فضیلت دوازده روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من فضل صوم اثنی عشر یوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل سی و چهارم، فضیلت دوازده روز روزه‌دارى در ماه شعبان:
رَوَیْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ فِیمَا ذَکَرَهُ فِی کِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ وَ أَمَالِیهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابویه» در کتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ مِنْ شَعْبَانَ اثْنَیْ عَشَرَ یَوْماً زَارَهُ کُلَّ یَوْمٍ فِی قَبْرِهِ تِسْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ إِلَى النَّفْخِ فِی الصُّور
«هرکس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، در هر روز تا روزى که در شیپور قیامت دمیده می‌شود، نود هزار فرشته او را زیارت می‌کنند.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30