نماز امام حسین در شب نیمه شعبان
اعمال مخصوصه ماه شعبان: شب نیمه شعبان؛ شب بسیار مبارکى است، این شب چند عمل دارد: سید در اقبال الاعمال در اعمال این شب نماز امام حسین علیه السلام را نقل کرده در نزد قبر آن حضرت و کیفیت آن در اعمال روز جمعه گذشت.
نماز امام حسین در شب نیمه شعبان (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من صلاه لیله النصف من شعبان عند الحسین ع
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل پنجاه و دوم، نماز شبِ نیمه شعبان در کنار قبر امام حسین-علیه السّلام-
اعلم أننا کنا نؤثر أن نذکر هذه الصلاه قبل وداع زیاره نصف شعبان- لئلا یقع الاشتغال عنها بالزیاره و الوداع و مفارقه الإمکان و لکنا رأینا تقدم لفظ الزیاره هاهنا من المهمات و تأخیر وداعها عنها خلاف العادات فذکرناها بالقرب مما یختص بالحسین ص لیقطع نظر الراغب فی عملها فیعتمد علیه و هی صلاه الحسین ص و قد قدمناها فی عمل یوم الجمعه من عمل الأسبوع فی الجزء الرابع فی دعائها زیاده على ما أشرنا إلیه
پیش از این اراده کرده بودیم این نماز را پیش از وداع، زیارت نیمهى شعبان ذکر کنیم، تا به واسطهى زیارت و وداع و فاصله گرفتن از ضریح آن حضرت در حد امکان، از این نماز غفلت نشود؛ ولى بعد دیدیم که مقدم داشتن متن زیارتنامه مهمتر و به تأخیر انداختن وداع آن برخلاف عادت است. از اینرو، این نماز را در کنار اعمال مخصوص به امام حسین-صلوات اللّه علیه-ذکر میکنیم، تا مورد توجه علاقهمندان گردیده و بدان عمل کنند و این نماز، مخصوص امام حسین-صلوات اللّه علیه-است. ما این نماز را در جلد چهارم سرى کتابهاى «المهمات و التتمات» که مربوط به اعمال هفته است در ضمن دعاهاى روز جمعه نیز ذکر کردهایم.[1] با این تفاوت که دعاى آن افزون بر روایت زیر است.
وَ هِیَ مَنْقُولَهٌ مِنْ خَطِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الطِّرَازِیِّ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ وَ نَقَلْتُ مِنْ خَطِّ الشَّیْخِ أَبِی الْحَسَنِ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ أَحْسَنَ اللَّهُ تَوْفِیقَهُ مَا ذَکَرَ أَنَّهُ حَذَفَ إِسْنَادَهُ قَالَ
در هر حال، «محمد بن على طرازى» در کتاب خود و به خطّ خود آورده است: شیخ «ابو الحسن محمد بن هارون» -که خداوند توفیق انجام اعمال نیک را به او عطا کند! -به خط خود با حذف اسناد آورده است:
وَ مِنْ صَلَاهِ لَیْلَهِ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ عِنْدَ قَبْرِ سَیِّدِنَا أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص أَرْبَعُ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَهٍ فَاتِحَهَ الْکِتَابِ[2] خَمْسِینَ مَرَّهً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[3] خَمْسِینَ مَرَّهً
یکى از نمازهاى شب نیمهى شعبان که در کنار قبر سرورمان حضرت ابو عبد اللّه حسین بن على-صلوات اللّه علیه-خوانده میشود، به این صورت است که چهار رکعت-در هر رکعت سورهى «فاتحه الکتاب» پنجاه بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» پنجاه بار-بخوان
وَ تَقْرَأُهُمَا فِی الرُّکُوعِ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ إِذَا اسْتَوَیْتَ مِنَ الرُّکُوعِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ فِی السَّجْدَتَیْنِ وَ بَیْنَهُمَا مِثْلَ ذَلِکَ کَمَا تَفْعَلُ فِی صَلَاهِ التَّسْبِیحِ
و نیز آن دو سورهى (فاتحه و اخلاص) را در رکوع ده بار و پس از بلند شدن از رکوع در حال ایستاده ده بار و در هر دو سجده و به هنگام نشستن بین دو سجده، ده بار بخوان
[1]) جمال الاسبوع، ص 16
[2]) سوره الفاتحه
[3]) سوره الاخلاص