در قرن ششم و هفتم هجری , دانشمند متکلم و مورخ معتزلی, ابن ابی الحدید, رامی بینیم , این دانشمند معتزلی در مورد علی بن ابی طالب (ع) اظهاراتی کرده و مطالبی گفته که اگر یک شیعه اینگونه اظهار نظر می کرد, جامعه ی شیعه او را به غلو و افراط متهم می کردند.
او کتاب معروف نهج البلاغه را در بیست جلد شرح کرده و الان در اختیار همه هست وهر کس بخواهد, می تواند آن را بخواند; و نیز این مرد, شاعر
بسیار نیرومندی است که در وصف علی بن ابی طالب (ع) هم شعر گفته است.
اشعارش با این بیت شروع می شود :
یا برق إن جئت الغریَ فقل له
أتراک تعلم من بأرضک مودع نجف
خطاب می کند و به برق می گوید : اگر به نجف رفتی و گذرت به آنجا افتاد, به بگو: می دانی که در دل تو چه کسی خوابیده است؟ بعد شروع می کند و می گوید که چه کسی آنجا خوابیده است :
فیک ابن عمران الکلیم و بعده
عیسی یقفّیه و أحمد یتبع
فیک الإمام المرتضی فیک الوصیَ
المجتبی فیک البطین الأنزع
بل فیک جبرئیل و میکال
و إسرافیل و الملأ المقدَس أجمع
بل فیک نور اللّه جلّ جلاله
لذوی البصائر یستشفّ و یلمع
اینجا آدم, ابراهیم , نوح, موسی و عیسی (ع) و نیز پیغمبر خاتم (ص) خوابیده امام مرتضی و وصی برگزیده و منبع علم و بری از شرک در اینجا قرار گرفته است.
اینجا جبرئیل , اسرافیل و میکائیل (ع) است.
بلکه نور خدا, اینجا در زمین فرو رفته است که با دیده های صاحب بصیرت قابل درک است .
بعد همه ی آن معجزاتی را که شیعه برای علی بن ابی طالب (ع) نقل کرده, در شعرش میآورد:
هذا هو النور الذی أضواؤه
کانت بجبهه آدم تتلألؤ
این کسی است که نورش در جبهه ی آدم می درخشید.
و بعد, از شجاهت , زهد, تقوا و عدالت امام و از قربش به خدا و پیغمبر (ص) سخن می گوید .در این زمینه نقل تاریخ است که عده ای از افراطیون سنی, ابن ابی الحدید را به خاطر همین شعرش تکفیر کردند و کشتند حالا نمی دانم که اینطور باشد یا نه؟ این , نظر یک نفر اهل علم و ادب و تاریخ است که نمی شود او را متهم به این کرد که درباره ی علی بن ابی طالب (ع) با تعصب شیعی حرف زده باشدیاد ایام جلد (2)