وقابع روز سیزدهم ماه رجب
روز 13 رجب
۱ـ ولادت باسعادت مولای متقیان امیرمؤمنان حضرت امام علی علیه السلام
در سیزدهم رجب، ولادت با سعادت مولای متقیان امیرمؤمنان حضرت امام علی علیه السلام در بیت الحرام، داخل خانه کعبه به وقوع پیوست که قبل از ایشان و بعد از ایشان هیچ مولودی در آنجا به دنیا نیامده و نخواهد آمد .
ـ فاطمه بنت اسد در کعبه
چنین نقل شده است که در شب جمعه سیزدهم رجب فاطمه بنت اسد، همسر گرامی حضرت ابوطالب(علیه السلام) احساس درد حمل در او شدت یافت. هنگامی که ابوطالب خواست زنانی از قریش را برای یاری فاطمه بیــاورد، از گوشــه خـانه نـدایی رســید: «ای ابوطالب! صـبر کن چـرا که دستهای آلوده نباید ولی خدا را لمس کند».
صبح آن روز حضرت فاطمه بنت اسد ندایی شنید:« ای فاطمه! به خانه ما بیا». آن گاه فاطمه با مشقت و رنج، خود را به مسجدالحرام رساند. عباس بن عبدالمطلب که به همراه جماعتی در مسجد نشسته بودند، دیدند که فاطمه وارد مسجد الحرام شد و در مقابل کعبه ایستاد و نگاهی به سوی آسمان کرد و چنین عرض کرد: «پروردگارا! من به تو و به پیامبران و کتابهایی که از جانب تو آوردهاند، ایمان دارم؛ کلام جدم ابراهیم خلیل را تصدیق میکنم و او بوده که این خانه را بنا کرده است. تو را قسم میدهم و از تو میخواهم به حق کسی که این خانه را بنا کرد، و به حق فرزندی که در رحم من است و با من سخن میگوید و با گفتارش با من انس میگیرد و یقین دارم که یکی از آیات و نشانههای توست، این ولادت را بر من آسان فرمایی».
ناگهان حاضران در مسجدالحرام در کمال شگفتی دیدند که دیوار پشت آن سمتی که درِ کعبه است، شکافته و فاطمه بنت اسد داخل شد. هر چه کردند قفل در کعبه را باز کنند ممکن نشد و دانستند که حکمت خداوند در کار است. فاطمه بنت اسد میفرماید:« هنگامی که داخل کعبه شدم دیدم حوا، ساره، آسیه، مادر موسی بن عمران، مریم مادر عیسی آمدند؛ آنان به من سلام کردند و در مقابلم نشستند و در ولادت فرزندم مرا یاری نمودند».
ـ امیرمؤمنان آمد!
پیشوای شیعیان جهان، حضرت امیرمؤمنان امام علی علیه السلام در روز جمعه سیزدهم رجب در خانه کعبه طلوع فرمودند و همین که قدم بر زمین نهادند به سجده افتادند و به وحدانیت پروردگار و رسالت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و ولایت خودشان شهادت دادند. آن گاه بر زنان بهشتی سلام کردند و با یکایک آنها صحبت نمودند. بعد پیامبران الهی، حضرت آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی (علیهم السلام) آمدند و بر حضرتش سلام کردند: «سلام بر تو ای ولی خدا و خلیفه پیامبر خدا» و حضرت در جواب آنان فرمودند: «سلام بر شما و رحمت و برکت خداوند بر شما باد!» سپس ملایکه آمدند و این مولود مبارک را به آسمانها بردند و بازگرداندند و دوباره به آسمان بردند؛ فاطمه بنت اسد میفرماید: «بار دوم در حالتی آن حضرت را آوردند که او را در حریر سفید بهشتی پیچیده بودند و به من گفتند: او را از چشم بینندگان حفظ کن که ولی پروردگار جهانیان است. بدان که وارد بهشت نمیشود مگر کسی که ولایت او را بپذیرد و امامت و ولایت او را تصدیق کند. خوشا به حال آن که تابع اوست و وای بر کسی که از او روی گردان شود! مثل او چون کشتی نوح است؛ هر که به آن پیوست نجات مییابد و هر که از آن باز ماند غرق میشود و سقوط میکند».
ـ علی در آغوش پیامبر
حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها بعد از سه روز که مهمان پروردگار بودند، فرزند خود را در آغوش گرفته ، آماده خروج از خانه کعبه شدند که هاتفی ندا داد: «ای فاطمه! نام این مولود را علی بگذار؛ چرا که من خدایِ علی اعلی هستم و من نام او را از نام خود گرفتهام؛ او را ادب آموختهام و امر خود را به او سپرده ام».
صبح روز چهارم در مقابل دیدگان به انتظار نشسته، ناگهان دیوار کعبه از مکان قبلی شکاف برداشت و فاطمه بنت اسد با مولود مبارکش از آنجا خارج شدند. آن گاه پیامبر گرامی اسلام و حضرت ابوطالب(علیه السلام) پیش آمدند و امیرمؤمنان علی (علیه السلام) را در آغوش گرفتند. آن حضرت چشمان مبارک خود را به صورت پیامبر باز کرد و تبسم نمودند و عرض کردند: «السلام علیک و رحمه الله و برکاته». آن گاه پیامبر پاسخ او را دادند و اذان و اقامه در گوش حضرت علی قرائت فرمودند. در این هنگام علی از پیامبر اجازه خواست و جملاتی از صحف حضرت آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی و سپس سوره «مؤمنون» را قرائت کردند در حالی که هنوز قرآن نازل نشده بود .
۲ ـ آغاز ایام البیض (ایام اعتکاف)
روز سیزدهم رجب، ایام البیض آغاز میشود و تا سه روز به طول میانجامد. مؤمنان علاقهمند در این مدت با خلوت گزیدن در مساجد جامع شهرها، به راز و نیاز با پروردگار خویش میپردازند. به این عمل «اعتکاف» میگویند. معتکفان، با روزه و عبادت در این سه روز، تلاش میکنند تا با رهایی از قید و بندهای زندگی دنیوی، خویشتن را به پروردگار عالمیان نزدیکتر کنند.
اعتکاف از سنتهای مورد توجه پیامبر اکرم و امامان معصوم(علیهم السلام) بوده است. آنها مؤمنان را به سبب تأثیرات عمیق و معنوی اعتکاف به انجام دادن این عبادت به ویژه در این سه روز، تشویق کردهاند.