فضیلت تدبّر در قرآن
1-کِتابٌ أنزَلناهُ إلَیکَ مُبارَکٌ لِیدَّبَّرُوا آیاتِهِ وَ لِیَتَذَکَّرَ أُولُواالألبابِ.
قرآن کتابی است پر برکت که بر تو فرو فرستادیم تا در آیاتش تدبّر و اندیشه کنند، و خردمندان به حقایق متذکّر شوند. (ص/29)
2-قال علیّ علیهالسلام:
ألا لاخَیرَ فی قِراءهِ لیس فیها تَدَبُّرٌ.
آگاه باش، در خواندنی که تدبّر در پی آن نباشد، خیری نیست. (معانی الأخبار/266؛ والکافی1/36؛ و أعلامالدین/100)
3-قال علیّ علیهالسلام:
تَدَبِرُوا آیاتِ القرآنِ، واعتَبِرُوا به؛ فإنه أبلغُ العِبَرِ.
در آیات قرآن تدبّر پیشه کنید، و از آن عبرت گیرید؛ که آن رساترین عبرتهاست. (شرح غرر الحکم3/284)
4-قال علیّ علیهالسلام:
تَفَقهوا فی القرآنِ؛ فأنه رَبیعُ القُلُوبِ.
در حقایق قرآن تفقه و اندیشه کنید، زیرا که قرآن بهار و خرّمی دلهاست. (نهج الباغه/164؛ خطبه1110)
5-قال السجاد علیهالسلام:
آیاتُ القرآنِ خَزائنُ العِلمِ. فَکُلَّما فُتِحَت خَزانهٌ، یَنبَغی لک أن تَنظُرَ ما فیها.
آیات قرآن گنجینههای علماند. بنابراین هرگاه گنجینهای گشوده شود، شایسته است که در آن نظر کنی.
(الکافی2/609؛ و عدّهالداعی/267)
6-قال الصادق علیهالسلام:
إنّ هذا القرآنَ فیه منارُ الهدی و مصابیحُ الدُجی. فَلیَجل جالٍ بصرَه، و یَفتَح للضیاء نَظَرَهُ فإنَّ التَّفکُّر حَیاهُ قَلبِ البصیر.
براستی در این قرآن مشعل فروزان هدایت و چراغهای روشنکننده تاریکیهاست. لذا باید طالب حق دیده خود را باز کند و برای کسب نور، چشم بصیرت بگشاید. زیرا که تفکر زندگیبخش دل هر انسان آگاه و بیناست.)الکافی2/599 و 600)