تلاوت قرآن در ماه رجب، شعبان و رمضان (مفاتیح الجنان)
اعمال مشترک روزهای ماه رجب: متعلق به همه ماه است و اختصاصی به روز معیّن ندارد و آن چند امر است: بیستم علاّمه مجلسى در کتاب «زاد المعاد» فرموده: از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده: حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله فرمود: هر که در هر شب و هر روز ماه هاى رجب، شعبان و رمضان، هر یک از «حمد» و «آیه الکرسى» و «قل یا ایّها الکافرون» و «قل هو اللّه احد» و «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» را سه مرتبه قرائت کند و سه مرتبه بگوید:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
منزّه است خدا و سپاس خداى را و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از هرچیز است و جنبش و نیرویى جز به خدا نیست، خداى برتر و بزرگ
و سه مرتبه بگوید:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش
و سه مرتبه:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
بار خدایا مردان و زنان مؤمن را ببخش و بیامرز
و چهار صد مرتبه :
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
از خدا آمرزش می جویم و به سوى او می پویم
خداى تعالى گناهانش را بیامرزد، هر چند به عدد قطره هاى باران و برگ درختان و کف روى آب دریاها باشد، تا آخر حدیث.
و نیز علاّمه مجلسى فرموده که در هر شب از شب هاى این ماه هزار مرتبه گفتن
«لا اله الاّ اللّه»
معبودى جز خدا نیست
وارد شده.
تلاوت قرآن در ماه رجب، شعبان و رمضان (زاد المعاد)
و از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام منقول است که حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله فرمود که هر که در هرشب یا در روز ماه رجب و شعبان و رمضان سه مرتبه سوره‌ى حمد و آیه الکرسى و قل یا ایها الکافرون و قل هو اللّه احد و قل اعوذ بربّ الناس و قل اعوذ بربّ الفلق بخواند و سه مرتبه بگوید:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم
خدا پاک و منزه است، سپاس مخصوص خداست و خدایى جز او نیست، و خدا بزرگ‌تر است و جنبش و نیرویى نیست جز به مدد خداى والاى بزرگ
و سه مرتبه بگوید:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
بار خدایا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست
و سه مرتبه بگوید:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
بار خدایا مردان مؤمن و زنان مؤمنه را بیامرز
و چهار صد مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْه [1]
از خدا طلب آمرزش می‌کنم و به سوى او توبه می‌نمایم.
خدا گناهانش را بیامرزد، اگرچه به عدد قطرات باران و برگ درختان و کف دریاها باشد و در روز عید حق تعالى او را ندا کند که به راستى تو دوست منى و به هرحرفى تو را شفاعتى بدهم در حقّ برادران و خواهران مؤمنت و حضرت فرمود که اگر در عمرى یک‌بار این عمل را به جا آورد، حق تعالى هفتاد هزار حسنه به هر حرفى به او عطا کند که هرحسنه از جمیع کوه‌هاى دنیا سنگین‌تر؛ باشد و هفتصد حاجت او را در وقت مردن و هفتصد حاجت او را در قبر و هفتصد حاجت او را در وقت بیرون آمدن از قبر و مثل آن را در وقت پرواز کردن نامه‌هاى اعمال و نزد سنجیدن اعمال در میزان و نزد صراط برآورد و او را در سایه‌ى عرش خود جا دهد و حساب کند او را حساب آسان و هفتاد هزار ملک او را مشایعت کنند تا داخل بهشت شود و به او عطا کند آنچه هیچ چشمی ندیده باشد و هیچ گوشى نشنیده باشد.[2]
[1] ) مفاتیح الجنان، ص ١٣٨ .
[2] ) اقبال الاعمال ص ۶٢٧ ؛ بحار الأنوار: ج ٩۴ ، ص ۵٣ - ۵۴ ، ح ۴٣ .