نماز مستحبی دوازده رکعتی دیگر در روز مبعث (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره من غسل و صلاه و عمل فی الیوم السابع و العشرین من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل نود و ششم، اعمال روز بیست و هفتم ماه رجب (غسل و نماز و …) سوم نماز مخصوص این روز: (دومین نماز)
وَ مِنْ ذَلِکَ مَا رَوَیْنَاهُ فِی صَلَاهِ یَوْمِ سَابِعٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَجَبٍ بِإِسْنَادِنَا إِلَى الشَّیْخِ [أَبِی جَعْفَرٍ] مُحَمَّدِ بْنِ یَعْقُوبَ الْکُلَیْنِیِّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ بِإِسْنَادِهِ فِی کِتَابِ الصَّلَاهِ إِلَى الصَّادِقِ ع فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع
شیخ «محمد بن یعقوب کلینى» -رضى اللّه عنه-در کتاب «الصلاه» به سند خود آورده است که امام صادق-علیه السّلام-فرمود:
یَوْمُ سَبْعَهٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَجَبٍ نُبِّئَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَلَّى فِیهِ أَیَّ وَقْتٍ شَاءَ اثْنَتَیْ عَشْرَهَ رَکْعَهً یَقْرَأُ
روز بیست و هفتم رجب، رسول خدا -صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-به پیامبرى رسید. هرکس در هروقت از آنکه خواست، دوازده رکعت بخواند،
فِی کُلِّ رَکْعَهٍ بِأُمِّ الْکِتَابِ[1] وَ سُورَهِ یس[2] فَإِذَا فَرَغَ جَلَسَ مَکَانَهُ ثُمَّ قَرَأَ أُمَّ الْقُرْآنِ [الکتاب] أَرْبَعَ مَرَّاتٍ فَإِذَا فَرَغَ وَ هُوَ مَکَانَهُ قَالَ
به این صورت که در هر رکعت سوره‌ى «امّ الکتاب» ؛ (حمد) و «یس» را قرائت کند و وقتى نماز را به پایان برد، در جاى خود بنشیند و آن‌گاه «امّ القرآن» ؛ (حمد) را چهار بار بخواند و بعد از فراغت از آن در همان مکان این ذکر را
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ یَقُولُ
چهار بار بگوید، سپس بگوید
اللَّهُ رَبِّی لَا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً
أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَدْعُو فَإِنَّکَ لَا [لن] تَدْعُو بِشَیْءٍ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَکَ فِی کُلِّ حَاجَهٍ إِلَّا أَنْ تَدْعُوَ فِی جَائِحَهِ قَوْمٍ أَوْ قَطِیعَهِ رَحِمٍ
چهار بار، بعد دعا کن، که در مورد هر خواسته‌اى دعا کنى، مستجاب می‌گردد، مگر آنکه مصیبت بنیان‌کن را براى عده‌اى و یا قطع ارتباط با خویشاوندان را بخواهى.»[3]
[1]) سوره الحمد
[2]) سوره یس
[3]) کافى، ج 3، ص 469