فضیلت بیست و چهار روز روزه داری در ماه رجب (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره من فضل صوم أربعه و عشرین یوما من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل هشتاد و دوم، فصل فضیلت بیست و چهار روز روزه‌دارى در ماه رجب
رُوِّینَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِ فِی کِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ وَ أَمَالِیهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابویه» -رضوان اللّه علیه-در کتاب «ثواب الاعمال» و «امالى» به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً فَإِذَا نَزَلَ بِهِ مَلَکُ الْمَوْتِ ع یُرَى لَهُ فِی صُورَهِ شَابٍّ أَمْرَدَ عَلَیْهِ حُلَّهٌ مِنْ دِیبَاجٍ أَخْضَرَ عَلَى فَرَسٍ مِنْ خَیْلِ الْجِنَانِ
هرکس بیست و چهار روز از ماه رجب را روزه بدارد، هنگامی که فرشته‌ى مرگ-علیه السّلام-بر او وارد می‌شود، او را در صورت نوجوانى بدون محاسن می‌بیند در حالى که لباس کاملى از ابریشم سبز بر تن دارد و بر اسبى از اسب‌هاى بهشت سوار شده است
وَ بِیَدِهِ حَرِیرٌ أَخْضَرُ مُمَسَّکٌ بِالْمِسْکِ الْأَذْفَرِ وَ بِیَدِهِ قَدَحٌ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوٌّ مِنْ شَرَابِ الْجِنَانِ فَسَقَاهُ إِیَّاهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ یُهَوِّنُ عَلَیْهِ سَکَرَاتِ الْمَوْتِ
و در دست او ابریشم سبز آغشته به مشک بسیار خوشبو و نیز کاسه‌ى طلایى پر از شراب بهشتى است، که هنگام بیرون آمدن روح او، او را از آن سیراب می‌کند و بى‌هوشى‌هاى دم مرگ را بر او آسان می‌سازد،
ثُمَّ یَأْخُذُ رُوحَهُ فِی تِلْکَ الْحَرِیرَهِ فَیَفُوحُ مِنْهَا رَائِحَهٌ یَسْتَنْشِقُهَا أَهْلُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ فَیَظَلُّ فِی قَبْرِهِ رَیَّانَ وَ یُبْعَثُ رَیَّانَ حَتَّى یَرِدَ حَوْضَ النَّبِیِّ ص
آن‌گاه روح او را می‌گیرد و در آن ابریشم قرار می‌دهد و چنان بوى خوشى از آن به مشام می‌رسد که اهل همه‌ى آسمان‌هاى هفتگانه آن را استشمام می‌کنند و نیز آن شخص در قبر خود سیراب می‌گردد و سیراب مبعوث می‌شود تا این‌که بر حوض پیامبر اکرم -صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-وارد شود.[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 81؛ امالى صدوق، ص 432