ترجمه نَمُنَّ: که منّت نهیم (منت به معنای آن است که نعمتی را که به کسی دادهای با زبان خود آن را بــــــراوسنگین سازی .یا به عبارت دیگر کاری را که برای او کرده ای بزرگ بشماری. از آنجا نعمتهایی که خدای تعالی به ما داده همه بزرگ و با ارزش است منت نهادن خدای تعالی پسندیده است اما اگر گوینده ای غیر از خدای تعالی بگوید: “بر شما منت نهادم پسندیده نیست” چون دیگران مالک چیزی نیستند و مالک همه چیز خداست)