دعای محمد بن ابی قره در شب دوم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظائف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یومها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من زیاده ما نختار من دعوات اللیله الثانیه من شهر رمضان و فیه عده روایات:
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل های این باب؛ فصل دوازدهم دعاهای مخصوص شب دوم ماه رمضان و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای اول):
مِنْهَا مِنْ کِتَابِ ابْنِ أَبِی قُرَّهَ فِی عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ فِی اللَّیْلَهِ الثَّانِیَهِ مِنْهُ
به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ى «ابن ابى قرّه» در شب دوم:
اللَّهُمَّ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ قَضَیْتَ عَلَى نَفْسِکَ الرَّحْمَهَ وَ دَلَلْتَنِی وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْبَارُّ
خداوندا، تو پروردگارى و من بنده‌ام، رحمت و مهربانى را بر خود مقرّر نموده و مرا بدان رهنمون شده‌اى و تو راستگو و نیکوکارى
یَدَاکَ مَبْسُوطَتَانِ تُنْفِقُ کَیْفَ تَشَاءُ لَا یُلْحِفُکَ سَائِلٌ وَ لَا یَنْقُصُکَ نَائِلٌ وَ لَا یَزِیدُکَ کَثْرَهُ السُّؤَالِ إِلَّا عَطَاءً وَ جُوداً
و دست‌هاى [جلال و جمال]تو گشوده است و به هر صورت بخواهى می‌دهى و هیچ درخواست‌کننده‌اى با پافشارى تو را خسته نمی‌کند و بخشش، موجب کاهش [عطایاى]تو نمی‌شود و بسیارى درخواست جز بر عطا و بخشش تو نمی‌افزاید.
أَسْأَلُکَ قَلْباً وَجِلًا مِنْ مَخَافَتِکَ أُدْرِکُ بِهِ جَنَّهَ رِضْوَانِکَ وَ أَمْضِی بِهِ فِی سَبِیلِ مَنْ أَحْبَبْتَ
از تو دلى هراسان از بیمت را خواهانم تا به‌وسیله‌ى آن به بهشت خشنودى‌ات نایل گردیده و در راه کسانى که دوستشان داشتى
وَ أَرْضَاکَ عَمَلُهُ وَ أَرْضَیْتَهُ فِی ثَوَابِکَ حَتَّى تُبْلِغَنِی بِذَلِکَ ثِقَهُ الْمُؤْمِنِینَ بِکَ وَ أَمَانُ الْخَائِفِینَ مِنْکَ
و عملشان مورد پسند تو بود و با ثوابت آنان را خشنود ساختى، رهسپار گردم، تا در نتیجه بدین وسیله مرا به اعتماد ایمان‌آورندگان به تو و ایمنى بیمناکان از تو، برسانى.
اللَّهُمَّ وَ مَا أَعْطَیْتَنِی مِنْ عَطَاءٍ فَاجْعَلْهُ شُغُلًا فِیمَا تُحِبُّ وَ مَا زَوَیْتَ عَنِّی فَاجْعَلْهُ فَرَاغاً لِی فِیمَا تُحِبُّ
خدایا، هر عطایى را که به من ارزانى داشته‌اى اشتغال در آنچه دوست دارى قرار ده و هرچه از من بازداشتى، آسودگى در آنچه دوست دارى قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قَصَمْتَ الْجَبَابِرَهَ بِجَبَرُوتِکَ وَ بَسَطْتَ کَفَّکَ عَلَى الْخَلَائِقِ
خداوندا، با سرکشى خود سرکشان را شکستى و دست [رحمت]خود را بر آفریدگانت گشودى
وَ أَقْسَمْتَ أَنَّکَ حَیٌّ قَیُّومُ وَ کَذَلِکَ أَنْتَ تَنْقَطِعُ حِیَلَ الْمُبْطِلِینَ وَ مَکْرَهُمْ دُونَکَ
و سوگند یاد کردى که زنده و پاینده‌اى و تو واقعا این‌چنین هستى و نیرنگ‌ها و فریب‌هاى اهل باطل در نزد تو گسسته است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ [وَ آلِهِ] وَ ارْزُقْنِی مُوَالاهَ مَنْ وَالَیْتَ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و دوستى دوستان
وَ مُعَادَاهَ مَنْ عَادَیْتَ وَ حُبّاً لِمَنْ أَحْبَبْتَ وَ بُغْضاً لِمَنْ أَبْغَضْتَ
و دشمنى دشمنان و محبّت محبوبان و کینه‌ى مبغوضان خود را روزى‌ام کن،
حَتَّى لَا أُوَالِی لَکَ عَدُوّاً وَ لَا أُعَادِی لَکَ وَلِیّاً أَشْکُو إِلَیْکَ یَا رَبِّ خَطِیئَهً أَغْشَتْ بَصَرِی
تا با هیچ دشمن تو دوستى و با هیچ دوست تو دشمنى نکنم. اى پروردگار من، از آن خطاى خود به تو گله می‌گذارم که دیده‌ام را کور کرده
