ترجمه عِشَارُ : شتران حامله ایی که ده ماه از حملشان می گذرد – کنایه از اموال نفیس و گرانبها (جمع عشراء است وعشراء به معنای ماده شتر حاملهای است که ده ماه از حملش گذشته باشد ، و همچنان عشرائش مینامند تا وقتی که بچهاش را بزاید ، و چه بسا که بعد از زائیدن هم آن را عشراء بخوانند ، چون چنین شتری از نفیسترین اموال عرب به شمار میرود ، و معنای تعطیل شدن عشراء این است که در آن روز عرب چنین مال نفیسی را رها میکند ، و هیچ چوپان و دشتبانی که آن را حفظ کند بر آن نمیگمارد ، و گویا در این جمله اشارهای بطور کنایه به این معنا باشد که همین اموال نفیسی که مردم در دنیا بر سر آن پنجه به روی هم میکشند ، آن روز بیصاحب میماند ، کسی نیست که از آنها استفاده کند ، برای اینکه مردم آن روز آنقدر به خود مشغولند که از هیچ چیز دیگری یاد نمیکنند ، همچنان که در جای دیگر فرمود : لکل امریء منهم یومئذ شان یغنیه )