تعلیم و تعلّم قرآن

تعلیم و تعلّم قرآن از دیدگاه روایات

1-قال رسول‏الله صلّی‏ الله علیه و آله:
إنّ هذا القرآنَ مَأدُبَهُ اللهِ. فَتَعلَّمُوا مَأدُبَتَهُ ما استَطَعتُم.
این قرآن ضیافت خداوند است پس بیاموزید ضیافتش را چندانکه توانید. (تفسیر الإمام/60؛ و مجمع‏البیان1/16؛ و جامع‏الأخبار/47؛ و تفسیر أبی‏الفتوح1/11)

2-قال رسول‏الله صلّی ‏الله علیه و آله:
تَعَلَّمُوا القرآنَ و عَلَّمُوهُ النّاسَ.
قرآن را فرا گیرید، و آن را به مردم بیاموزید. (جامع الاحادیث/67)

3-قال رسول‏الله صلّی‏ الله علیه و آله:
خیرُکُم مَن تَعَلَّمَ القرآنَ و عَلَّمَهُ.
بهترین شما کسی است که قرآن را فرا گیرد، و به دیگران بیاموزد. (جامع‏الاحادیث/74)

4-قال رسول‏الله صلّی ‏الله علیه و آله:
مَن عَلَّمَ آیهٌ فی کتابِ اللهِ تعالی، کانَ لَهُ اَجرُها ماتُلیت.
هر که آیتی از کتاب خدای را به دیگری بیاموزد، ثواب آن آیت، هر زمانی که خوانده گردد بدو نیز رسد. (مستدرک‏ الوسائل4/235)

5-قال علیّ علیه‏السلام:
تَعَلَّمُوا القرآنَ؛ فإنه أحسنُ الحدیثِ.
قرآن را فرا گیرید. زیرا که قرآن نیکوترین سخن تازه باشد. (نهج‏البلاغه/164، خطبه110)

6-قال الصادق علیه‏السلام:
یَنبَغی لِلمؤمِنِ أن لایَمُوتَ، حتّی یَتَعَلَّمَ القرآنَ، أو یَکُونَ فی تعلیمِه.
شایسته آن است که مؤمن از دنیا نرود، مگر آنکه قرآن را فرا گیرد، و یا در آموختن آن باشد. (الکافی2/607؛ و عده‏الداعی/269؛ والدعوات/220)