فضیلت شانزده روز روزه داری در ماه رجب (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره من فضل صوم سته عشر من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل شصت و هفتم، فصل فضیلت شانزده روز روزه‌دارى در ماه رجب
رُوِّینَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِ فِی کِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ وَ أَمَالِیهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابویه» -رضوان اللّه علیه-در کتاب «ثواب الاعمال» و «امالى» به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّهَ عَشَرَ یَوْماً کَانَ فِی أَوَائِلِ مَنْ یَرْکَبُ عَلَى دَوَابٍّ مِنْ نُورٍ تَطِیرُ بِهِمْ فِی عَرْصَهِ الْجِنَانِ إِلَى دَارِ الرَّحْمَن
«هرکس شانزده روز از ماه رجب را روزه بدارد، جزو اولین کسانى خواهد بود که بر مرکبى از نور سوار می‌گردند و آن مرکب‌ها، آن‌ها را در پهناى بهشت‌ها تا سراى خداوند رحمت‌گر به پرواز در می‌آورند.»[1]