اصحاب القریه
ساکنان شهر عذاب شده در پی مخالفت با فرستادگان الهی یا فرستادگان حضرت عیسی علیه السلام که به آن ها اهل یس نیز می گویند.(1) مردم این شهر از بندگی خداوند سر باز زده، آن ها را دروغگو خطاب کردند، با این استدلال که شما مانند ما انسان هستید و نمی توانید فرستاده خدا باشید. مردم آنان را به فال بد گرفته، وجود آن ها را در میان خود شوم دانستند و آنان را به سنگسار شدن و شکنجه تهدید کردند. شخصی به نام حییب نجار به آنان ایمان آورد و مردم را به پیروی از رسولان فرا خواند، اما مردم او را کشتند و به عذاب الهی دچار شدند.(2) بیشتر مورخان و مفسّران معتقدند که مراد از قریه «انطاکیه»، از شهرهای روم است(3)، اما در اینکه فرستادگان چه کسانی بوده اند، اختلاف است؛ برخی آنان را فرستادگان خداوند می دانند.(4) برخی نیز رسولان را فرستادگان حضرت عیسی علیه السلام می دانند.(5) درباره چگونگی عذابشان نقل شده است که جبرئیل با صیحه ای همه را نابود کرد.(6)
_________________
1. ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج1، ص206.
2. ر.ک: یس: 36 ـ 13.
3. تاریخ طبری، ج1، ص379; تاریخ یعقوبی، ج1، ص80.
4. تفسیر قمی، ج2، ص214؛ تفسیر ابن کثیر، ج1، ص207.
5. طبری، جامع البیان، مج12، ج22، ص186; طبرسی، مجمع البیان، ج8، ص654; تفسیر قرطبی، ج15، ص11.
6. تفسیر ابن کثیر، ج3، ص576.