پنج سوره اى که در «اینترنت» به نام سوره هاى جعلى آمده، به چه نحو بوده است؟ مگر در خود قرآن ذکر نشده که کسى نمی تواند آیه اى مانند آیات قرآن کریم بیاورد؟ آیا این سوره هاى جعلى به کلى از قرآن خارجند یا این که آنها را با جا به جایى کلمات قرآنى ایجاد کردهاند؟
(قُل لَّـئِنِ اجْتَمَعَتِ الاِْنسُ وَ الْجِنُّ عَلَى أَن یأْتُواْ بِمِثْلِ هَـذَا الْقُرْءَانِ لاَ یأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْض ظَهِیرًا)250 بگو: اگر انس و جن گردآیند تا نظیر این قرآن را بیاورند، مانند آن را نخواهند آورد؛ هر چند برخى از آنها پشتیبان برخى[ دیگر]باشند.
قرآن همه جهانیان را به معارضه دعوت کرده و قاطعانه از همگان می خواهد که اگر در الهى بودن قرآن شک دارند، چنان چه می توانند مانند آن را بیاورند251 سپس تخفیف داده و کم تر از آن را مطرح می کند252؛ ولى به رغم آشنایى دیرینه مخاطبانِ نخستِ قرآن با تحدى و مبارزه طلبى در عرصه سخن253، نه تنها نتوانستند این دعوت را اجابت کنند، بلکه بزرگ ترین استادان سخن در برابر آن سر تسلیم فرود آورده، زانو زدند254. چه بسیار شاعران و سخنوران فصیحى که آن را از سنخ کلام بشر نیافتند و جذب شگفتى و شیوایى آن شدند255.
در طول تاریخ اسلام، همواره عده اى در تلاش بوده اند تا چنین وانمود کنند که قرآن، مورد معارضه واقع شده است؛ هر چند مورخان از افرادى که به معارضه با قرآن برخاسته اند، یاد کرده اند و کلماتى هم سجع و هم قافیه در قالب «موارد معارضه با قرآن» بدان ها نسبت داده اند، ولى از یک سو با توجه به ویژگى هایى که مورخان در مورد سخنورى از آنان نقل کرده اند و کلمات فصیحى که از آنان به ثبت رسیده است256،استناد چنین کلمات پوچ و بى محتوا و دور از فصاحت به آنها صحیح به نظر نمی رسد و بر فرض درست بودنِ این نسبت، معلوم نیست، انگیزه آنان از ساختن این کلمات، معارضه با قرآن باشد. از سوى دیگر، محتواى این کلمات به اندازه اى پوچ و بى معنا است که نه تنها به هیچ وجه، قابل مقایسه با کلام الهى نیست، بلکه بیش تر به مزاح و شوخى شباهت دارد تا همانندى قرآن!
اخیراً چهار قطعه بر صفحه اینترنت منتشر کرده اند و به خیال خام خود به معارضه با اسلام و قرآن برخاسته اند؛ غافل از این که علاوه بر ذلت و بى مایگى معنایى، به این کار سرقت می گویند؛ نه معارضه ادبى!
این سوره هاى دروغین که به «ایمان»، «وصایا»، «تجسد» و «مسلمون» موسوم شده، مشتمل بر مقدار زیادى از آیات قرآن است و در برخى قریب 90درصد آن از آیات قرآن گرفته شده و به همراه کلماتى بى محتوا به هم متصل شده است257 که نه تنها قرآن نیست و بین آن تا قرآن از زمین تا آسمان فاصله است که همانند سخن یک انسان عاقل و عالم نیز نیست.
