آسیه

آسیه
آسیه در لغت به معنی شفادهنده، یکی از چهار زن برگزیده در دین اسلام است. نام او را از نام آمنیا ملکهٔ مصر مشتق دانسته اند. بر اساس قرآن و روایات اسلامی، آسیه همسر فرعون معاصر موسی علسه السلام است. آسیه هنگامی که موسی علیه السلام را از آب گرفتند، حاضر بود و فرعون را به زنده نگاه داشتن موسی علیه السلام ترغیب کرد. به اعتقاد مسلمانان، آسیه یکی از نخستین کسانی بود که به دین توحیدی موسی علیه السلام ایمان آورد. آسیه به رغم آنکه در دربار فرعون می زیست، به خدای یگانه ایمان داشت و وقتی موسی علیه السلام به پیامبری رسید، به وی نیز ایمان آورد، اما اعتقاد خود را پنهان می داشت. سرانجام در اثر پیشامدی، فرعون به ایمان وی پی برد و از او خواست تا از پرستش خدای یگانه دست بدارد، اما آسیه نپذیرفت. فرعون دستور داد او را شکنجه کردند. بر پایه روایتی، در پایان شکنجه ها سنگی بزرگ بر وی فرود آوردند، اما پیش از آنکه سنگ بر او فرو افتد، روح از تنش پرواز کرده بود.(1)
________________
1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏24، ص: 303؛ طبرسی، مجمع البیان، ج 10، ص 319؛ ترجمه تفسیر المیزان، ج 19، ص 401، ص: 57