْآخِرَهِ وَ اَلْأُولَى وَ أَنْ تَکْفِیَنِی مَا أَهَمَّنِی وَ تَغْفِرَ لِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِیمُ
[1]) سوره الیل، آیه 1
[2] ) سوره الیل، آیه 2.