فضیلت نوزده روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من فضل صوم تسعه عشر یوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل شصت و دوم، فضیلت نوزده روز روزه‌دارى در ماه شعبان:
رَوَیْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا عَنْ أَبِی جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ فِیمَا ذَکَرَهُ فِی کِتَابِ أَمَالِیهِ وَ کِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابویه» در کتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ تِسْعَهَ عَشَرَ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُعْطِیَ سَبْعُونَ أَلْفَ قَصْرٍ مِنَ الْجِنَانِ مِنْ دُرٍّ وَ یَاقُوت
«هرکس نوزده روز از شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار کاخ از مروارید و یاقوت در بهشت به او عطا می‌شود.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87 ؛ امالى صدوق، ص 30