کَرْبِ

ترجمه کَرْبِ: اندوه فراوان و شدید (و کربه و غمه به یک معنا است ، ریشه این لغت از کرب الأرض – به سکون راء – گرفته شده که به معنای زیر و رو کردن زمین است ، و چون اندوه نیز دل انسان را زیر و رو و مشوش می‏کند از این جهت اندوه را نیز کرب گفته‏اند از طرفی کرَب نیز به معنی گره ضخیم و محکمی است که در ریسمان دلو می‏زنند و می‏گویند : اکربت الدلو یعنی گره زدم دلو را و اندوه را از این جهت کرب می‏گویند که خود عقده و گرهی است در قلب)