به نمونه زیر توجه کنید:
آیات قرآنسوره هاى ساختگى
1. المص (اعراف، 1)–> الصم (مسلمون)
2. ولکنّ الله یفعل ما یرید (بقره، 253)–> والله یفعل ما یرید (مسلمون)
3. و قالوا ربّنا إنّا اطعنا سادتنا و کبراءنا فأضلّونا السبیلا(احزاب، 67)
— قالوا ربّنا ضلنا انفسنا بل اضلّنا من ادعى
قالا ربّنا ظلمنا أنفسنا … (اعراف، 23)–> انه من المرسلین (مسلمون)
4. … یأتینک سعیا … (بقره، 260)–> یأتیک ساعیا(وصایا)
5 . إنّا أرسلنـک شهداً و مبشّراً و نذیرا (فتح، 8)
–> انّا ارسلناک للعالمین مبشّراً و نذیرا
و ما أرسلنـک إلاّ رحمه للعـلمین(انبیاء، 107)258
یکى از وجوه اعجاز قرآن، هم آهنگى و عدم اختلاف در مضامین و معانى آن است259؛ در حالى که اگر محتواى سوره هاى ساختگى را مطالعه کنیم، به امورى متناقض برمی خوریم؛ به نمونه زیر توجه کنید:
در بند ششم از سوره ساختگى «تجسد»، خدا را از این که از میان مخلوقاتش فرزندى داشته باشد، منزه می داند:
«سبحانه رب العالمین ان یتخذ من خلائقه ولداً»؛ ولى در ادامه، نخست حضرت عیسى(ع) را به «عزراء» نسبت می دهد و او را فرزندى از مخلوقات معرفى می کند (در بند 10و11) سپس او را به پدرى آسمانى نسبت می دهد و در سوره ساختگى «ایمان» او را پسر خدا معرفى می کند: «انت هو ابن الله حقّاً»!
در بند دومِ سوره ساختگى «وصایا» حضرت عیسى(ع) را رسول و پیامبر خدا معرفى می کند: «انا أرسلناک للعالمین مبشراً و نذیراً»؛ ولى در بند هفتم «تجسد» می گوید: حضرت عیسى(ع)، مخلوق خدا نیست؛ بلکه از ازل تا ابد همراه خدا بوده و به «پدر و پسر و روح القدس» اشاره می کند. سپس در ادامه، خدا را یگانه معرفى می نماید: «… الها سرمدیاً».
این گونه اختلاف ها و تناقض ها از ویژگى هاى کلام انسان است؛ ولى چون قرآن از سنخ کلام الهى است، از آن مبّرا است: (وَلَوْ کَانَ مِنْ عِندِ غَیرِ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلَـفًا کَثِیرًا)260
در پایان یادآورى می کنیم که نشر این سوره هاى ساختگى، نخست از سوى یک شرکت آمریکایى به نام «آن لاین» )online) صورت گرفت که این اقدام با واکنش بسیار شدیدى از سوى برخى مجامع علمی اسلامی مواجه شد که به ناچار آن پایگاه را تعطیل کردند؛ و مدتى بعد، پایگاه دیگر انگلیسى به نام «suralikeit.uk» به نشر آن اقدام کرد261.
—————
250. اسراء، آیه 88.
251. بقره، آیه 23.
252. یونس، آیه 38 و هود، آیه 13.
253. مصطفى صادق رافعى، اعجازالقرآن و البلاغه النبویه، ص 169.
254. ر.ک: طبرسى، الاحتجاج، ص 377.
255. ر.ک: بحارالانوار، ج 17، ص 212.
256. براى آگاهى بیش تر ر.ک: ابى العذاء، المختصر فى اخبار البشر، ج 1، ص 163؛ تاریخ طبرى، ج 2، ص 469.
257. براى آگاهى بیشتر ر.ک: http:// dial space. dial. pipex.com / town/park/geq96/original.
1. tajassud 2. iman / نام سوره هاى ساختگى:Quran + parody یا Alazhar.com 3. muslimoom 4. wasaya
258. براى آگاهى بیش تر ر.ک: مجله تخصصى کلام اسلامی، ش 33، مقاله آقاى اکبر اسدعلى زاده.
259. نساء، آیه 82.
260. نساء، آیه 82
261. اشکالات دیگرى نیز متوجه این سوره هاى ساختگى است؛براى آگاهى بیشتر، شما را به مجله تخصصى کلام اسلامی، شماره 33 و پایگاه هاى اینترنت که نشانى آنها ذکر شد، ارجاع می دهیم.