دعای اللهم الیک غدوت بحاجتی (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظائف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یومها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من الأدعیه لکل یوم غیر متکرره
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل های این باب؛ فصل سیزدهم دعاهای مخصوص روز دوم ماه رمضان (دعای اول):
فَمِنْ ذَلِکَ دُعَاءُ الْیَوْمِ الثَّانِی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
دعاى مخصوص روز دوم از ماه رمضان
اللَّهُمَّ إِلَیْکَ غَدَوْتُ بِحَاجَتِی وَ بِکَ أَنْزَلْتُ الْیَوْمَ فَقْرِی وَ مَسْکَنَتِی
خدایا، امروز سر صبح حاجت خود را فقط به درگاه تو آورده‌ام و نیازمندى و بیچارگى‌ام را به تو فرود آورده‌ام،
فَإِنِّی لِمَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ أَرْجَى مِنِّی لِعَمَلِی وَ مَغْفِرَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَوْسَعُ لِی مِنْ ذُنُوبِی کُلِّهَا
زیرا امید من به آمرزش و رحمت تو بیشتر از امیدم به عمل خود است و بخشایش تو گسترده‌تر از همه‌ى گناهان من است.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَلَّ قَضَاءَ کُلِّ حَاجَهٍ لِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیْهَا وَ تَیْسِیرِهَا عَلَیْکَ وَ فَقْرِی إِلَیْکَ
خدایا، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و برآوردن همه‌ى خواسته‌هاى مرا عهده‌دار شو، به قدرتى که بر برآوردن آن‌ها دارى و برآوردن آن‌ها بر تو آسان است و به نیازى که من به تو دارم؛
فَإِنِّی لَمْ أُصِبْ خَیْراً قَطُّ إِلَّا مِنْکَ وَ لَمْ یَصْرِفْ عَنِّی سُوءً قَطُّ أَحَدٌ غَیْرُکَ
زیرا من به هیچ خیرى دست نیافته‌ام جز این‌که از تو است و هیچ‌کس جز تو بدى را از من بازنداشته است
وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ سِوَاکَ یَوْمَ یُفْرِدُنِی النَّاسُ فِی حُفْرَتِی وَ أَقْضِی إِلَیْکَ یَا کَرِیمُ
و براى امر آخرت و دنیایم به جز تو امید ندارم، آن روز که مردم مرا در چاله‌ى [گور]خود تنها گذاشته و به‌سوى تو آورده می‌شوم اى کریم!
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَهٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ نَائِلِهِ وَ جَائِزَتِهِ
خدایا، هرکس خود را آماده و مهیا و فراهم و مستعد وارد شدن بر آفریده‌اى کند، به امید این‌که به عطاى او دست یابد و بخشش و جایزه‌اش را بطلبد،
فَإِلَیْکَ یَا رَبِّ تَهْیِئَتِی وَ تَعْبِیَتِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ رِفْدِکَ وَ طَلَبَ نَائِلِکَ وَ جَائِزَتِکَ فَلَا تُخَیِّبْ دُعَائِی
پس اى پروردگار من، من خود را تنها به امید دست یافتن به پاداش و براى درخواست بخشش و جایزه‌ى تو، خود را آماده و مهیا و مستعد نموده‌ام؛ پس دعایم را نومید مکن،
یَا مَنْ لَا یَخِیبُ عَلَیْهِ السَّائِلُ وَ لَا یَنْقُصُهُ نَائِلٌ فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَهً بِعَمَلٍ صَالِحٍ عَمِلْتُهُ
اى کسى که هیچ درخواست‌کننده‌اى از تو محروم نگردیده و بخشش تو از چیزى نمی‌کاهد. من نه با اعتماد به عمل شایسته‌اى که انجام داده باشم به درگاه تو آمده‌ام
وَ لَا لِوَفَادَهٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ أَتَیْتُکَ مُقِرّاً بِالْإِسَاءَهِ عَلَى نَفْسِی وَ الظُّلْمِ لَهَا مُعْتَرِفاً
و نه براى وارد شدن به آفریده‌اى که بدان امید بسته باشم، بلکه با اقرار به عمل بد و ستم به خویشتن و اعتراف به این‌که دلیل و عذرى ندارم به درگاهت آمده‌ام، به درگاهت آمده‌ام
بِأَنْ لَا حُجَّهَ لِی وَ لَا عُذْرَ أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِینَ [عَلَوْتَ بِهِ عَلَى الْخَاطِئِینَ] [الْخَطَّاءِینَ]
درحالى‌که به آن گذشت بزرگ تو که با آن از خطاکاران گذشتى امید بسته‌ام که به مدت طولانى
فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلَى عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ
چسبیدن آنان بر گناه بزرگ مانع از آن نشد که رحمت [و آمرزش]خود را به آنان ارزانى دارى.
فَیَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَهٌ وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا رَبِّ لَیْسَ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلَّا رَحْمَتُکَ وَ حِلْمُکَ
پس اى خدایى که رحمتت گسترده و گذشتت بزرگ است، اى بزرگ اى بزرگ [اى بزرگ] اى پروردگار من، خشم تو را جز بردبارى‌ات دفع نمی‌کند
وَ لَا یُنْجِی [یُنْجِینِی وَ یُنْجِینِی] مِنْ سَخَطِکَ [سخطک] إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ
و از خشم تو جز تضرّع و التماس به درگاهت نجات نمی‌بخشد
فَهَبْ لِی یَا إِلَهِی فَرَجاً بِالْقُدْرَهِ الَّتِی تُحْیِی بِهَا مَیْتَ الْبِلَادِ وَ لَا تُهْلِکْنِی غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِیبَ لِی دُعَائِی
پس اى معبود من، به قدرتى که با آن مردگان سرزمین‌ها را زنده می‌گردانى، گشایش به من ارزانى دار و با دلگیرى و اندوه نابودم مکن تا این‌که دعایم را مستجاب کنى
وَ تُعَرِّفَنِی [تعترفنی] الْإِجَابَهَ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَهِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی وَ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی
و اجابت آن را به من بفهمانى و مزه‌ى عافیت را تا منتهاى سرآمد عمرم به من بچشان و مرا دشمن‌شاد مکن
وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَیَّ وَ لَا تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی إِلَهِی إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی
و دشمنم را بر من مسلط مگردان و امکان کشتن مرا به او مده. معبودا، اگر تو خوارم کنى چه کسى می‌تواند بلندم کند
وَ إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی وَ إِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ
؟ ! و اگر تو بالایم ببرى چه کسى می‌تواند خوارم کند؟ ! و اگر تو نابودم کنى چه کسى می‌تواند درباره‌ى بنده‌ات به تو اعتراض نموده
أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ وَ لَا فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَهٌ
یا در رابطه با او از تو پرس‌وجو کند؟ ! قطعا می‌دانم که در فرمان تو ستم و در کیفرت، شتاب راه ندارد،
وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِیفُ وَ قَدْ تَعَالَیْتَ عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً
زیرا آنکه از دست شدن چیزى بیم دارد، شتاب می‌کند و فقط شخص ناتوان نیاز به ستم پیدا می‌کند و تو از این‌ها منزّه و بسیار بلندپایه‌اى.
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْصُرْنِی وَ اهْدِنِی وَ ارْحَمْنِی وَ آثِرْنِی وَ ارْزُقْنِی وَ أَعِنِّی
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا یارى و هدایت کن و رحمتت را شامل حالم کن و [بر دیگران]مقدم نما و روزى‌ام عطا کن و یارى‌ام کن
وَ اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ اعْصِمْنِی وَ اسْتَجِبْ لِی فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْتُکَ وَ أَرِدْهُ لِی وَ قَدِّرْهُ لِی
و بیامرز و توبه‌ام را بپذیر و نگاهم بدار و تمام خواسته‌هایم را مستجاب نما و آن‌ها را براى من اراده و مقدّر کن
وَ یَسِّرْهُ وَ امْضِهْ وَ بَارِکْ لِی فِیهِ وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ بِهِ وَ أَسْعِدْنِی بِمَا تُعْطِینِی مِنْهُ
و آسان ساز و امضا کن و خجسته بگردان و به من ارزانى دار و به آنچه عطایم کرده‌اى، نیکبخت گردان
وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ سَعَهً مِنْ نِعَمِکَ الدَّائِمَهِ وَ أَوْصِلْ لِی ذَلِکَ کُلَّهُ بِخَیْرِ الْآخِرَهِ وَ نَعِیمِهَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و از [روزى] افزون و گسترده‌ى خود نعمت‌هاى پیوسته را به‌طور وسیع، بر آن بیفزاى و همه‌ى این‌ها را به خیر و نعمت بزرگ آخرت بپیوند، اى مهربان‌ترین مهربانان.