وَ أَظَلَّتْ عَلَى قَلْبِی وَ فِی طَرِیقِ الْخَاطِئِینَ صَرَعَتْنِی فَهَذِهِ یَدِی رَهِینَهٌ فِی وَثَاقِکَ بِمَا جَنَیْتُ عَلَى نَفْسِی
و بر دلم سایه انداخته است و مرا در راه گناه‌کاران به زمین زده است. این دست من است که در اثر جنایت به خودم، در گرو بند تو است
وَ هَذِهِ رِجْلِی مُوثَقَهٌ فِی حِبَالِکَ بِاکْتِسَابِی فَلَوْ کَانَ هَرَبِی إِلَى جَبَلٍ یُلْجِئُنِی أَوْ مَفَازَهٍ تُوَارِینِی
و این پاى من که در برابر ارتکاب [گناهان]به ریسمان‌هاى تو بسته است. از این‌رو، اگر می‌توانستم به کوهى بگریزم که مرا پناه دهد یا به بیابانى که مرا پنهان کند
أَوْ بَحْرٍ یُنْجِینِی لَکُنْتُ الْعَائِذَ بِکَ مِنْ ذُنُوبِی أَسْتَعِیذُکَ عِیَاذَهَ مَهْمُومٍ حَزِینٍ کَئِیبٍ یَرْقُبُ نَارَ السَّمُومِ
یا دریایى که مرا نجات دهد، قطعا از گناهانم به تو پناه می‌بردم. به تو پناه می‌جویم همانند دلخسته‌ى افسرده حال اندوهگینى که منتظر آتش باد سوزان است.
اللَّهُمَّ یَا مُجَلِّیَ عَظَائِمِ الْهُمُومِ جَلِّ عَنِّی هَمَّهَ الْهُمُومِ وَ أَجِرْنِی مِنْ نَارٍ تَقْصِمُ عِظَامِی وَ تُحْرِقُ أَحْشَائِی وَ تُفَرِّقُ قُوَایَ
خداوندا، اى برطرف‌کننده‌ى امور بزرگ، اندوه و ناراحتى‌ها را از من برطرف کن و از آتشى که استخوان‌هایم را می‌شکند و اندرونه‌ام را می‌سوزد و نیروهایم را از هم می‌پاشد، رها کن.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی صَبْرَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی أَنْتَظِرُ أَمْرَهُمْ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِمْ وَ أَعْوَانِهِمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
خدایا، شکیبایى خاندان محمّد را روزى‌ام کن و مرا چنان گردان که چشم به راه امر [فرج]آنان باشم و مرا از یاران و یاوران آنان در دنیا و آخرت قرار ده.
اللَّهُمَّ أَحْیِنِی مَحْیَاهُمْ وَ أَمِتْنِی مَیْتَتَهُمْ
خداوندا، مرا همانند آنان زنده بدار و همانند آن بمیران.
اللَّهُمَّ أَعْطِهِمْ سُؤْلَهُمْ فِی وَلِیِّهِمْ وَ عَدُوِّهِمْ
خدایا، خواسته‌ى آنان درباره‌ى دوست و دشمنشان را به من عطا کن.
اللَّهُمَّ رَبَّ السَّبْعِ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ [وَ الْفُرْقَانِ] الْعَظِیمِ وَ رَبَّ جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ
خدایا، اى پروردگار هفت آیه‌ى دوتایى [سوره‌ى حمد که داراى 7 آیه است و در هر نماز 2 بار تکرار می‌شود]و قرآن [فرقان]بزرگ و پروردگار جبرئیل و میکائیل،
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْبَلَ صَوْمِی وَ صَلَاتِی
از تو می‌خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و روزه و نمازم را بپذیرى.
وَ تَسْأَلُ حَاجَتَکَ
در اینجا حاجتت را بخواه، سپس بگو:
اللَّهُمَّ أَعُوذُ بِکَ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ یَحْبِسُ رِزْقِی
خدایا، در این ماه بزرگ به تو پناه می‌برم از هر گناهى که جلوى روزى را می‌گیرد،
أَوْ یَحْجُبُ مَسْأَلَتِی أَوْ یَبْطُلُ صَوْمِی أَوْ یَصُدُّ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ عَنِّی
یا مانع از [برآوردن]درخواستم می‌شود، یا روزه‌ام را باطل می‌کند، یا روى [ذات، یا اسما و صفات]باکرامت تو را از من می‌گرداند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِی مَا لَا یَضُرُّکَ وَ أَعْطِنِی مَا لَا یَنْقُصُکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ فَإِنِّی فَقِیرٌ إِلَى رَحْمَتِکَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آنچه را که از من به تو ضرر نمی‌رساند [گناهان و غفلت‌هایم]بیامرز و آنچه از تو نمی‌کاهد [آمرزش و بخشش]در این شب به من عطا کن، زیرا من به رحمت تو نیازمندم.